Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7520
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 01-08-2017 12:17 |
|
za oknem upał że nie daj boże
do czerwoności rozgrzane dachy
i oklapnięte liście i kwiaty
nic tylko wannę wypełnić lodem
lub w zamrażarce skryć się po głowę
w wilgotnych palcach wiotczeją strony
lśnią krople potu na klawiaturze
zaraz się zmienię w lepką kałużę
i wyciekając spomiędzy dłoni
poszukam kąta żeby się schronić
może popełznę w dół do piwnicy
gdzie pośród murów odetchnę nieco
przeprowadzając słoneczny detoks
w szarym półmroku w chłodzie i ciszy
bo na wakacje nie mam co liczyć
już mi się zresztą nie chce i tyle
przesiedzę lato wśród stosu książek
jako niechlubny letni wyjątek
który w fotelu sadowiąc tyłek
przeczeka wszystkie upalne chwile
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
kamyczek
Użytkownik
|
Dodane dnia 01-08-2017 23:55 |
|
za oknem upał że nie daj boże
asfalt się topi jak lody w gałkach
same powtórki w telewizorze
za oknem upał
jeden drugiemu skacze do gardła
miało być lepiej – jest coraz gorzej
co za pogoda ech szkoda gadać
za oknem upał
chyba się zaraz w wannie położę
pot kapie z czoła chwytam za wachlarz
i wymachuję nim ostro – chłodek
za oknem upał
ach jak przyjemnie zniknęła chandra
z wielką radością sięgam po książkę
siadam wygodnie sobie na tapczan
za oknem upał
|
Trudno uchwycić właściwy czas, lecz łatwo go przegapić. (Sima Qian)
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7520
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 02-08-2017 12:32 |
|
chmurzy się chmurzy – uff trochę lepiej
bo już skwierczałam niczym naleśnik
który za chwilę spłonie z kretesem
i to bez reszty
wiatr dmuchnął w okna – po cichu wierzę
że wkrótce spędzi deszczowe chmury
i sprawi ulgę zanim oblezę
całkiem ze skóry
mam też nadzieję że razem z deszczem
gdy znów poczuję zapach wilgoci
przyjdzie ochota na nowe wiersze
i wyższe loty
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Lilah
Użytkownik
|
Dodane dnia 02-08-2017 14:13 |
|
"chmurzy się chmurzy" lecz deszczu nie ma
posucha taka że szkoda gadać
cierpią ludziska a biedna ziemia
choć kropli błaga
posucha w wierszach i cóż poradzić
upał osłabił i panią wenę
wziąwszy ze sobą nalewkę z malin
w altanie drzemie
a ja "się zaraz w wannie położę"
włączę wiatraczek niech się pomęczy
zrelaksowana popełnię może
bez weny wierszyk
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Zola111
Recenzent
|
Dodane dnia 03-08-2017 01:17 |
|
a na wybrzeżu - deszcze i deszcze,
Bałtyk się zasnuł flautą, jak staw.
chłodno i mokro, bóg wie, co jeszcze...
mżawka i mgła.
barowa aura, ludzie się snują
między kroplami, jak statki bez
żagli, co czasem tylko cumują
w kałużach łez.
urlop bez słońca - parasol w ręce,
za to miłości w sercu... aż strach,
że już nie zmieści się wiele więcej.
radość i piach.
|
zo
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7520
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 04-08-2017 13:05 |
|
nad głową nadal szare chmurzyska
ale nie spada ni kropla dżdżu
wiatr ledwo ledwo szeleści w liściach
i wciąż brak tchu
tęsknię za stukiem kropel w parapet
przeciągiem który przewieje dom
za kałużami i za zapachem
wilgoci w krąg
a tu wciąż upał choć bezsłoneczny
powietrze gęste jak smoła i
czasami tylko ospały wietrzyk
wśród liści drży
niechby lunęło w końcu rzęsiście
i deszcz zaśpiewał na dachach bo
niedługo sama zwiędnę jak listek
i stracę głos
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Zola111
Recenzent
|
Dodane dnia 08-08-2017 00:52 |
|
niedługo sama zwiędnę jak listek,
w pełni księżyca - spadanie gwiazd,
jak głos na puszczy, ostatni gwizdek,
rozpacz bez dna.
noce już zimne, chłodno w altance,
ludziska chodzą warcząc jak psy.
a mnie się marzą pieśni i tańce,
wino i ty.
z sonetem w garści, sercem na dłoni,
blaskiem w źrenicy na letnią noc.
kiedy tak gwiazda za gwiazdą goni,
- radość jak koc.
i dobro. w każdym plasterku nocy,
w każdej jagodzie dojrzałych dni.
w łyku herbaty, gdy świat się mroczy:
- sierpień i my.
|
zo
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7520
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 08-08-2017 13:48 |
|
kiedy tak gwiazda za gwiazdą goni
srebrząc błyskami uśpiony sad
czas nie odwraca kolejnej strony
lecz trwa i trwa
nasuwa pamięć sierpniowych nocy
przez które niegdyś ktoś z nami szedł
i miękkość trawy mokrej od rosy
w zaciszu drzew
i wtedy wszystko może się zdarzyć
choćby to znowu był tylko sen
bo noc Perseid jest pełna magii
i pełna lśnień
nieważne zatem że jak poprzednio
te gwiezdne chwile odbierze świt
piękne wspomnienia i tak nie zbledną
aż po kres dni
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Lilah
Użytkownik
|
Dodane dnia 09-08-2017 20:36 |
|
piękne wspomnienia i tak nie zbledną
bo miejsca dla nich w pamięci dość
zimnym wieczorem nocką bezgwiezdną
będą jak gość
oczekiwany miły serdeczny
który przypomni nam tamten czas
gdy się w altance słuchało wierszy
i śpiewał sad
piosnkę wiosenną pełną czułości
pełną obietnic nadziei złud
dla słowikowej mąż gniazdko mościł
w gałęziach bzu
i było w każdym plasterku nocy
tyle uroku czarownych chwil
że na wspomnienie pocą się oczy
i chce się żyć
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Zola111
Recenzent
|
Dodane dnia 10-08-2017 01:34 |
|
czas nie odwraca kolejnej strony,
zegar na ścianie pogubił rytm,
na zewnątrz - światy. mkną jak szalone,
oślepłe ćmy.
błędni rycerze przeszli bez echa,
złamane kopie sterczą jak płot,
nikt się do siebie już nie uśmiecha,
- jak pies i kot.
miłość dostała wolne na wieki.
ktoś, dawniej bliski, wyszczerza kły.
zapomniał, jak to jest być człowiekiem,
krnąbrny i zły.
kropla po kropli - trzeba wytrwale
rozdawać dobro, przywrócić czas,
kiedy się perlił srebrnym koralem,
zasiany w nas.
|
zo
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7520
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 10-08-2017 14:01 |
|
kiedy się perlił srebrnym koralem
słowo po słowie kolejny wiersz
dialog w altance był niczym balet
w płomieniach świec
strofy tańczyły w lekkim powiewie
jaki zza okna przynosił wiatr
i wciąż pomiędzy ziemią a niebem
tkwił cały świat
dzisiaj się skurczył o tyle rzeczy
którym zabrano poprzedni styl
i dawne barwy – to już niestety
odmienne dni
złamane kopie złudnych nadziei
wciąż powiększają żałosny stos
a my płyniemy z mielizn do mielizn
zamiast na wprost
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Zola111
Recenzent
|
Dodane dnia 11-08-2017 02:02 |
|
a my płyniemy z mielizn do mielizn,
tracąc po drodze romantyzm strof.
to czas skaleczył odcienie bieli.
cios, później cios.
ileż to razów przyjmiesz w pokorze?
ile policzków, że pada deszcz?
jasne, do końca udawać możesz,
że wieszcz to świerszcz.
że to lekkoduch, bida - poeta,
ledwo zarobi na suchy chleb.
ale się w lędźwiach rodzi podnieta,
i żal i gniew.
***
już gwiazd nie widać na czarnym niebie.
znowu ulewa - sierpniowe łzy.
jak jest u ciebie, kochany, nie wiem.
a we mnie grzmi.
|
zo
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7520
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 11-08-2017 13:15 |
|
to czas skaleczył odcienie bieli
zabrał niewinność i jednym tchem
wszystko co można było – rozdzielił
w jawę i sen
już nie współtworzą jak dawniej świata
skoro codzienność ciężka jak głaz
wisi nad głową niczym miecz kata
i straszy w snach
lecz mimo wszystko nadal wierzymy
że nie do końca wchłonie nas czerń
czyniąc z uporem to co czynimy
by przetrwać dzień
jeden za drugim drugi za trzecim
kolejny tydzień miesiąc i rok
bo chcemy w bieli dobrnąć do mety
nie brudząc rąk
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
kamyczek
Użytkownik
|
Dodane dnia 11-08-2017 22:16 |
|
jeden za drugim drugi za trzecim
i tylko patrzeć jak minie wiek
trendy się zmienią w prozie w poezji
lecz życie nie
nadal będziemy gonić za szmalem
w wyścigu szczurów trwoniąc swój czas
coraz mniej grzybów – stracimy wiarę
im dalej w las
to czas skaleczył odcienie bieli
wpędzając światłość w ostatni kąt
poczułam się tak podle jak wtedy
i to był błąd
bo mimo wszystko nadal wierzymy
że nie do końca wchłonie nas czerń
czyniąc z uporem to co czynimy
by przetrwać dzień
bo życie nadal kwitnie w altanie
pod oknem pachnie wykwintny rym
brzaskiem się śmieje kolejny ranek
śmieje przez mgły
|
Trudno uchwycić właściwy czas, lecz łatwo go przegapić. (Sima Qian)
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7520
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 12-08-2017 15:04 |
|
za nami wlecze się kalejdoskop
przeróżnych zdarzeń wierszy i dni
nie wszystkim dano otwarte okno
lub widok z nich
czasami trzeba było wyskoczyć
z bezpiecznych kątów prosto na deszcz
a czasem nawet obniżyć loty
cóż – zwykły pech
życie nie płynie wysoką falą
często opada niemal na dno
i choć próbujesz wciąż iść na całość
śmieje się w nos
lecz niezależnie od jego śmiechu
i tak się starasz utrzymać kurs
sobie i wszystkim bogom na przekór
gdy bije puls
kiedyś zamilknie bowiem a wtedy
zdryfujesz – dokąd – bóg jeden wie
nie ma znaczenia – w cokolwiek wierzysz
znikniesz we mgle
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Lilah
Użytkownik
|
Dodane dnia 13-08-2017 14:49 |
|
fakt życie nadal kwitnie w altanie
i chociaż panów tu ciągle brak
ciekawy dialog prowadzą panie
w sierpniowy czas
składają wersy z wykwintnym rymem
pod starym dębem nakryty stół
na nim karafka z chłodzonym winem
na serce - miód
życie – wiadomo - raz figla spłata
pokaże figę z makiem lub bez
raz towarzyszy nam jak brat łata
no ma ten gest
rzadko da poznać prawdziwą głębię
odsłoni swoje piękno i smak
prędzej odleci białym gołębiem
gdzieś w siną dal
a my spragnieni jego uśmiechów
i łaskawości jak kania dżdżu
robimy wszystko pomimo wieku
by trzymać kurs
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Miladora
Użytkownik
- Postów: 7520
- Skąd: Kraków
|
Dodane dnia 17-08-2017 14:12 |
|
robimy wszystko pomimo wieku
żeby zachować uśmiech i styl
choć nam czasami nie jest do śmiechu
lecz czy to ważne – kolejne dni
wciąż otwierają nowy krajobraz
i to najczęściej bez śladu mgły
trzeba jedynie do niego dotrwać
by przed oczyma zakwitnął sad
nawet gdy jesień już stuka w okna
bo przecież nadal jest to nasz czas
pora by przeżyć wszystko do końca
choćby na głowę walił się świat
i tak czy owak zostanie cząstka
mimo iż znikną płomyki świec
ta która życiu nadała sens
|
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Zola111
Recenzent
|
Dodane dnia 18-08-2017 01:05 |
|
bo przecież nadal jest to nasz czas,
to nasz hibiskus właśnie rozkwita,
chociaż kaleki, jest jeszcze las.
i polne ścieżki po zagajnikach.
to dla nas ciągle rodzi się świt.
dzień się rozwija nie tylko kwiatem.
radość i troska - po równo brzmi,
- nie masz innego, więc nie gardź światem.
człowiek zbudował dobro i zło.
jak je rozróżnić? - nie jest to łatwe.
sam ustal, co jest ważne, co tło.
gdy będziesz tonął, ktoś rzuci tratwę.
|
zo
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Lilah
Użytkownik
|
Dodane dnia 19-08-2017 12:48 |
|
pora by przeżyć wszystko do końca
i te radosne i smutne dni
bo kiedy przyjdzie się z życiem rozstać
drugiej nam szansy już nie da nikt
więc ceńmy szczęście i ból jednako
i mimo wszystko trzymajmy styl
zawsze od nowa możemy zacząć
gdy się nadzieja w serduchu tli
i jeszcze przędzie się życia nić
|
|
|
Do góry |
|
|
Autor |
RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko
|
Zola111
Recenzent
|
Dodane dnia 21-08-2017 02:07 |
|
zawsze od nowa możemy zacząć
każdy rekwizyt się da odkurzyć,
można przejść strumień tą samą kładką,
wstawać na nogi po każdej burzy.
budzić się z myślą ciągle tą samą,
że trzeba działać, choćby przeszkody.
i trzymać stale, niezmiennie fason.
nie mówić, że coś okrutnie boli.
albo się zwinąć w kłębek za piecem.
nie dawać z siebie, nie czerpać z innych.
wygasić w sobie każdą podnietę.
poszukać ofiar lub wskazać winnych.
byle się żyćko turlało wedle
zasady: róbcie, byle beze mnie.
***
by przed oczyma zakwitnął sad,
musisz mieć oczy, pamięć ogrodu.
rozum, pojęcie, co świat, co kwiat,
i nieco wody, słońca bez chłodu.
wyobraź sobie, że nie ma drzew,
wymarły pszczoły, motyle, ptaki.
a na pustyni już tylko krew,
i jakieś dziwne, runiczne znaki.
nie ma poezji, więc brak ci słów,
proza – to tylko tekst propagandy.
nie ma znaczenia – pełnia czy nów,
a himalaje bzdur i karpaty
spadają w jeden przepastny rów.
– tak bez miłości kończą się światy.
|
zo
|
|
Do góry |
|