Forum - Poezja - Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 25-08-2017 14:25
tak – bez miłości kończą się światy ogród edenu zalega cień przestaje pachnieć róża i hiacynt noc też nie koi już wspólnym snem będąc jak mroczne przepastne lasy w których się gubi radość i sens życie skapuje kropla po kropli i do niczego nie wiedzie szlak a każdy ogień prędzej się dotli niż wyprowadzi z mroku na brzask zanika czucie – pamięć ogrodu wygasa w miarę kolejnych dni i nawet księżyc jest wiecznie w nowiu zakapturzony czernią jak mnich
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5502

Recenzent

Postów: 1645
Skąd:

Dodane dnia 27-08-2017 01:37
noc też nie koi już wspólnym snem strachy ukryte dawniej pod łóżkiem wylezą także pochmurnym dniem. wsączą się w mózgi wytrwałą strużką. wielcy odchodzą za cieniem cień, nastają karły w miejsce największych. a my w tym wszystkim - korzenie, pień, koronę tworzą fałszywe pieśni. niemoc, gdzie dawniej miłość i blask. najszlachetniejszy kruszec wśród rzeczy słowo - jak tombak, eratz, szum, trzask. tak samo boli, wszystko kaleczy. aż wymrą strachy, upiory jaźń. w ich miejsca wejdzie wymiar człowieczy.
zo

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5503

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 27-08-2017 14:08
w ich miejsca wejdzie wymiar człowieczy lecz czym go mierzyć gdy nowa jaźń może już nie znać żalu za grzechy gdy nie odróżni czego jej brak i jakiś inny wprowadzi fetysz w miejsce gdzie wcześniej królował strach nie ma odwagi – nie tej prawdziwej tam gdzie się nigdy nie zjawia lęk i nie ma także wygranych bitew kiedy jasności nie płoszy czerń nie osuwajmy się zatem w ciszę lub jednostajność wygodnych brzmień bo każdy fragment ma tyle liter ilu nutami zachwyca pieśń
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5504

Recenzent

Postów: 1645
Skąd:

Dodane dnia 28-08-2017 01:28
nie osuwajmy się zatem w ciszę milczenie złotem - powiedział ktoś, komu doskwierał gderny braciszek, lub gadatliwy, zbyt głośny gość. mów do mnie, proszę, w słowach potrafisz wyrazić siebie, przestrzeń i czas. jak wiele spadło już fotografii, obrazów, klipów, scenek - bez nazw. słowo zjawiło się na początku. po nim dopiero zatwierdzał świat, Bóg, co w chaosie szukał porządku. nazwał, dopiero oddał w użytek. sprawdził, że pięknie nazwany świat przyda się ludziom - dobry i wszystek.
zo

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5505

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 29-08-2017 15:04
Bóg, co w chaosie szukał porządku wkrótce zarzucił ten szczytny plan i chociaż wskazał drogę początku zostawił ludzi z nią sam na sam a róbcie sobie co tylko chcecie zapewne mruknął w chwili gdy znikł bo ciekaw jestem czy przeżyjecie mając jedynie świetlany mit owszem – dał ludziom prawo wyboru pomiędzy dobrem a tym co złe choć wciąż do niego człowiek nie dorósł woląc najczęściej nie chleb lecz krew i tak się toczą dzieje tej ziemi odkąd bóg odszedł gdzieś w siną dal ludzie tkwią nadal w piasku areny na której walka bez przerwy trwa lecz może dobrze że się nie mieszał do tego jaki nas czeka los sami musimy wiarę w człowieka przekuć w coś więcej niż marny grosz
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5506

Recenzent

Postów: 1645
Skąd:

Dodane dnia 09-09-2017 00:31
sami musimy wiarę w człowieka umościć w sobie, jak ptasie gniazda, choć rzeczywistość bywa kaleka, a życie często jak próbna jazda. gdzie jesteś - wołam, i wokół cisza. szukam człowieka, a tu nikogo. miałaś być przy mnie, jednak nie przyszłaś. a mnie tu smutno, a mnie tu srogo. spoglądam w siebie, sprawdzam dotykiem, nie ma i nie ma: człowieka, wiary ani portalem ani portykiem. wszystko przepadło: pobite gary.
zo

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5507

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 10-09-2017 13:36
choć rzeczywistość bywa kaleka niczym odbicie w diabelskim lustrze musimy przetrwać każdy jej etap nawet gdy skutek pędzi za skutkiem i gdy się zdaje że w trybach machin na zawsze znikną wczorajsze kwiaty spójrz – znowu jesień słoneczna tarcza rozjaśnia czerwień starych dachówek ogród się kąpie w złocistych barwach wiatr lekkim tchnieniem muska framugę szukamy w sobie dawnych kolorów wszystkich odcieni dobra i piękna by znowu wspólnie zasiąść do stołu i nim na dobre utkwimy w pętach jakie codzienność rzuca pod stopy znaleźć w uśmiechu i sens i motyw wiesz – wkrótce zima zabrzmi elegią i trzeba schować coś za pazuchę chociażby tylko wrześniowe niebo i stół nakryty lnianym obrusem
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5508

Recenzent

Postów: 1645
Skąd:

Dodane dnia 13-09-2017 01:36
patrz – znowu jesień, słoneczna tarcza zawisa niżej nad horyzontem, cień się wydłuża, na jego palcach wiszą gronami radość i rozpacz. w jednym plecaku, jak garb doświadczeń przywykłych godzić cykle żywota: raz żółte światło baśniowych zdarzeń, za chwilę - deszcze, mroki i błoto. ech, ta sycona niżem słabocha! wciąż dekadencki pomruk, że gaśnie wolność, co latem uwielbiam, kocham. - chmury, wichury, wrzesień i waśnie.
zo

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5509

Nalka31

Użytkownik

Postów: 879
Skąd: Syreni Gród

Dodane dnia 13-09-2017 12:56
ech, ta sycona niżem słabocha! kawa o świcie by znów móc wstać słoneczny promień i radość płocha a tu jak na złość zaczyna wiać człek chce się podnieść sen zrobił focha spać nie wypada bo będzie wstyd za to dla licha wielka radocha że znowu w łóżku zakończył byt nie ma pamiłuj dzień się zaczyna pogoda będzie pewne jak nić noc już się kończy niczyja wina a dzień pokaże jak masz dziś żyć
Wiatr kroczy moim śladem. Nie, nie kroczy. To ja jestem Wiatr. Nie mam na imię NATALIA http://zwiatrem-podwiatr.blogspot.com/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5510

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 13-09-2017 15:29
kawa o świcie by znów móc wstać zacząć w kieracie kolejny dzień rzuconym w biegu psia jego mać kiedy umyka i czas i sens a wrzesień złoci liście na drzewach wzbija gołębie w błękity nieba w biegu wciąż w biegu drzwi schody klucz chodnik ulice potem przez plac znowu sprzed nosa odjechał bus z rzuconym za nim psia jego mać a wrzesień chodzi cicho po parkach i babie lato snuje w przędzarkach za oknem tylko mury i dach blednący z wolna słoneczny krąg jak tu nie rzucić psia jego mać kiedy pod tyłkiem pali się lont a wrzesień… wrzesień… pal diabli wrzesień i stado kawek które wciąż drze się
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5511

Nalka31

Użytkownik

Postów: 879
Skąd: Syreni Gród

Dodane dnia 14-09-2017 13:42
ech wrzesień wrzesień dziwnym miesiącem jak kalejdoskop czas nam odmienia deszczowy nokturn w tańcu ze słońcem gdy w barwne szaty stroi się ziemia ech wrzesień wrzesień tajemna pora raz kusi magią raz trąci myszką ciut zamyślona do harców skora wróży co będzie liczy co przyszło zaklina grona ukryte w liściach w kasztanach lecą dni z kalendarza snuje opowieść dymem z ogniska bliźniaczy wrzesień wszak się nie zdarza tak jak kolejne w roku miesiące żaden się nie chce znowu powtórzyć lato wygrywa ostatni koncert nadejdzie jesień zacznie się chmurzyć
Wiatr kroczy moim śladem. Nie, nie kroczy. To ja jestem Wiatr. Nie mam na imię NATALIA http://zwiatrem-podwiatr.blogspot.com/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5512

Recenzent

Postów: 1645
Skąd:

Dodane dnia 16-09-2017 22:35
za oknem tylko mury i dach, żółte płomienie jesiennych liści, a jeszcze wczoraj – nadmorski piach, marzenia w słońcu. które się ziści? z głośnika lekki jesienny bluesik płynie i kusi, płynie i kusi. w serduszko puka jesienny spleen, zapadam co dzień w brązy i ochry, gdy deszcz o szyby dzwoni dzyn – dzyn, ja sobie piszę dziennik i nocnik. z głośnika lekki jesienny bluesik płynie jak mleko z cysia mamusi. na głowie nagle mam cały świat, żal mnie i troska próbuje zdusić. lecz nie umiera ten babski chwat, co mieszka we mnie, jak puch w podusi. z głośnika - lekki jesienny bluesik, nad głową - mgła i pstry kapelusik.
zo

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5513

Lilah

Użytkownik

Postów: 616
Skąd:

Dodane dnia 16-09-2017 23:03
A wrzesień… wrzesień… zadziornie kroczy poprzez parkowe aleje, ścieżki, i zakochanym zagląda w oczy, jakby wraz z nimi pragnął nagrzeszyć. Czasami dmuchnie wiatrem lub deszczem, bo przecież psotnik z niego nie lada, wita się z chmurką i ze słoneczkiem, baśń o jesieni im opowiada. A w baśni liście – brązowe, złote, czerwień jarzębin, liliowe wrzosy. Spłonione jabłka w sadzie za płotem proszą o setny już chyba koszyk. Wrzesień – kawalarz, wrzesień – przyjaciel, Różnorodnością dni moje znaczy.

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5514

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 17-09-2017 03:05
zapadam co dzień w brązy i ochry cynober słońca rozjaśnia zmierzch i chociaż gawron dawno już ochrypł nadal go słyszę w poszumie drzew a wiatr zawodzi jesienne treny jakby wciąż mało było jesieni trawnik podkula liściaste palce wraz z chłodem nocy wypełza mgła milknie krzykliwy gawroni falset szarpiący nerwy ciągłym krra krra a wiatr zawodzi w szparach okiennic niezmordowanie świstojesienny żarówka mruga jak nieprzytomna kiedy nad kloszem pochylam dłoń i coś się czai ponuro w kątach cienie pająki albo też gnom a wiatr zawodzi pośród kalenic melancholijny psalm o jesieni
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5515

Recenzent

Postów: 1645
Skąd:

Dodane dnia 18-09-2017 01:06
a wiatr zawodzi pośród kalenic: - daj mi na wszystko prostą receptę. czy być, czy bywać, czy całkiem nie być? - wszystko jest trudne, wszystko tajemne. los się rozpędza, mierzy nad dachy, aż tu - wichura, jej plan na życie. i masz w sekundzie gruzy i łachy. plan się osadził szlamem na sicie. sito - z misternie utkanych włókien. stu epizodów, tysiąca pragnień. albo pozbierasz się z sensem w kupę, albo z kretesem, z hukiem, przepadniesz.
zo

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5516

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 18-09-2017 12:18
wszystko jest trudne, wszystko tajemne wiem coraz więcej i coraz mniej i nie rozumiem dlaczego w piętkę gonię próbując odnaleźć dzień czas mnie przesiewa jak piasek w sicie tracę powoli ziarnko po ziarnku kolejne mosty opłacam mytem piętrząc za sobą faktury bankructw biegnę by dotrzeć do końca drogi mając jedynie wytarty płaszcz a tak cholernie chciałabym zwolnić zanim ze sobą stanę twarz w twarz
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5517

Nalka31

Użytkownik

Postów: 879
Skąd: Syreni Gród

Dodane dnia 18-09-2017 14:13
czas mnie przesiewa jak piasek w sicie nie chce zatrzymać ani ziarenka tak ma jednako słońce w zenicie gdy dzień odchodzi przed zmierzchem klęka choćbyś próbował przypiąć do nieba by stało w miejscu nawet nie drgnęło pogonisz w piętkę i nic to nie da tak już się kręci to boskie dzieło i nawet diabeł zawalidroga zepsuć nie zdołał prawa natury taka jak widać rzeczy uroda naiwna wiara nie wzniesie góry
Wiatr kroczy moim śladem. Nie, nie kroczy. To ja jestem Wiatr. Nie mam na imię NATALIA http://zwiatrem-podwiatr.blogspot.com/

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5518

kamyczek

Użytkownik

Postów: 218
Skąd:

Dodane dnia 18-09-2017 17:40
w biegu wciąż w biegu drzwi schody klucz kolejny ranek wita mnie słotą znowu latarni nie zgasił stróż i do południa – mniejsza o to a wrzesień się wichrzy w buczynach z kretesem i coraz to głośniej przywołuje jesień jak tu nie psioczyć kiedy na wskroś przeszywa człeka dreszcz zimno mokro i na dodatek zbeształ mnie ktoś że mu parasol – mniejsza o to a wrzesień się brata z szalikiem z beretem i coraz nachalniej nawołuje jesień ciut zamyślona spoglądam wstecz ach gdzie ten upał plaża brąz złoto znów się poczułam jak zbity pies chmury wichury – mniejsza o to a wrzesień się perli nalewką z porzeczek i popatrz kochany za oknem już jesień
Trudno uchwycić właściwy czas, lecz łatwo go przegapić. (Sima Qian)

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5519

Recenzent

Postów: 1645
Skąd:

Dodane dnia 19-09-2017 01:34
wichury, chmury, mniejsza, bo są jeszcze sprawy ponad to, skandale, stale qui pro quo, i jeszcze, że nie o to szło. zaszczyty, kwity, koni żal, bez balu, lalu. - gdzie mój szal? - takie to trzeba by na pal, jak grzmi historia. a gdy się zgodzi rytm i rym, i jeszcze treść popłynie z nim, powstanie całoroczny hymn, i cel, i ognia! wichury, chmury, mniejsza, bo są jeszcze sprawy ponad to, że nie o błahe sprawy szło, bynajmniej nie o samo szkło.
zo

Autor

RE: Altanka - Kołysanka, czyli portalowy Dekameron i nie tylko

#5520

Użytkownik

Postów: 7498
Skąd: Kraków

Dodane dnia 19-09-2017 15:48
bynajmniej nie o samo szkło lecz gdzie dlaczego komu kto odwyrtką byle nie na wprost zabiera zabrał weźmie głos szarańcza szarża ściana słów dym który wali z ust i głów a na przednówku tylko nów i w szkło oprawne bóstwa bóstw treść zamieniana w ciągły stek nie ma nie będzie no bo nie jeden krok naprzód a trzy wstecz obora kurnik stajnia chlew w nich nieustannie kram i chłam kramarzy każdy sobie pan drania pogania draniem drań a my wciąż z nimi sam na sam
Zawsze tkwi we mnie coś, co nie przestaje się uśmiechać (Romain Gary).