Forum - Poezja - Wierszowąż

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 25-11-2013 18:21
Nie wiem, czy takie coś już tu było. Nie trafiłam jeszcze, więc podejrzewam, że nie. Jeśli błądzę, pokażcie mi drogowskaz Mam propozycję: Wspólne tworzenie wiersza. Podam pierwszy wers, kolejna osoba dopisze drugi, przepisując również poprzedni, potem kolejna i kolejna itp. Wiersz kończy się, gdy któraś osoba z kolei uzna, że dała puentę. Wstawia THE END i podaje pierwszy wers kolejnego dzieła. Wiersze nie muszą być rymowane, choć byłoby fajnie (tu odzywa się mój subiektywizm ) W przypadku wierszy rymowanych, staramy się utrzymać rym, rytm, średniówkę i te wszystkie inne ważne szczegóły. Gdy powstanie nam coś dobrego, wiersz wystawia do oceny ten, kto go zaczął, wymieniając w dopisku współtwórców. Ten kto postawił ostatnią kropkę w wierszu, wymyśla tytuł. Czy komuś się to podoba? W każdym razie, zaryzykuję i podam początek: Wieczór uśmiechnął się z wahaniem
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

swistakos

Użytkownik

Postów: 972
Skąd: Gdańsk

Dodane dnia 25-11-2013 18:34
Wieczór uśmiechnął się z wahaniem Patrzę przez okno z zażenowaniem
A życie jak pijany zając mknie zygzakiem do przodu.

Autor

RE: Wierszowąż

mike17

Użytkownik

Postów: 1054
Skąd: Warszawa

Dodane dnia 25-11-2013 18:39
Patrzę przez okno z zażenowaniem Bo młode dziewczę zajmuje się rozbieraniem
Easy Rider from Nowhere a.k.a Sztywny Pyton, rzecznik Klubu WeSZołego Szampona

Autor

RE: Wierszowąż

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 25-11-2013 19:15
A może by tak zmienić rym, co? Wieczór uśmiechnął się z wahaniem Patrzę przez okno z zażenowaniem Bo młode dziewczę zajmuje się rozbieraniem Cóż to jest, chłopaki? To nawet do debiutów się nie nadaje Ujęcie nr dwa: Milczę gdy chleb jest zbyt słony
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

Redaktor

Postów: 5986
Skąd:

Dodane dnia 25-11-2013 19:42
Milczę gdy chleb jest zbyt słony gdy na język śniegiem sypnie
Możemy być tylko tym kim jesteśmy, nikim więcej i nikim mniej.

Autor

RE: Wierszowąż

Wasinka

Użytkownik

Postów: 4334
Skąd:

Dodane dnia 25-11-2013 19:50
Milczę gdy chleb jest zbyt słony gdy na język śniegiem sypnie płynąc za snem przez zagony

Autor

RE: Wierszowąż

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 25-11-2013 19:53
Milczę gdy chleb jest zbyt słony gdy na język śniegiem sypnie płynąc za snem przez zagony wpadam w ciszy w zimną kipiel
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

Redaktor

Postów: 5986
Skąd:

Dodane dnia 25-11-2013 20:09
Milczę gdy chleb jest zbyt słony gdy na język śniegiem sypnie płynąc za snem przez zagony wpadam w ciszy w zimną kipiel jak spienione myśli plączą
Możemy być tylko tym kim jesteśmy, nikim więcej i nikim mniej.

Autor

RE: Wierszowąż

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 25-11-2013 20:12
Milczę gdy chleb jest zbyt słony gdy na język śniegiem sypnie płynąc za snem przez zagony wpadam w ciszy w zimną kipiel jak spienione myśli plączą falę z falą bez pytania
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#10

Redaktor

Postów: 5986
Skąd:

Dodane dnia 25-11-2013 21:07
Milczę gdy chleb jest zbyt słony gdy na język śniegiem sypnie płynąc za snem przez zagony wpadam w ciszy w zimną kipiel jak spienione myśli plączą falę z falą bez pytania dumnie znosi dolę człeczą
Możemy być tylko tym kim jesteśmy, nikim więcej i nikim mniej.

Autor

RE: Wierszowąż

#11

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 25-11-2013 21:40
Milczę gdy chleb jest zbyt słony gdy na język śniegiem sypnie płynąc za snem przez zagony wpadam w ciszy w zimną kipiel jak spienione myśli plączą falę z falą bez pytania dumnie znosząc dolę człeczą skromnej duszy w pas się kłaniam Esy -pozwoliłam sobie zmienić słówko w Twoim wersie. Wybaczysz? Jasne
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#12

swistakos

Użytkownik

Postów: 972
Skąd: Gdańsk

Dodane dnia 25-11-2013 21:56
No nie wiem. ;p *Proszę o pisanie postów na temat i zgodnie z przyjętymi zasadami w tym wątku.*
A życie jak pijany zając mknie zygzakiem do przodu.

Autor

RE: Wierszowąż

#13

Wasinka

Użytkownik

Postów: 4334
Skąd:

Dodane dnia 25-11-2013 22:22
Milczę gdy chleb jest zbyt słony gdy na język śniegiem sypnie płynąc za snem przez zagony wpadam w ciszy w zimną kipiel jak spienione myśli plączą falę z falą bez pytania dumnie znosząc dolę człeczą skromnej duszy w pas się kłaniam wychłodzone już latarnie

Autor

RE: Wierszowąż

#14

zawsze

Użytkownik

Postów: 3112
Skąd: Ciechanów

Dodane dnia 25-11-2013 22:23
Milczę gdy chleb jest zbyt słony gdy na język śniegiem sypnie płynąc za snem przez zagony wpadam w ciszy w zimną kipiel jak spienione myśli plączą falę z falą bez pytania dumnie znosząc dolę człeczą skromnej duszy w pas się kłaniam wychłodzone już latarnie gasną bielą otulone
Jestem wciąż niejasna, niesyta. - A. Osiecka

Autor

RE: Wierszowąż

#15

Wasinka

Użytkownik

Postów: 4334
Skąd:

Dodane dnia 25-11-2013 22:31
Milczę gdy chleb jest zbyt słony gdy na język śniegiem sypnie płynąc za snem przez zagony wpadam w ciszy w zimną kipiel jak spienione myśli plączą falę z falą bez pytania dumnie znosząc dolę człeczą skromnej duszy w pas się kłaniam wychłodzone już latarnie gasną bielą otulone gdzieś na drodze chleb zamarznie

Autor

RE: Wierszowąż

#16

Redaktor

Postów: 5986
Skąd:

Dodane dnia 25-11-2013 22:35
Milczę gdy chleb jest zbyt słony gdy na język śniegiem sypnie płynąc za snem przez zagony wpadam w ciszy w zimną kipiel jak spienione myśli plączą falę z falą bez pytania dumnie znosząc dolę człeczą skromnej duszy w pas się kłaniam wychłodzone już latarnie gasną bielą otulone gdzieś na drodze chleb zamarznie cicho dźwięczy podszept w głowie
Możemy być tylko tym kim jesteśmy, nikim więcej i nikim mniej.

Autor

RE: Wierszowąż

#17

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 26-11-2013 08:43
Milczę gdy chleb jest zbyt słony gdy na język śniegiem sypnie płynąc za snem przez zagony wpadam w ciszy w zimną kipiel jak spienione myśli plączą falę z falą bez pytania dumnie znosząc dolę człeczą skromnej duszy w pas się kłaniam wychłodzone już latarnie gasną bielą otulone gdzieś na drodze chleb zamarznie cicho dźwięczy podszept w głowie uciec stąd gdzie celsjusz hojny Ps. W czwartej zwrotce wrócimy do układu 3/5, jak w pierwszej
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata

Autor

RE: Wierszowąż

#18

darek i mania

Użytkownik

Postów: 68
Skąd:

Dodane dnia 26-11-2013 18:52
a to sobie sami liczcie w ten układ i piszcie bo ja nie umiem .. uciec stąd gdzie celsjusz hojny skruszy ciała zedrze duszę

Autor

RE: Wierszowąż

#19

Silvus

Użytkownik

Postów: 1661
Skąd: Warszawa

Dodane dnia 26-11-2013 19:41
Milczę gdy chleb jest zbyt słony gdy na język śniegiem sypnie płynąc za snem przez zagony wpadam w ciszy w zimną kipiel jak spienione myśli plączą falę z falą bez pytania dumnie znosząc dolę człeczą skromnej duszy w pas się kłaniam wychłodzone już latarnie gasną bielą otulone gdzieś na drodze chleb zamarznie cicho dźwięczy podszept w głowie uciec stąd gdzie Celsjusz hojny skruszy ciała zedrze duszę uciec w kokon miejsc spokojnych PS. O co chodzi, akacjowa, z tym układem?

Autor

RE: Wierszowąż

#20

Użytkownik

Postów: 1597
Skąd: Lubasz

Dodane dnia 26-11-2013 20:26
Milczę gdy chleb jest zbyt słony gdy na język śniegiem sypnie płynąc za snem przez zagony wpadam w ciszy w zimną kipiel jak spienione myśli plączą falę z falą bez pytania dumnie znosząc dolę człeczą skromnej duszy w pas się kłaniam wychłodzone już latarnie gasną bielą otulone gdzieś na drodze chleb zamarznie cicho dźwięczy podszept w głowie uciec stąd gdzie Celsjusz hojny skruszy ciała zedrze duszę uciec w kokon miejsc spokojnych z kubkiem pełnym wonnych wzruszeń PS. Chyba już sama się pogubiłam. Nie wiem, jak to czytałam, bo co innego widzę, a co innego widziałam
Jestem kudłata, łaciata i piegata, lecz koło pióra równo mi to lata