Albo widzę kobietę ubraną w krótką spódnicę i zastanawiam się kto wybrał jej długość- ona sama czy mężczyzna...

Co do tego pośrednika w postaci prawa i sądów- jeżeli oskarżonego stać na najdroższych i najlepszych adwokatów, ma spore szanse na wyrok w zawieszeniu czy wręcz na uniewinnienie od zarzutów. Już nie wspominając o niestawianiu się oskarżonego na rozprawach. Akurat w sprawach gwałtu i przemocy seksualnej zdecydowana większość oskarżonych zaprzecza(podobnie jest z przemocą domową, która zajmuje trzecie miejsce w ogólnej skali przestępczości w naszym w kraju).

Z tą różnicą, że jeżeli w ciągu swojego życia 37 procent Polek uczestniczyło w aktywności seksualnej wbrew swojej woli, a co piąta została zgwałcona, to mówimy o naprawdę powszechnym zjawisku.

Badanie ilościowe, w którym wzięło udział 451 kobiet, przeprowadzone zostało w okresie od maja do sierpnia 2015 roku w województwach: mazowieckim, podkarpackim i pomorskim

Ankieta składała się z czterech części, odpowiadających czterem rodzajom przemocy seksualnej: molestowaniu seksualnemu, niechcianej aktywności seksualnej/ innej czynności seksualnej, próbie gwałtu i  gwałtowi. Pytania odnosiły się nie do definicji przypadków przemocy seksualnej, jakiej doświadczyły kobiety (np. „Czy doświadczyła Pani molestowania seksualnego?”, „Czy została Pani zgwałcona?”), ale konkretnych sytuacji, które wypełniały przyjęte przez nas definicje różnych form przemocy seksualnej

I tak w ankiecie przytoczone zostały następujące sytuacje jako przykłady molestowania seksualnego:
• „Mężczyzna obnażył się przed Panią w miejscu publicznym lub w innej sytuacji, w której Pani sobie tego nie życzyła”.
• „Mężczyzna robił obraźliwe uwagi dotyczące Pani ciała lub seksualności (również za pomocą maili, sms-ów i w Internecie)”.
• „Mężczyzna opowiadał Pani nieprzyzwoite dowcipy albo rozmawiał z Panią w sposób, który odczuła Pani jako natarczywy i mający seksualny podtekst (również za pomocą maili lub w Internecie)”.
• „Mężczyzna zachowywał się w sposób obsceniczny, sugerujący aktywność seksualną lub próbował wymusić kontakt fizyczny (ocieranie się, wyzywające gesty i postawa ciała)”.
• „Mężczyzna sugerował seks w niestosownym kontekście (również za pomocą maili lub w Internecie)”.
• „Mężczyzna dotykał Panią w sposób seksualny lub próbował pocałować wbrew Pani woli”.
• „Mężczyzna zagroził negatywnymi konsekwencjami w pracy"

Widać bardzo prostą trajektorię, którą przyjmuje fundacja uznając, że przemoc kobieta-kobieta jest zupełnym tabu.

Co dla Pani X oznacza, że mężczyzna się przy niej "obnażył"? Co to w ogóle oznacza?

Czy teraz za samo "odczuwanie" powinniśmy krzyczeć do kogoś, że molestuje kogoś innego seksualnie?

Pewnie, często osoby przebywające traumę po przemocy seksualnej nie chcą się wypowiadać.

Bo Pani ma rację, ja mam rację i nic z tego ostatecznie nie wychodzi.

451 kobiet. Tak małą mieliśmy próbkę. Na badanie socjologiczne to, uważam, bardzo mało. Szczególnie na próbkę, która, jak wspominają autorzy, miała odzwierciedlać przekrój polskiego społeczeństwa kobiet. Jeszcze dokładając do tego, że określone badanie prezentuje się tylko w trzech województwach. W samych badaniach nie ma mowy o poziomie istotności, tak kluczowym dla określenia błędu statystycznego. Być może fundacja uznała, że nie ma potrzeby precyzować tak istotnych informacji. Ale idźmy dalej. Określmy co było na ankiecie.



I tutaj oklaski, bo tego czasem brakuje. Ale w dalszej części już nie będzie mi tak wesoło.



Wpierw - precyzowanie, że gwałt odbywa się tylko od strony mężczyzny jest śmieszny. Widać bardzo prostą trajektorię, którą przyjmuje fundacja uznając, że przemoc kobieta-kobieta jest zupełnym tabu. Czyżby skonkretyzowanie pod pewne lobby? Po drugie - proszę spojrzeć na pytania. O ile niektóre z nich wydają się logiczne to większość z nich wymaga doprecyzowania. Co dla Pani X oznacza, że mężczyzna się przy niej "obnażył"? Co to w ogóle oznacza? Idąc tym tropem nie ma określenia takiego precedensu, wszystko jest możliwe i proste do interpretacji. Nawet jeżeli dana akcja nie jest takim obnażeniem to któraś z Pań, wypełniająca ankietę, może sobie uznać "No w sumie to mnie on obnażył...". Bach, i koniec. Cyferka w statystyce rośnie. Równie śmiesznym jest ostatni punkt „Mężczyzna zagroził negatywnymi konsekwencjami w pracy". Broń Boże, by kobieta została zdeprymowana po źle wykonanej pracy! I jeszcze jeden śledzik - "Mężczyzna opowiadał Pani nieprzyzwoite dowcipy albo rozmawiał z Panią w sposób, który odczuła Pani jako natarczywy". Czy teraz za samo "odczuwanie" powinniśmy krzyczeć do kogoś, że molestuje kogoś innego seksualnie? Za samo widzi-mi-się (nomen omen)? Idąc tym tokiem możemy przez własne "odczuwanie" oskarżyć kogoś o gwałt. Niech kury pieją ku niebu - wszystko jest molestowaniem bo KTOŚ tak sobie to widział. Rąbać prawo, które ustanawia skonkretyzowane przypadki molestowania seksualnego, ustawowo zatwierdzone i ratyfikowane w sądzie. Witamy w wieku, w którym moja ocena jest prawdą. Dlatego #metoo, jak Pani Vanillivi wspomniała, rośnie w siłę, przekręcając narrację i psując ogólny stosunek do tego co przemocą seksualną jest, a co nią nie jest.

Wspaniale, że takie badania się robi i o tych kwestiach się mówi, ale nadal to nie jest konkret. Pewnie, często osoby przebywające traumę po przemocy seksualnej nie chcą się wypowiadać. Szkoda, bo to zupełnie nie pomaga w rzeczywistym poznaniu problemów, które rzeczywiście doskwierają społeczeństwu jako takiemu. Jednakże paranoja, jaką cechują się te badania, są najczęściej wyolbrzymione. Zważywszy na to, że, niestety, bardzo mały stopień społeczeństwa chce rzeczywiście przysiąść przy tych badaniach. Liczby przerażają, jednak przy 451 osobach taka litania wydaje się bardzo dziwna. Proces selekcyjny też jest, moim zdaniem, niejakościowy ze względu na wybór osób, które nie przeżywają lub nie przeżyły w ostatnim czasie traumy. Możemy więc na tej podstawie mówić, że w tych badaniach brały udział kobiety, które, być może, miały kontakt z przemocą seksualną, ale nie ma wspomnienia o tym czy sprawy przeciwko gwałcicielom w ogóle były zgłaszane przez policję. To dodatkowo, moim zdaniem, psuje opinię badaniom.

Na sam koniec wspomnę tylko o jednym istotnym punkcie, gdyż mam dość nakładania na siebie wielorakich elementów. PROSZĘ. DAWAJCIE. ŹRÓDŁA. Ja wiem, że dla niektórych cyferki z Faktu mogą być dowodem dla istnienie płaskiej ziemi, ale budowanie argumentacji na czymś takim jest zwyczajnie, nie bójmy się tego słowa powiedzieć, żałosne. I, żeby nie oskarżono mnie o seksizm, dotyczy się osób wszelkich płci. Dzięki tak prostemu i drobnemu zabiegowi można uniknąć kłopotów komunikacyjnych, a przy okazji ktoś może dowiedzieć się czegoś nowego i, na podstawie przedstawionych dokumentów, wytworzyć swoją własną opinię. Tak to gadamy jak elitarny klubik, zawijamy wąsy i uważamy się za nie wiadomo kogo. Szczególnie ten komentarz tyczy się autorki tego tematu. Bo to, co "uważa" i co "sądzi" ma, jak na razie, małe podstawy ku zrozumienia jej opinii. I tak proszę Pani, bez konkretnych opinii światopoglądowych nie ma konkretnej rozmowy. Wyrażanie "opinii" bez żadnej podstawy jest unieważnione, nie dlatego, że jest odgórnie uznane za złe, ale dlatego, że nie pozostawia miejsca na dyskus. Bo Pani ma rację, ja mam rację i nic z tego ostatecznie nie wychodzi. Kręcenie się w kółko. Dywagacje na temat widzi-mi-się to tylko bujda, propagowana zdaniami opartymi na uczuciach i emocjach (m.in. paranoja przez #metoo), nie na faktach. A z takich twierdzeń nie wynosi się nic.

Nie, ale ja przyjmuję, że statystyczna kobieta ma inne poczucie wrażliwości w stosunku do swoich ciała oraz umysłu niż statystyczny mężczyzna (w podobnym wieku).

Trochę filozofii: zawsze tak będzie... tak działa świat - możemy jedynie przybliżać swoje inne zdania do siebie i udawać, że są takie same.

Mamy do czynienia z kobietami zarabiającymi na seks-biznesie i handlu ludźmi. Wiele z nich usłyszało skazujące wyroki.

W sondażach badających preferencje polityczne jest losowo wybrana próbka 1000 osób.

Ale czy są badania socjologiczne, w których próbka jest liczona w milionach osób?

Taką próbą w polskich warunkach zapewne nie jest nawet Diagnoza Społeczna.