Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
Portal Pisarski » Inwencja Twórcza » Dyskusje Twórcze
  • Strona:
  • 1
  • 2
  • »
Autor
Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
i was david bowman Użytkownik
  • Postów: 61
  • Skąd: Białystok
Dodane dnia 19-10-2008 17:16
"I tak jak obłęd, w wyższym tego słowa znaczeniu, jest początkiem wszelkiej mądrości, tak schizofrenia jest początkiem wszelkiej sztuki, wszelkiej fantazji." - Herman Hesse.
Do góry
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
SzalonaJulka Użytkownik
  • Postów: 2351
  • Skąd: Bronowice
Dodane dnia 19-10-2008 18:43
Mój kolega z pracy jest chory na schizofrenię - mam możliwość trochę 'przyjrzeć się' tej chorobie. Kolega nie kryje się z problemem i można się od niego sporo dowiedzieć. Niewyobrażalne jest dla mnie, co czuje człowiek w manii. Jego sposób i możliwości postrzegania świata są zupełnie inne.
Na pewno choroba daje jakąś specjalną wrażliwość - może nadwrażliwość, ale pozostaje chorobą - upośledza i prowadzi do zniszczenia organizmu.
Może raczej źródłem sztuki jest ta nadwrażliwość? Wspólna dla wielu chorych psychicznie i dla artystów.
nikt nie reklamował
szczęścia jak podpasek
jesteś tego warta
(ja)
Do góry
Numer GG
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
i was david bowman Użytkownik
  • Postów: 61
  • Skąd: Białystok
Dodane dnia 19-10-2008 18:47
Szaleństwo zawsze prowadzi do zguby. Zawsze. Choćby nie wiem, jak wielkie i wspaniałe rzeczy by tworzyli, Szaleńcy zawsze umierają samotni jak nie dosłownie, to w pustce myśli. (o jezu... ale żem wymyślił sentencję... tak mnie się wydaje na tę chwilę niedzielną, ale czy to prawda, myślę, ze powinien wypowiedzieć się jakiś biograf.)
Do góry
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
SzalonaJulka Użytkownik
  • Postów: 2351
  • Skąd: Bronowice
Dodane dnia 19-10-2008 18:55
hehe żeś wymyślił rzeczywiście, a mi się nasunęło:
- nie każdy szaleniec jest zaraz artystą
- jeśli jest artystą - no nasza ocena zależy od tego, co stawiamy wyżej: wielkie dzieło, czy ludzkie szczęście
nikt nie reklamował
szczęścia jak podpasek
jesteś tego warta
(ja)
Do góry
Numer GG
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
i was david bowman Użytkownik
  • Postów: 61
  • Skąd: Białystok
Dodane dnia 19-10-2008 18:59
Wszystko i tak kończy się na własnym szczęściu. Można żyć ideą, czy manią wielkosci całe życie, ale i tak najważniejsze dla człowieka jest to, co ma dookoła siębie, najbliżej. musi kogoś kochać i musi być kochanym. Chce coś po sobie zostawić, chce być wspominany.
Do góry
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
Usunięty Gość
  • Postów:
  • Skąd:
Dodane dnia 19-10-2008 19:27
a tutaj kilka ciekawych przykładów znalezionych w Internecie:

Najsłynniejsi artyści szaleńcy wszech czasów
Od najdawniejszych czasów wierzono, że artysta to ktoś natchniony przez boskie siły. Zdaniem wielu naukowców, których argumenty obszernie referuje Porter w swoim "Szaleństwie", prawie wszyscy artyści cierpią na zaburzenia mentalne i wymagają leczenia. Przypominają w tym Freuda, który uważał kulturę za źródło cierpień, a zatem psychopatogenną, mającą zarazem także moc terapeutyczną.
Najsłynniejszym szaleńcem starożytności jest Neron, z zamiłowania poeta, śpiewak i aktor. Inne znane przypadki to:
* Wolfgang Amadeusz Mozart, kompozytor, "genialny idiota" (miał zespół de la Tourette'a, polegający na deformacji mózgu)
* Robert Schumann, kompozytor (ostatnie dwa lata życia spędził w zakładzie zamkniętym)
* Vincent van Gogh, malarz (schizofrenik, obciął sobie ucho),
* Virginia Woolf, pisarka (utopiła się podczas ataku depresji),
* Sylvia Plath, pisarka (ciężkie ataki depresji, pobyt w klinice psychiatrycznej, trzy próby samobójcze, ostatnia udana),
* Ernest Hemingway, pisarz (popadł w paranoidalną depresję i się zastrzelił),
* Emily Dickinson, poetka (neurotyczka, ciężkie depresje),
* Joseph Conrad (przeżył załamanie nerwowe pod koniec życia),
* Francis Bacon, malarz (paranoik, malował wyjące, potworne głowy),
* Wacław Niżyński, tancerz (schizofrenik, skończył śmiercią samobójczą)

Polscy szaleńcy XX wieku
Wśród polskich artystów mających kłopoty ze zdrowiem psychicznym przeważają ludzie pióra. Oto najbardziej znani:
* Rafał Wojaczek (ciężkie ataki depresji, próby samobójcze, ostatnia udana),
* Edward Stachura (silne depresje, pobyt w domu dla psychicznie chorych, próby samobójcze, ostatnia udana),
* Marek Hłasko (depresje, być może zabił się, bo przedawkował środki nasenne),
* Jerzy Krzysztoń (pobyt w zakładzie psychiatrycznym, rzucił się z okna w ataku depresji),
* Tadeusz Peiper (po wojnie zapadł na ciężką schizofrenię),
* Andrzej Szmidt (autor piosenki Ewy Demarczyk "Taki pejzaż", poeta, schizofrenik, pół życia spędził w szpitalach),
* Ryszard Milczewski-Bruno (alkoholik, cierpiał na depresję).


Do góry
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
i was david bowman Użytkownik
  • Postów: 61
  • Skąd: Białystok
Dodane dnia 19-10-2008 19:29
Dodam, że bruno także był samobójcą. Utopił się.
Do góry
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
Usunięty Gość
  • Postów:
  • Skąd:
Dodane dnia 24-03-2009 20:03
Lubię i rozumiem van Gogh`a bo miał ten sam problem z szeleszczącym uchem jak ja.
Gdy przykładał do poduszki to go tak musiało wkurwiać, że w rezultacie je obciął.
Ja też jestem już tego bliski :smilewinkgrin:
Do góry
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
Samuel Niemirowski Użytkownik
  • Postów: 2563
  • Skąd: Kraków
Dodane dnia 24-03-2009 20:33
Na pewno życie tych szaleńców było tak samo lub nawet bardziej wartościowe niż tych racjonalnych. Szaleństwo - to życie, życiowy racjonalizm to śmierć.

I możecie sobie mówić co chcecie o Nietsche'm, ale dzisiaj widać, że był mądrzejszy niż się wszystkim wydaje. Jeśli on był szaleńcem, to ja także, ponieważ go rozumiem i podziwiam, że ponad 100 lat temu zobaczył to, co ja widzę dzisiaj.
"Nie będę zmieniał świata ani Zachodu. Podążą one ku swoim celom tak jak spadająca gwiazda. Ja będę jednak pracował i zmieniał się".
E. Wiechert

www.prozafotografii.blox.pl
Do góry
Numer GG
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
jakub Użytkownik
  • Postów: 3490
  • Skąd: Poznań
Dodane dnia 25-03-2009 17:52
Nietzsche nie był szaleńcem, przynajmniej patrząc na jego filozofię, nie jego wina że Hitler zinterpretował to jak chciał i się stała tragedia :) dobrze mówił, mnie jego filozofia pasjonuje w pewien sposób

a van Gogh i odcięte ucho, hm, ciekawy przypadek, żeby się okaleczyć to trzeba coś mieć nie tak z psychiką, nawet jak ucho szeleści to go nie odetnę :p
"Ludzie na całym świecie uwielbiają okazje. Każdy chciałby dostać coś za nic, nawet jeśli przyszłoby mu zapłacić za to wszystkim" - Stephen King
Do góry
Numer GG
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
Henryk Borowiec Użytkownik
  • Postów: 375
  • Skąd:
Dodane dnia 26-04-2009 21:36
Cytat:
i was david bowman napisał/a:
Dodam, że bruno także był samobójcą. Utopił się.


Eee tam... od razu "utopił się". Zwyczajnie utonął, zdarza się najlepszym.

A do trzódki dotkniętych, dodałbym Muncha, Strindberga i Przybyszewskiego.
...słowa ulatują, pisma płoną...
Do góry
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
Usunięty Gość
  • Postów:
  • Skąd:
Dodane dnia 27-04-2009 06:01
Ciekawe, że w tym gronie tak mało kobiet... To znaczy, że rzadziej zdarzają się wśród nich artystyczne dusze czy rzadziej dają się ponieść szaleństwu?
Do góry
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
Usunięty Gość
  • Postów:
  • Skąd:
Dodane dnia 27-04-2009 08:06
[quote]LittleRedRose napisał/a:
a tutaj kilka ciekawych przykładów znalezionych w Internecie:

Najsłynniejsi artyści szaleńcy wszech czasów
Od najdawniejszych czasów wierzono, że artysta to ktoś natchniony przez boskie siły. Zdaniem wielu naukowców, których argumenty obszernie referuje Porter w swoim "Szaleństwie", prawie wszyscy artyści cierpią na zaburzenia mentalne i wymagają leczenia. Przypominają w tym Freuda, który uważał kulturę za źródło cierpień, a zatem psychopatogenną, mającą zarazem także moc terapeutyczną.
Najsłynniejszym szaleńcem starożytności jest Neron, z zamiłowania poeta, śpiewak i aktor. Inne znane przypadki to:

* Emily Dickinson, poetka (neurotyczka, ciężkie depresje),



Różyczko, dodam tylko, że okoliczności i czas były takie a nie inne. Np,
Emily pochodziła ze starego rodu prawniczego, wyobraźcie sobie jaką przechodziła presje w szkole, ojciec był członkiem kongresu, a to nie był czas w którym pisareczka, uznana byłaby za złote dziecko, o nie, nie ukończyła studiów, które zapewne były aspiracją rodziców i wróciła do domu rodzicielskiego nigdy go nie opuszczając. Zajmowała się sparaliżowaną matką, nie wyszła za mąż, nie miała przyjaciół, Jej realny świat, to surowe obyczaje rodziców, gderająca siostra, wiecznie niezadowolona i jedyne, co dawało jej siłę to piękny ogród.

Emili Dickinson zawdzięczamy kształtowanie dziejów współczesnej poezji amerykańskiej. Jej wiersze, tłumaczył Brańczak, Iłlakowiczówna, Mariańska, Międzyrzecki i pewnie wielu innych, pozostawiła po sobie ok tysiąca pięćset tekstów, wyobraźcie sobie i nie są to grafomańskie teksty, o nie! Zajmuje pierwszoplanową rolę w poezji amerykańskiej. Od siebie dodam, że trudno zaznać szczęścia, żyjąc w takim otoczeniu, Emili opuściła dom w młodości dwa razy i nigdy więcej! Dlaczego dopiero po śmierci zauważono jej twórczość? Wydawcy, którym wysyłała swoje utwory zwodzili ją, obiecywali...


Wszystkie Me siły...

Wszystkie me siły ujęłam w dłoń
i stanęłam ze światem do walki;
może to mniej, niż Dawid miał,
lecz ja miałam więcej odwagi.

Celowałam z mej procy, ale wnet
sama tylko w boju poległam.
Nie wiem, czy Goliat za wielki był,
czy za mała byłam ja biedna.

w przekładzie Iłłakowiczówny

kochani, Emili tworzyła w latach 1830-1886
żeby mieć obraz jej wierszy należałoby sięgnąć do rysu historycznego epoki, to zajmująca poetka, cały jej świat to czysta wyobraźnia, nic z doświadczeń...


Co do artystek na tym portalu, mają się świetnie :> i panują nad swoim szaleństwem, jeszcze :)
Do góry
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
tentyp Użytkownik
  • Postów: 244
  • Skąd: Kociewska
Dodane dnia 27-04-2009 08:46
dobra a kto mi przypomni pisarza prawdopodobnie pierwszej polowy XX wieku, amerykanski co po chlaaniu i cpaniu zabawil sie z zona w Wilhelma Tella i postawił jej drinka na glowie i wycelował ze strzelby. Rozwalił jej głowe. Kojarzy ktos?



ok przypomnialo mi sie - William S. Burroughs


Żyjący na marginesie społeczeństwa William S. Burroughs należał do najbliższych przyjaciół apostołów literatury beatnikowskiej, Jacka Kerouaca i Allena Ginsberga. Słynął ze swobodnych obyczajów seksualnych, a przede wszystkim ze skłonności do eksperymentowania z każdym dostępnym rodzajem narkotyków. Burroughs nie tylko używał środków psychodelicznych, lecz w niezrównany sposób opisywał powodowane przez nie odmienne stany świadomości. Był bodaj pierwszym nowoczesnym pisarzem amerykańskim, który tak otwarcie pisał o narkotykach, przedstawiając nie tylko cienie, ale i blaski ich zażywania. Styl życia Burroughsa wiódł go oczywiście nieustannie do konfliktów z prawem i literat musiał nie raz uciekać ze Stanów przed wymiarem sprawiedliwości. W latach 50. schronił się w marokańskim Tangerze, pod opieką innego ważnego przedstawiciela amerykańskiej kontrkultury tamtej epoki, Paula Bowlesa (autora "Pod osłoną nieba";). Owocem marokańskiego epizodu w życiu Burroughsa była jego najsłynniejsza powieść, "Nagi lunch".

Przeniesieniem "Nagiego lunchu" na ekran zajął się DAVID CRONENBERG, kanadyjski mistrz horroru, reżyser "Crash", "Dead Ringers" i remake'u "Muchy", autor ekscentryczny, balansujący między kinem grozy, a filmową awangardą. Zarówno w książce Burroughsa, jak i w jej filmowej adaptacji, fakty z życia pisarza mieszają się ze zmyśleniami i narkotycznymi halucynacjami. Bohater opowieści, William Lee (znakomity Peter Weller) jest pisarzem i narkomanem, który próbuje chwilowo zerwać z nałogiem. Podejmuje w tym celu pracę tępiciela karaluchów. Niestety, w krótkim czasie zarówno on jak i jego żona Joan (Judy Davis) zaczynają się zażywać służbowy środek owadobójczy i kompletnie się od niego uzależniają. Podczas narkotycznego seansu William zabawia się w Wilhelma Tella, strzelając z rewolweru do szklanki ustawionej na głowie Joan. Bohater chybia i zabija żonę, a następnie ucieka od tego przerażającego faktu w narkotyczne wizje, do halucynacyjnej krainy zwanej Międzystrefą (Interzone), w której maszyny do pisania zmieniają się w gadające robale, w barach przesiadują dziwne stwory, a Joan wciąż żyje, choć jest zupełnie kimś innym.

Film Cronenberga to oniryczna, psychodeliczna wizja, ale kryjąca w sobie klucz do realnych wydarzeń. William Lee to pseudonim samego Burroughsa, który pod tym nazwiskiem występował zarówno w swoich własnych książkach, jak i legendarnej powieści Jacka Kerouaca "W drodze". Sam Kerouac oraz Allen Ginsberg, kryją się tu pod postaciami kolegów bohatera, Hanka i Martina zaś Tom Frost (Ian Holm) to w rzeczywistości pisarz Paul Bowles. Halucynacyjna "Interzone" jest odbiciem Tangeru lat 50., który był wówczas wolnym miastem i posiadał status "International Zone" - Strefy Międzynarodowej. Burroughs, podobnie jak William Lee, naprawdę przez pewien czas był tępicielem insektów. A przede wszystkim prawdziwa jest historia śmierci żony pisarza. W 1951 r. Burroughs rzeczywiście zastrzelił swoją lepszą połowę podczas zabawy w Wilhelma Tella.
Zdzieram palce do krwi, kiedy wbijam je w marmur,
Knykcie lżą swój byt, kiedy żrą pył kwarcu,
Chrobot stawów na nowo definiuje dźwięk[...]
To jest napad na babel - niosę wiarę w tusz i papier'
Do góry
Numer GG
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
Usunięty Gość
  • Postów:
  • Skąd:
Dodane dnia 27-04-2009 15:17
To Ci kwiatek z tego Williama!
Do góry
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
wiewioorka Użytkownik
  • Postów: 726
  • Skąd: Las iglasty, gdzieś na Pomorzu
Dodane dnia 28-04-2010 20:01
Szaleństwo to ponure, milczące, samotne cierpienie. Sztukę tworzy się mimo szaleństwa, a nie, że ono ją wyzwala. Wariatów się mitologizuje w kulturze, a w życiu omija ze wstrętem.
Adwokat po sprawie, panna po zabawie - diabła warci...
Do góry
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
Usunięty Gość
  • Postów:
  • Skąd:
Dodane dnia 29-04-2010 00:39
O właśnie, słowo "cierpienie" jest tu bardzo ważne. Nie mówię, że to jakiś absolutnie niezbędny warunek, ale nie przychodzi mi do głowy żaden wielki twórca, który by unikał cierpień.
Do góry
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
mariamagdalena Użytkownik
  • Postów: 1075
  • Skąd: Vratislavia / Tel Aviv
Dodane dnia 29-04-2010 15:50
granica szaleństwa jest jednak trudna do wykrycia
być może i nam sztuka powie
co poświęciliśmy nieświadomie
w oczach naszej rodziny

i trzeba było przyjaźnić się z psychiatrą
żeby cały świat wydawał się dość ułożony

jak sztuka wpływa
jak wypływa
na autora i z niego
to nie są czasy by z szaleńcami pracować
Wojaczek, Stachura - właśnie tak to się kończy

dopiszcie Franza Kafkę i Bruno Schulza
i Lechoń się zabił tak malowniczo...
Poetka. Prozaiczka.
Poetka prozaiczna.
Do góry
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
klimt Użytkownik
  • Postów: 1
  • Skąd: Wrocław
Dodane dnia 20-02-2014 17:41
No własnie. Po pierwsze gdzie jest granica między byciem normalnym i nienormalnym. Ktoś kiedyś napisał, że nie jest miarą zdrowia bycie przystosowanym do życia w chorym świecie. Kolejna sprawa to fakt, że wielcy artyści mieli po prostu inne umysły, dzięki czemu ich twórczość jest taka wspaniała.
Te inne umysły potrafią zrozumieć to czego my nie rozumiemy. Widzą to, czego my nie widzimy. Nie tylko artystom ale i naukowcom grozi wariactwo i w ogóle wszystkim ludziom, którzy bardzo dużo czasu poświęcają na zgłębianie tajników i odkrywanie tego o czym się nie mówi.
Rezultaty takich dociekań mogą doprowadzić do wielkiego bólu nad sensem bytu zarówno siebie, jak i nad tym do czego zmierza cała cywilizacja. Od smutków, bólów i niepokojów jest już bardzo blisko do choroby psychicznej..
Do góry
Autor
RE: Nash, van Gogh, Niżynski, Nietzsche
Usunięty Gość
  • Postów:
  • Skąd:
Dodane dnia 20-02-2014 21:15
klimt napisał:
Po pierwsze gdzie jest granica między byciem normalnym i nienormalnym


Każdy jest normalny

klimt napisał:
Kolejna sprawa to fakt, że wielcy artyści mieli po prostu inne umysły, dzięki czemu ich twórczość jest taka wspaniała.Te inne umysły potrafią zrozumieć to czego my nie rozumiemy. Widzą to, czego my nie widzimy.


Mają normalne umysły i rozumieją to, co my moglibyśmy zrozumieć, gdybyśmy chcieli. Ponadto widzą rzeczy, na które my nie zwracamy uwagi, bo wydają nam się nieciekawe.

klimt napisał:
Rezultaty takich dociekań mogą doprowadzić do wielkiego bólu nad sensem bytu zarówno siebie, jak i nad tym do czego zmierza cała cywilizacja. Od smutków, bólów i niepokojów jest już bardzo blisko do choroby psychicznej..


Może nie koniecznie chodzi o zwariowanie z powodu dojścia do jakiejś tajemnej wiedzy czy uświadomienia sobie czegoś. Oświecenie prowadziło zwykle do bycia mędrcem, a nie wariatem. Z żywotów artystów można wywnioskować, że alienacja, samotność, nieodnajdywanie się wśród ludzi mieszało im w głowach. A działo się tak być może dlatego, że mieli oni i rozwijali swój alternatywny tok myślenia nieprzystający do pospolitego. Jednostka niekompatybilna z otoczeniem, nie mająca z nim wspólnego tematu ani języka, zostawała sama ze swoimi myślami, które tylko dzięki sztuce mogła niejasno wyrażać. Wyobrażam to sobie tak, że jeśli ta jedyna forma komunikacji (sztuka) nie znajdywała odbiorcy, wtedy taki artysta "tonął" w nadmiarze własnych niezrozumianych przez nikogo myślach.

Każdy na własnym przykładzie może sobie zauważyć, jakim ciężarem jest nie mieć możliwości porozmawiania z kimś o czymś dla siebie ważnym. Wtedy nie można spać, gada się do siebie i chodzi po pokoju (albo inne, nie znane mi formy zachowania). Podnosząc ten stan do potęgi, otrzymujemy nastrój artysty, jaki towarzyszy mu przez cały czas, jeśli jego sztuka nie trafia do ludzi.
Do góry
  • Strona:
  • 1
  • 2
  • »
  • Skocz do forum:
Polecane
ShoutBox
  • Kazjuno
  • 28/03/2024 08:33
  • Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
  • mike17
  • 26/03/2024 22:20
  • Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
  • Kazjuno
  • 26/03/2024 12:12
  • Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
  • Redakcja
  • 26/03/2024 11:04
  • Nazwa zdjęcia powinna odpowiadać temu, co jest na zdjęciu ;) A kategorie, do których zalecamy zgłosić, to --> [link]
  • Slavek
  • 22/03/2024 19:46
  • Cześć. Chciałbym dodać zdjęcie tylko nie wiem co wpisać w "Nazwa"(nick czy nazwę fotografii?) i "Album" tu mam wątpliwości bo wyskakują mi nazwy albumów, które mam wrażenie, że mają swoich właścicieli
  • TakaJedna
  • 13/03/2024 23:41
  • To ja dziękuję Darconowi też za dobre słowo
  • Darcon
  • 12/03/2024 19:15
  • Dzisiaj wpadło w prozie kilka nowych tytułów. Wszystkie na górną półkę. Można mieć różne gusta i lubić inne gatunki, ale nie sposób nie docenić ich dobrego poziomu literackiego. Zachęcam do lektury.
  • Zbigniew Szczypek
  • 06/03/2024 00:06
  • OK! Ważne, że zaczęłaś i tej "krwi" nie zmyjesz już z rąk, nie da Ci spać - ja to wiem, jak Lady M.