Najprecyzyjniej na temat raju wypowiadają się mędrcy muzułmańscy i muzułmańskie księgi święte. Wcześni mędrcy muzułmańscy donosili, że w raju pieczone kurczęta wielkości młodych wielbłądów spadają pod nogi wiernych. Powszechnie dostępne są też rybie wątróbki, a także solone, gotowane mięsiwo wielbłądzie.
Dokładniejszych danych dostarcza średniowieczny uczony Al-Haythami. Obliczył on, że każdy pałac w niebiosach, a to przysługuje każdemu zbawionemu, ma siedemdziesiąt stołów, a na każdym stole jest zawsze siedemdziesiąt różnych potraw. Daje to razem pokaźną liczbę - 4.900 dań przy każdym posiłku.
Koran opisuje raj jako ogród otoczony murami, pełen drzew i fontann. Niektóre z tych ogrodów mają fontannę co 50 metrów. W ogrodzie tym są różne zwierzęta żyjące w zgodzie, a tygrysy, na wszelki wypadek, nie mają pazurów. Dla większego delektowania się pięknem drzew, w koronach ich zrobione są ścieżki, żeby można się przechadzać wśród kwitnących gałęzi. Oczywiście rajskie rozkosze, to nie tylko jedzenie i spacery wśród kwiecia, ale też dziewczęta - przepiękne dziewice. Koran zapewnia, że mieszkańcy raju są radośnie zajęci przede wszystkim defloracją dziewic rajskich. Mający olbrzymią wiedzę w tym względzie Al-Hyathami tak opisuje te sprawy: "Każdy pałac w raju zbudowany jest z pereł, w nim mieści się siedemdziesiąt dworów, każdy dwór składa się z siedemdziesięciu domów z zielonych szmaragdów, w każdym domu jest siedemdziesiąt sypialń, w każdej sypialni jest siedemdziesiąt mat, a na każdej macie - kobieta." Razem daje to niebagatelną liczbę 24.010.000 hurys. A że każdemu wiernemu przysługuje jeden pałac, wychodzi na ponad 24 miliony dziewic na jednego mężczyznę.

Więc dla gejów nie za bardzo ten raj

Asti napisał/a:


Raczej dla jakichś pasjonatów defloracji

piotrek0515 napisał/a:
Takie sobie moje przemyślenia: załóżmy, że raj istnieje. Według Biblii ma być miejsce wiecznej rozkoszy dla wszystkich, którzy tam trafią. O.k. Problem w tym, że dla każdego rozkosz to co innego. To oznacza, że albo każdy będzie miał własny raj, albo, że wszyscy (tzn. nasze dusze) przejdziemy pranie mózgu i będzie nam się podobało to samo. Coś tu się wyklucza...

Edith napisał/a:
Deidre smierć nie jest końcem, poczytaj sobie o duszach może to Ciebie przekona, gdyby była końcem dla mnie zycie ludzkie nie miałoby sensu, wszystkie starania, cierpienia, doznania, los lepszy, gorszy i niby życie to byłby taki los na loterii, to nie trzymałoby się kupy.

Tego czy po śmierci już nic nie ma, czy też czekają jakieś atrakcje nikt nie wie i nie może zagwarantować. Lepiej jednak żyć w świadomości, że tam COŚ jest.
Wiele razy słyszałem historie o parach umawiających się, że gdy nadejdzie chwila rozstania i któreś z nich odejdzie pierwsze to da jakiś znak z zaświatów.
I co? Nic. Zawsze była cisza. Żadnych znaków.
Może zabronione jest komunikowanie?
Tak czy inaczej - dobrze byłoby przedostać się kiedyś do lepszego(?) świata, a wiara w to, że taka szansa istnieje jest niewątpliwie świetnym motorem do działania.

Edith napisał/a:
smierć nie jest końcem (...) gdyby była końcem dla mnie zycie ludzkie nie miałoby sensu, wszystkie starania, cierpienia, doznania, los lepszy, gorszy i niby życie to byłby taki los na loterii, to nie trzymałoby się kupy.

nie potrafię żyć tak po prostu, żyję po coś, a konkretnie dla miłości tu i tam,

Jeśli Bóg nie istnieje to człowiek, nie ma wartości, jest tylko jednym z zwierząt.