Witaj, Milciu. Ja tam nie wiem, co to za konszachty macie z Mieszkiem, ale cieszę się, bo dzięki temu mam zaszczyt radować oczy Twoim widokiem. Piękna fryzura "na chłopaka" i piękna twarzyczka. Pewnie zdjęcie zrobiłaś teraz i tylko stylizowałaś na czarno-białe, żeby efekt był lepszy. To dobry pomysł aby zamieszczać fotografie z różnych momentów życia, a nie tylko te najnowsze. Można wówczas zatrudnić wyobraźnię i wejść z powrotem w świat, który wydaje się utraconym. Ja tu nie mam swoich starszych zdjęć, ale jadę do kraju na parę dni. Poszperam, poszukam, może coś znajdę. Pozdrowionka.

Również miałam kiedyś takie włoski.
Dobrze Ci z oczy patrzyło i patrzy, Milu. Miło widzieć.

Jak to miło powspominać. Miladora przypomina mi znajomą z korespondencji nawiązanej za pośrednictwem kącika "Poznajmy się" funkcjonującego w "Nowej Wsi" przed laty. O tym szczególe wspomnę niedługo. Sposób uczesania identyczny, podobieństwo bliskie, ale to nie byłaś Ty, gdyż nazwisko i imię dawnej znajomej pamiętam do dzisiaj.
darxx1 - zapewniam Cię, że jeżeli mamy z Miladorą jakiekolwiek konszachty, to być może za pośrednictwem telepatii. Z Twoich wypowiedzi wynika, że jesteś bardzo szarmancki i pokusiłbym się o opinię, że potrafisz być równie(ż) uwodzicielski.
Miło mi Miladoro, że potrafiłem Cię sprowokować do przejrzenia albumu. A to spojrzenie niewątpliwie świadczy o zdolnościach uwodzicielskich. Jeśli się mylę to uznam, że zatraciłem już trzeźwy osąd i wyczucie.
Dzięki za rewanż. Pozdrawiam.

Witaj, Milu
Chyba już wszystko zostało powiedziane, dołączam do słów poprzedników. Bardzo mi kogoś przypominasz tutaj, ale nie mogę sobie zupełnie przypomnieć - kogo. Jakbym Cię znała...
Ciepło pozdrawiam

do zakochania jeden krok...i nic więcej

Dziękuję serdecznie, moi Kochani.

Ale to już było tak dawno, że aż nieprawda.
W każdym razie dzisiaj matury już bym na pewno nie zdała - zwłaszcza z matematyki.

Miladoro
Z czasem stałem się odporny na niespodzianki. Mam nadzieję, że nie zamieściłaś zdjęcia skrzyni. A jeśli - to już się tak nie boję. Opanowałem świetnie przejście pod skrzynią.
Zgadzam się, jeśli chodzi o przypuszczenia - co by było, gdyż niewątpliwie byłabyś w moim typie. I ten łobuzerski półuśmiech. Coś mi się wydaje, że mamy zbliżone poczucie humoru.
Boję się rozpędzać snując domysły. Dodatkowo to stwierdzenie, które zamieścił bosski_diabel.
Ech - pora chyba zaparzyć ziółka.
Coś mi się wydaje, że nie zabrzmiało zbyt romantycznie?
Pozdrawiam gorąco.

Z tymi ziółkami oczywiście zażartowałem. Autostopem nie jeździłem, gdyż bardziej preferowałem jazdę rowerem (jeździłem bardzo dużo), pokonując co parę dni dziesiątki kilometrów. Czyli nie byłem w stu procentach ustawiony tyłem do sportu. Chętnie przeczytałbym historyjkę o Twojej ucieczce w Polskę.
Za buziaki dziękuję. Celowo przeczytałem Twój tekst (głównie zakończenie) mojej pani, osłaniając wcześniej głowę ramieniem. I co?
Stwierdziła, że to dobrze, iż jest ktoś, kto mnie jeszcze chce zaszczycić buziakiem. Widocznie już się jej znudziłem.
W rewanżu, pod jej kontrolą, ja przesyłam Ci wiele buziaków.
PS Jeśli przy najbliższej okazji nie odezwę się, będzie to oznaczało, że jeszcze niezbyt dokładnie widzę i stosuję Altacet.
Poza buziakami - pozdrowienia.

Odzywam się dzisiaj już trzeci raz. To najlepszy znak, że nie mam problemów zwalczanych Altacetem.
Buziaki ode mnie. (Kto wie czy od takiej ilości buziaków nie nastąpi awaria na przekaźnikach?)

też kiedyś miałem ten błysk w oku, dziś kończę czterdzieści dwie wiosny... buuuuuuu ;-(((

śliczna jesteś cały czas