Fajne bardzo, te ptaki ładnie się komponują z otoczeniem.

Mogą to być wrota do Innego Wymiaru, w którym już nigdy nie będziesz tym, kim byłaś, jeśli je przekroczysz - nic nie będzie już takie same, a najgorsze jest to, że jak już je przekroczysz, mogą się zamknąć, i co wtedy?
A teraz, uchylone, zapraszają do środka aurą tajemnicy.

A zieloność to zmyłka, jakby się było w zwykłym parku

Klimatem przypomina mi prozę E.A.Poe i okładki, jakie zazwyczaj mają jego książki
Za wrotami będzie Otchłań bez początku ni końca, czekająca na zagubionego wędrowca...

Nie chodziło mi o konkretne opowiadania, o całokształt, o dziewiętnastowieczny feeling, może "Zagłada domu Usherów", choć moimi ulubionymi są "Serce oskarżycielem" i "Czarny kot", no i reszta też jest super.
Tu poczułem taką aurę jego pisarstwa.

Widziałem, ale przeca i nasze Powązki mają niejeden taki.

Te stare, nie tykane od lat ręką fachowców mają duszę, często też oryginalne figury.
Jest w tym coś z magii.

Pana Samochodzika pamiętam jak przez mgłę, chyba w ogóle poza tytułem nie kojarzę, o co szło.
A Masoneria, cóż, przetrwa...
Tak jak wiele innych rzeczy na tym łez padole (ale także i śmiechu)

Wiem tylko, że chyba Hans Kloss grał główną rolę, am I right?

A tego to nie czytałem, czytałem wówczas Niziurskiego, ale już dziś nie pomnę, o czym to było, tyle rzeczy po drodze, tyle życia po drodze

Kiedy odkryłem Stefana Grabińskiego, najlepszego polskiego pisarza grozy, piszącego przed wojną, a potem Hłaskę, Poe, Faulknera, Hemingwaya i Bukowskiego zrozumiałem, jaka literatura do mnie gada
I styl tych facetów jest wypadkową mojego, skromnego pisania.
A każdy z nich z innej parafii.

Po przyjrzeniu się jednak wejdzie w całej swej niefrasobliwości, po czym runie w Otchłań Bez Nazwy, by tam wirować z Hansem Klossem, który kiedyś też przekroczył te wrota, po czasu kres, a międzyczasie będą drogą mentalną kontaktować się Horacym i pytać go, jak wrócić do lasu, gdzie to wszystko się zaczęło, kiedy to ostatni ptak z lękiem uciekał ku światu...

Z Niebytu wyłoni się John Rambo, i powie, że "the only way is up", wówczas Hans załaduje swoje parabellum i siłą mentalnych uwstecznień spróbują wrócić, łącząc się Solidnym Łańcuchem Mocy, by oddolne wibracje Dobra cofnęły ich ku wrotom, które tak bezrozumnie przekroczyli...
Po drodze dołączą kolesie z Rudego 102.

To jest oczywiste!
Sam podrzucę im parę zgrzewek, a po wypiciu kilku puszek tego szlachetnego trunku, Moc cofnie ich ku wrotom do Nicości, i znów znajdą się w lesie, jeno ptak tu i ówdzie krzyknie radośnie, że jednak w życiu wszystko jest możliwe, dokąd uzupełniasz elektrolity

W międzyczasie razem z Czakiem Norrisem podrzucimy karkówę z Biedrony, kiedy już chłopaki będą przed wrotami do Nicości, nadciągnie sam Jontek i razem urządzimy rytualnego grilla, nucąc Elvisa i racząc się vip-oszczeni do bólu VIP-em, a kiedy już pojawi się Hanna Banaszak, będę pewny, że operacja się powiodła i mogę poprosić ją do tańca, ole!

Czak potrafi pogryźć wodę i się w niej okopać, ale nigdy, przenigdy nie pozwolę mu odbić mi Hanny!
Od dzieciństwa marzyłem o tym tańcu!
Do ekipy dołączy Ogniomistrz Kaleń z pudłem kubańskich cygar, które po wszystkim razem z Jontkiem wypalimy, a świat będzie nasz, a gdy skończy się karkówka, wyślemy Psa Szarika po dokładkę do Biedrony, a kiedy już nadciągnie, Hanna zaśpiewa a capella "O sole mio", a ja wymięknę, bo wrażliwy chłopak jestem...

I ja o tym myślałem: czy oni się myli, no wiesz, tak starannie?

W sumie to lepsze niż śmierdzieć na kilometr
Chociaż umył głowę.
A co ze strefami peryferyjnymi???

No, tego, panie, prawda, że tak powiem, hm... no tam, tam, gdzie słońce nie dochodzi.

Ano coś w tym jest, że im dłużej się coś penetruje, tym w mózgowiu coraz to nowe asocjacje się rodzą

W ogóle to te wrota takie jakby z ektoplazmy zbudowane, jakby były utkane z mgły...