Upalny letni dzień, parne powietrze w bezruchu od wielu godzin trwa, wreszcie schyłek dnia, od szczytów Alp, ponad taflą jeziora, powiał delikatny wiatr, fala nieruchomego lustra wody zafalowała. Jak zbudzone ze snu, barwne motyle w poszukiwaniu tchnienia, popłynęły żaglówki na środek jeziora na spotkanie z odchodzącym dniem. Jak co dnia wypłyną i On... Jezioro Lemańskie, jedno z wielu przepięknych szwajcarskich jezior, a przecież tak jak i jego co dnia właśnie ono zadziwia niewypowiedzianą urodą mnie

Jezioro Lemańskie, jezioro, a może rzeka, przecież wpływa do niego kilkaset rzeczek i największa Rodan, rzeka wypływająca z lodowca na wysokości 1753 m n.p.m. Gdy wpływa do jeziora jej wody są koloru mleczno - turkusowego lodu, płynąc przez błękitną, kryształowa wodę jeziora, nurt rzeki miesza się z falami jeziora, w Genewie, już odmieniona rzeka wypływa i niesie wody aż do Morza Śródziemnego . Jezioro Lemańskie zrobiłam mu setki zdjęć, każdego dnia jest inne, w chwilach niepokoju wnosi w dusze cisze, pytane… zawsze fala na wietrze odpowiedz przynosi, każdego dnia mnie zachwyca. Wierzę, że nadejdzie kiedyś dzień kiedy je zrozumie.
Wasinko cieszę się, ze Ci się podoba