"Erynie" rozpoczynają lwowski cykl kryminałów Krajewskiego
Akcja powieści Marka Krajewskiego, który zdobył ogromną popularność jako autor mrocznych kryminałów rozgrywających się w przedwojennym Wrocławiu, czyli Breslau, do Lwowa przeniosła się już w ostatniej części "wrocławskiego" cyklu, czyli opublikowanej rok temu "Głowie Minotaura". W tamtej powieści spotkali się też główni bohaterowie obu serii kryminałów - Eberhard Mock i Edward Popielski.

Obu detektywów połączyła szorstka, męska przyjaźń, bo też wiele jest między nimi podobieństw. Zarówno Mock jak i Popielski to typy raczej aspołeczne, nie lubią bratać się z innymi ludźmi. Mają też podobny, lekko mizoginistyczny stosunek do kobiet, obaj cenią sobie intensywne, ale raczej krótkie związki, najlepiej na jedną noc. Mock jest koneserem breslauowskich zamtuzów, a Popielski oddaje się uciechom ciała w salonce pociągu relacji Lwów - Kraków, do której zabiera lwowskie kurtyzany. Obaj fascynują się matematyką i starożytnościami. Mają też podobny stosunek do alkoholu - po tygodniach abstynencji nieuchronnie nadchodzi czas pijaństwa.

- Mock i Popielski są faktycznie są do siebie bardzo podobni, mam tego pełną świadomość. Eberharda Mocka czytelnicy bardzo polubili, postanowiłem stworzyć podobnego bohatera, licząc na to, że czytelnicy też go polubią. Po opublikowaniu poprzedniej powieści "Głowa Minotaura", w której występuje już Edward Popielski okazało się, że trafiłem - otrzymałem takie sygnały od czytelników - postanowiłem poświecić mu nowy cykl, który rozpoczyna powieść "Erynie". Chciałem jednak zauważyć, że pomiędzy Mockiem a Popielskim są pewne różnice - Popielski ma bardziej unormowane życie rodzinne - wychowuje córkę, mieszka z kuzynką, która jest zresztą bardzo mądrą kobietą, obdarzoną wielką intuicją, której spostrzeżenia często naprowadzają detektywa na nowy trop w śledztwie. Mizoginizm Mocka został więc w tej postaci nieco złagodzony - opowiadał Krajewski.

- Pisarzowi trudno jest spojrzeć z boku na swoje książki i szukać odniesień do innych dzieł literackich, analizując je na zimno. Często tworzy swojego bohatera nieświadomie. Mam jednak świadomość, że nasycam moich bohaterów cechami tych bohaterów książkowych i filmowych, którzy mi się podobali. Moim ulubionym autorem jest Raymond Chandler, książki o Philipie Marlowe czytałem wielokrotnie. W filmie największe wrażenie wywarł na mnie francuski reżyser Jean Pierre Melville, twórca mrocznych filmów detektywistycznych. Już z tego zestawienia wynika, że w pewien sposób fascynują mnie postaci wewnętrznie rozdarte, często nie radzące sobie z życiem osobistym - dodał Krajewski.

Pisarz przeniósł akcję swych powieści do Lwowa, bo - jak mówi - miał już "trochę dosyć" niemieckiego Breslau. "Zarówno Wrocław jak i Lwów są mi bliskie. We Wrocławiu się wychowałem, ze Lwowa pochodzi moja matka. Nasłuchałem się w dzieciństwie opowieści, w których Lwów jawił się jako przestrzeń idylliczna, piękne miasto-park, gdzie Polacy, Ukraińcy i Żydzi żyli w przyjaźni" - mówił Krajewski.

Podobnie jak powieści o Breslau także książki o przedwojennym Lwowie zadziwiają wiernością realiom, znajomością topografii miasta. "Po raz pierwszy odwiedziłem Lwów w 2007 roku i zachwyciłem się do tego stopnia, że zapowiedziałem w wywiadzie prasowym, że chciałbym napisać powieść o tym mieście. Te wypowiedzi dotarły do mera Lwowa, który ucieszył się, że polski pisarz, którego książki są przełożone na kilkanaście języków, zamierza pisać o Lwowie. Na jego zaproszenie spędziłem tam prawie dwa tygodnie. Przydzielono mi też do pomocy historyków" - powiedział Krajewski.

W powieściach Krajewskiego o Lwowie uderza łatwość, z jaką autor posługuje się lwowskim dialektem, czyli bałakiem. - Kosztowało mnie to dużo pracy. Korzystałem z różnych opracowań, jak z książki Zofii Kurzowej "Polszczyzna Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich do 1939 roku". Z melodią tego języka osłuchałem się w domu - mówił pisarz.

Marek Krajewski nie wie jeszcze, z ilu książek będzie się składał nowy cykl o Edwardzie Popielskim. "Aż tak daleko moje plany nie sięgają. Mogę tylko powiedzieć, że powieść, nad którą pracuję obecnie, ukaże się wiosną przyszłego roku i też jest osadzona w lwowskich realiach" - dodał pisarz.

"Erynie" ukażą się 12 maja nakładem wydawnictwa Znak.

źródło:target='_blank'> link
Wiktor Orzel · 16:31 02.05.2010 · 0 ·
Komentarze

Ten news nie został jeszcze skomentowany. Jeśli chcesz dodać komentarz, musisz być zalogowany.

Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
mike17
19/09/2024 18:16
Jarku, świetnie oddałeś moje oralne przesłanie :) Dosadnie,… »
gitesik
16/09/2024 20:49
Kołysz mnie, kołysz” to wiersz, który zachwyca swoją… »
valeria
14/09/2024 21:06
Dziękuję pięknie:) »
Madawydar
13/09/2024 13:45
Zoom Lens Dziękuje za wspaniałe nagranie. Dobra robota.… »
Zoom Lens
12/09/2024 21:18
Dziękuję serdecznie Marian za zgodę na publikację tego… »
Wiktor Orzel
12/09/2024 11:50
@Jacek - dlatego książka jest krótka, liczy zaledwie 114… »
Jacek Londyn
12/09/2024 11:27
Dzień dobry. Podziwiam odwagę. Wydanie książki napisanej… »
Florian Konrad
12/09/2024 09:58
Mega cudowny komentarz dziękuję! »
Florian Konrad
12/09/2024 09:58
Jeju, mimo wszystko -super komentarz, dzięki! »
Wiktor Orzel
12/09/2024 09:03
Wydawca podszedł do tej nietypowej formy właśnie w taki… »
ivonna
12/09/2024 02:34
Pozwolę sobie jeszcze tu coś skrobnąć. Zastanawiałam się… »
ivonna
12/09/2024 01:20
nie ustawaj :) »
gitesik
11/09/2024 22:02
"Połykiem" Floriana Konrada to wiersz, który… »
Jacek Londyn
11/09/2024 18:55
Ivonno, ogromnie się cieszę, że mogłem sprawić Ci… »
Wiktor Orzel
11/09/2024 08:47
Serdecznie dziękuję za ten komentarz, cieszę się, że forma… »
ShoutBox
  • Wiktor Orzel
  • 18/09/2024 08:33
  • Dumanie, pisanie i komentowanie tekstów. ;)
  • TakaJedna
  • 16/09/2024 22:54
  • Jesień to najlepszy czas na podumanie.
  • mike17
  • 15/09/2024 19:48
  • Jak jesień nadchodzi, to najlepsza pora na zakochanie się :)
  • TakaJedna
  • 12/09/2024 22:05
  • Jak jesień idzie, to spać trzeba!
  • Wiktor Orzel
  • 11/09/2024 13:55
  • A co tutaj taka cisza, idzie jesień, budzimy się!
  • ajw
  • 20/08/2024 14:13
  • I ja pozdrawiam, Zbysiu :)
  • Zbigniew Szczypek
  • 12/08/2024 22:39
  • "Miałem sen, może i nie całkiem senny, zdało mi się, że zagasnął blask dzienny(...) Ziemia lodowata wisiała ślepa, pośród zaćmionego świata (...)Stało się niepotrzebnym, ciemność była wszędzie
  • Zbigniew Szczypek
  • 10/08/2024 19:12
  • Pozdrawiam wszystkich serdecznie, ciesząc się, że mogę do Was wrócić i że nadal tu jesteście - Zbyś ;-}
  • TakaJedna
  • 28/07/2024 16:41
  • Pozdrawiam niedzielnie!
  • Gramofon
  • 19/07/2024 19:56
  • Dziękuję bardzo Jago, a jakby ktoś nie chciał oglądać na facebooku to jest też już na youtube [link]
Ostatnio widziani
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty