A ja już myślę co będzie w październikowie i to potem mnie przeraża, bo ceny ogrzewania rosną i rosną. A wiersz mnie nie przeraża, tylko we mnie rośnie )

Bardzo wzruszający kawałek poezji.. Pozdrawiam serdecznie, Wiktorze

Lilah - ja się musiałam latami tego uczyć

Milu - bardzo dziękuję za uwagi, z których chętnie skorzystałam

valeria - pozwolę sobie się nie zgodzić

Wiktorze - bardzo się cieszę, że Ciebie widzę

Jak zwykle wiersz z dużą świadomością języka i obrazowania. Twój styl jak zawsze wyważony, pięknie

Jesteś w tym the best!

Pięknie pokazana ulotność chwil zagłuszanych przez codzienność, napisana w bardzo klarowny sposób. Bardzo prawdziwa puenta. Myślę, ze wszyscy zderzamy się co jakiś czas ze ścianą. Bardzo autentyczny wiersz. Pozdrawiam serdecznie, Milu

Sorki, Leszku, ale mnie to "gdy" pasuje. Dziękuję za zajrzenie

Dla mnie mógłby zakończyć się na "ociera się o jeszcze" i byłabym usatysfakcjonowana, ale i tak bardzo mi się podoba

Niby wylazły z obrazu, ale jednak indywidualista

pocięgiel - głodnemu chleb na myśli )
Milu - to Ciebie miło znów zobaczyć, a jak jeszcze nie ma uwag do wiersza, to już całkowita pełnia szczęścia Fajnie by było, gdyby na portal wrócił dawny ruch.. i dawny duch..

W prostocie piękno..

Bardzo dobra interpretacja, Afrodyto

Miło, że się podoba

Dziękuję pięknie, Lilah

Dziękuję, Grażynko za zaglądanie do moich wierszy