tak smutny ale jakże prawdziwy Twój wiersz, bardzo fajne celowe powtórzenia, chociaż "nas dla nas" już gdzieś słyszałem, i świetnie kursywą zaznaczyłaś fragmenty jak dwoje ludzi już kompletnie się nie rozumieją i nie potrafią się komunikować, zaczyna drażnić nas wszystko u tej drugiej osoby. wtedy to już jest koniec choć zaczyna się nie co wcześniej, ale to różnie bywa. ja zabieram z tego wiersza fragment:



spodobał mnie się ten wrzątek ludzie to potrafią się nawzajem kaleczyć słownym potokiem wrzątku najbardziej. pozdrowienia i serdeczności

p.s. coś nie możesz wyjść z tych wprawek, zadomowiłaś się tutaj

witaj mede_a, dopiero przed chwilą przeczytałem powyższy i jestem ukontentowany ponieważ poczułem się jakbym był na weselu Twojej córki , taki szary gość, jestem prawie pewien, że to właśnie ten dzień opisałaś powyżej a jeżeli nie dokładnie to przynajmniej był inspiracją i pięknie wplotłaś tutaj momenty filmowe(pewnie Twoich ulubionych melodramatów) " Rozważnej i (nie)romantycznej" i "Wichrowych wzgórz", widzę, że lubisz dobre kino i już nie pierwszy raz dajesz temu wyraz w swoich wierszach, ja także jestem kino maniakiem i z nie jednego ekranu już jadłem ach ta matczyna miłość, trochę zaborcza ale nie ma mocniejszej co? jedno nie daje mi spokoju, dlaczego w ostatnim wersie



jest za grób, a nie po grób? chodzi o to że nie tylko na tym padole ta wielka nieskończona matczyna miłość funkcjonuje, nie na grobie się ona kończy, że ma ona wydźwięk poza światy które znamy, że jest czymś więcej dla zwykłego śmiertelnika?, tak mi się skojarzyło. tak ja to widzę ale może się mylę. już nie zanudzam, pięknie malujesz słowem, ale pewnie już o tym wiesz, tak tylko przypominam pozdrówki

bardzo ciekawy wiersz z dobrą puentą:



naprawdę mocno, niemoralne wyrzuty sumienia, bardzo podobają mi się Twoje przerzutnie zastosowane w każdej zwrotce, zamieniłbym jednak kropki na przecinki, z pierszej zwrotki wywaliłbym "mam" a z drugiej "dzisiaj" , ale przydałby się ktoś mądrzejszy żeby wytknąć ewentualne błędy, bo ja tam ich nie widzę , a to co napisałem to tylko moje skromne sugestie, i nie musisz ich nawet rozważać, podobało się serdeczności

ślicznie marukjo, może i piszesz o sobie i o tej chwili wytchnienia po całym tygodniu, a może to słowa do Twojej drugiej połówki, która odpowiada tym jednym zdaniem w kursywie, są tu zdania, które pewnie nie jedna kobieta wypowiada, misiu choć na grzbiet swojego kotka, i tak nawet erotycznie by się zrobiło na koniec , a i coś z naszej znajomej modliszki jest . jestem na tak bardzo płynnie się czyta na świetności

to jest mocny wiersz i potrzeba mu mocnego tytułu, takie jest moje skromniutkie zdanie, i zabieram z niego fragment



to jest niesamowicie mocne

może narko(ty)zując nas, albo narko(mania)czka,

naprawdę super wodniczko, bezporęczne schody też oddają klimat tego stanu umysłu, mam ciarki na skórze

i ja podpiszę się pod świetnością i oryginalnością twojego wiersza Wiolinie choć jest w nim wiele ślicznych fragmentów to ja zabieram z niego tytuł "rozhermetyzowanie", jakbyś udostępniał i wtajemniczał nas w tą twoją zeszłoroczność. ale to tylko moje skromniutkie skojarzenie, pozdrawiam serdecznie

cudowny pejzaż podwodnej natury namalowałaś mede_a, Ty to dopiero dopieszczasz słowa, nie ukrywam musiałem sobie nazewnictwo roślinne przyswoić i poszukać co nie co, ale było warto, trochę nauki się przyda. marukja mówi o jakiejś małej nadziei, a ja powiem tak: do tej samej rzeki dwa razy się nie wchodzi

- chyba powinien być wywłócznik kłosowy.



ja tu widzę takie ubezpieczanie się , gdyby coś nie wyszło zawsze można wrócić do źródła, ale każdy interpretuje jak chce. cudownie porwało mnie na tym spływie, na całe szczęście mokry nie jestem serdeczności

jest coś w tym wierszu, co pozwala mi wracać, już któryś raz i nie mogę oczu oderwać. chyba ta kursywa i te fragmenty, jakby modlitwa do św. macicy do tego cudu jakim jest poczęcie:






podniosły ton tego fragmentu aż ściska w gardle, gratulacje za całość

ślicznie się przebiegłem tym wierszem, delikatny i w wcale nie od rzeczy, mam pewną propozycję co do rymów:

znów ściegiem dobiera rym
czas zebrał się i schował
tkwi w kącie zapłakany

i może bardzo fajną propozycję miladory bym zastosował i pobawił się ostatnimi czterema wersikami, serdeczności

naprawdę dobry lekki wiersz, wpada w ucho i przyjemnie się czyta, dużo ciekawych dopełniaczówek, tak jak lubię i sam często stosuje mimo iż łatwo przez nie położyć wiersz. jeżeli mógłbym tylko coś doradzić to pokombinowałbym z tym jedynym tutaj i dokładnym rymem "powietrzem,pieprzem" , nie powinno się rymować tych samych części mowy, ja bym spróbował, jak cały wiersz jest bez rymu to do końca, ale to tylko moja skromniutka opinia i nie musisz mnie słuchać, podobało się, serdeczności

aż mam grymas bólu na twarzy po przeczytaniu, niesamowicie mocne słowa i jeszcze ten św. Wit - ten to się nacierpiał. trzeba być twardym nie miętkim, bardzo, bardzo okropnie dobry dobór słów ale pewnie słyszysz to często, i like it!!! pozdrawiam serdecznie
p.s. ale chyba nie starałaś się nikomu dopiec tym wierszem...?

ależ tu zgrzyta emocjami drogie panie nie koniecznie tymi dobrymi, więc powiem tak delikatnie, "trafiła kosa na kamień" ? ale pomimo to, na miejscu Twoim wodniczko bardzo bym się ucieszył, bo to znaczy, że wiersz został zauważony i bardzo słusznie moim skromniutkim zdaniem, pozdrawiam serdecznie

ach te nałogi, świetnie opowiedziane. i like it. dla siebie zabieram "dni bez są bardziej czarne niż czerń nocy" jeżeli pozwolisz? pozdrawiam serdecznie

w tym wierszu chyba każdy znajdzie w ostatnich dwóch wersach
kawałek siebie
a może wszyscy mamy dwa oblicza?
dwie twarze, nie będąc sobą
można to nazwać chorobą?
a może chodzi o traumę życiową?
jesteśmy tacy słabi, często zachowując się jak ktoś...zupełnie inny
bohater, znajomy , idol. próbując naśladować, nie jesteśmy sobą

super wiersz, pozdrawiam szczerze

szacunek to w tym momencie należy się autorce za fantastyczną
próbę parodii (dla mnie jak najbardziej udaną) tego znakomitego wiersza.póki co jestem wielkim fanem parodii kinowych ale dlaczego by nie stać się twórcą parodii poetyckiej???
hulaj dusza, piekła nie ma

z serdecznymi pozdrowieniami