Tak, dokładnie ten wers.

Podziwiam tłumaczenie tej metafory:

pozdrawiam

Wiktorio - szlif - synonim poprawka, retusz. Przeróbka - synonim - poprawka, wprowadzenie zmian i na to wskazywałaś, chyba nie będziemy się kłócić o bliskoznaczne wyrazy Oczywiście, że nasze komentarze różnią się, ale nie zaprzeczysz chyba że też proponowałaś zmiany, może delikatniej niż ja, ale zawsze zresztą Twoje sugestie są bardziej wyrafinowane i rzeczywiście ukazujesz drobny szlif, ale zawsze to tylko szlif, czyli poprawka

Nie. Whole, nie Ciebie źle potraktowałam, tylko wiersz. Popatrz druga już osoba (tutaj Wiktoria) mówi o przeróbkach. Jeśli Ci krzywdę uczyniłam: wybacz mi, proszę. Też tu coś ciekawego dostrzegłam, inaczej bym nic nie napisała

Inaus może czytałeś/aś Knausgarda:"moja walka" - on ukazuje intymne sprawy swoje i najbliższych. Tekst Pana Pilipiuka czytałam tutaj kilka lat temu i na pewno jeszcze wrócę dzięki za przypomnienie i na pewno nie zapomnę:
"Wszyscy piszący to wariaci" - A. Pilipiuk

Przybiegłam tutaj za Tsole i mnie bardzo przypadł do gustu Pewnie już poprzednicy napisali wiele pozytywów o tekście. Bardzo dobrze przenosisz czytelnika w świat bohaterki. Magiczny, bajeczny świat, jaki może tylko dać człowiekowi sztuka, i to człowiekowi powiedziałabym odbiorcy "idealnemu". Dla mnie poza tym to bardzo mądry tekst. W szkole średniej miałam napisać dalsze losy Wokulskiego - takie wypracowanko na parę stron, zajęło mi kilkanaście, więc tym bardziej cieszy wspomnienie o Nim Dziękuję Niczyja. Świetne!
Pozdrawiam

Whole Truth,

"budują piętra chmur" - to bym usunęła bo dalej masz "nimbus", a nimbus traktuję jako chmurę, chyba że to inny "czort"
"parującą niemożliwe" -? hę, a nie niemożliw(i)e, chyba tak lepiej
"bo wybijają nierówno momenty" - wiadomo że godzina wybiła, wybija, więc usunęłabym te "momenty"

roz­pi­jam cię w sobie
nie pa­trzę na go­dzi­nę
bo wy­bi­ja­ją nie­rów­no
uty­ka­ją po dro­dze
po każ­dym
pa­pie­ro­sie wzma­ga się ulot­ność
- nim­bus pię­trze­je ko­lej­ną myślą
pa­ru­ją­cą nie­moż­li­wie

Przerobiłam na swoje, ale i tak tego wiersza nic nie uratuje, mimo że próbowałam.
Nielogiczny, niespójny. Peel rozpija "w sobie" odbiorcę wewnętrznego, a potem jest mowa o rozmijaniu? To w końcu wchłania - "w sobie" czy rozmija?
Wydaje mi się że jest zaczyn, ale ciasta brak. Moim zdaniem to zaczątek na jakiś erotyk.Chyba trzeba od nowa zapisać
pozdrawiam

Introwerko model komunikacji jest realizowany wewnątrz dzieła i manifestuje się na różnych piętrach: na poziomie świata przedstawionego a także na poziomie zdania. W wierszu jest zdanie:
i tak... Odniosłam się do tego do trzepotu powiek i uniesień luster, i zdaje mi się, że to bardzo ograne już pojęcia.
Napisałaś: "Sprawiedliwość jest bezstronna" - ta mądrość ma konstrukcję tautologiczną, ale mogę się mylić
serdeczności

Tekst o "trzepocie powiek i uniesieniach luster"

- to chyba nawiązanie do tego, że nie ma sprawiedliwości na świecie. To tyle tutaj zobaczyłam. Na końcu mowa o chamstwie? Nie wiem. Mało Brakuje mi tu wartości naddanej.
pozdrawiam

Alosie, dziękuję za komentarz. Wersyfikacja jak najbardziej przemyślana
pozdrawiam

Procesjo Mewa najbardziej przypadła
mam problem z tym tekstem, chodzi o dzieci indygo?
pozdrawiam

Też bym to "lewicowe " usunęła, bo co ono wnosi do wiersza? Nie potrafię się przez to przebić...
"Masz pretensje, ja nie mogę mieć pretensji" - dwa razy pretensja... coś bym tu pokombinowała.
Po przeczytaniu, widzę rozmazany obraz. Pewnie to mój problem... Takie biadolenie, żal jakiś tu widzę bardziej niż złośnicę, a chyba nie o to chodziło Autorce

Dziękuję Lilah
pozdrawiam

Rzeczywiście ma urok wiersz, prostota nieoceniona wspólne wieczory i poranki. Tutaj mamy do czynienia z uczuciem dojrzałym, jest spokój.

W tytule widzę coś innego, bardziej by pasował mi do treści tytuł o pewnym pokoleniu, przedstawicielach jakiegoś środowiska artystycznego itd., itp.
Jest tu mowa o pokarmie, który trudno przetrawić, tylko trudne wyrazy zostają wypowiadane w "ekstazie". Seks, wkurw, też istotne się wydają. Wszystko mi tu pasuje, włącznie z pointą - "płynących. W przeciwną stronę" - taka podróż w przeszłość, powiedziałabym. Jedyne co mi nie odpowiada, to przedostatnia strofa.

zapisałabym , tak mi się w głowie układa zaznaczam że to twój tekst.
A to moja wersja: Mordercy. Po nas zapłaczą podwórka z przeklętymi ławkami od nadużywania sztuk.