Nie wszystko zrozumiałam, być może nie trzeba zawsze do końca rozumieć, wystarczy czuć tutaj wyczuwam wkurw, tylko jak dla mnie za mały ten wkurw, znaczy za słaby, ale jest coś ciekawego w wierszu, co przyciąga.

No, bardzo "portret noemi " się przypomniał wzruszająca strofa pierwsza, tylko ta klepsydra nieco z tym ziarenkiem oklepana generalnie przyjemnie spędziłam czas na lekturze. Wreszcie coś fajnego, zrozumiałego, spójnego,

- optymizmu nigdy nie za dużo.
To i ja się uśmiecham do wiersza

Ciekawy tekst.

- nie zbawi stracić? - dziwnie wybrzmiewa, ja koślawość wyczuwam, a nie lepiej byłoby; nie zbawi przecież utrata odrobiny zdrowia...

- myśleć - jaśnieć??? a nie, żeby myśleć mogły jaśniej? - chyba tak lepiej, bo myśleć jaśnieć bez przecinka po "mogły" wychodzi jakbyś pisał Kali chcieć mieć

Jakaś nimfa po rozstaniu? dla mnie to kolejny rebus Autorki. Nie podoba.

Gramofonie jeszcze się taki nie narodził, co by... Niemniej cieszy mnie fakt, że tekst może się komuś nie podobać i szanuję to, bo już się bałam, że na portalu tym piszemy sobie tylko czułe słówka i bawimy w odbijanego... czasem dobrze zobaczyć inny sposób odbioru, myślenia
Procesjo fajnie napisałaś - bel "jedwabiu", mi również jedwabiem zapachniało, jak to czytałam

---------------------------------------------------------------
Regulamin:
6.9 Zabronione jest komentowanie innych komentarzy i osób komentujących.
przyp.red. BB

Gramofonie, wtręty angielskie są rzeczywiście czasem denerwujące. Moim zdaniem to "belle" tak delikatnie, jedwabiście, że się tak wyrażę wybrzmiewa. Zresztą Autorka wyjaśnia, co znaczy słowo.
Ostatnio czytałam Rymkiewicza, wielu autorów dawało, daje przypisy. Otóż Rymkiewicz w jednym z wierszy, tak napisał:" Lecz skądże to pytanie zapomnianej cipki (Twój język kotko Psotko jest trochę za szybki) i tamże autor podaje przypisy:zapomniana cipka - głośna niegdyś francuska powieściopisarka Francoise Sagan.

---------------------------------------------------------------------
Regulamin:
6.9 Zabronione jest komentowanie innych komentarzy i osób komentujących.
przyp.red. BB

"paląc za sobą słomiane mosty,
zmieniamy rozpacz w szlachetny granat." - tak mi się przypomniał wiersz Zoli111, bo u niej i u Ciebie "granat" bardzo nowatorska, finezyjna ostatnia cząstka. W ogóle ładny wiersz, przeczytałam z przyjemnością.
pozdrawiam

Druga strofa ciekawa. Pierwsza? Hm gubię w się w niej

Możesz Bosski Diable wyjaśnić mi, gdzie ów tekst wykazuje głęboką empatię Autorki? Moim zdaniem więcej tu namieszania, które nie musi czynić poezji. A może oświecisz mnie Bosski czy Ty Autorze o czym ów tekst traktuje, bo ja gupia jestem

Ciekawy tekst. Można się wzruszyć, masz dobry zmysł obserwacyjny

Jest fajnie, mnie się podoba, bardzo ciekawa zabawa ze słowem jak to u Ciebie, dziewczynka wyrwała się systemowi, daje opór, może niedostosowana itd. bardzo lubię taką tematykę tak czytam tę pointę :"odmawia koronek", można też odczytać: odmawia koronki, na przykład różańca, ale bardziej mi odpowiada pierwsza wersja.
Wyraz: "Cię kawi" - może oznaczać częstowanie czymś, częstowani kawą, lub zaciekawia - "cię kawi". Och ile tutaj interpretacji, Introwerko. To jest mały a jednocześnie z silnym ładunkiem wiersz. Bardzo mi przypadł.
pozdrawiam

"Cyberneria" , nie znam tego słowa - chodzi o ludzi podłączonych do komputera? Nie mniej jednak podoba się... Z interpunkcją mam problem szczególnie w tym miejscu: po "okrętem" dałabym przecinek, chyba że to "on mówi" o tym okręcie, to rzeczywiście bez przecinka, później też mam problem z tą interpunkcją, troszkę źle się czyta... Mowa tutaj o obciążeniu, ciekawa pointa.

Wiolinie, bardzo dziękuję za komentarz. Taka obserwacja, czy bardzo dobra, oj czerwienię się na Twoje"b dobry wiersz" ktoś mi doradził, bym rozwinęła to w prozę... No cóż jedna poetka rzekła kiedyś:"nic tak nie śmierdzi jak odłożony pet i świeży wiersz" - jakoś tak, coś w tym jest. niemniej jednak miło Cię czytać. Serdeczności wielkanocne. Poprawki naniosę, jak znajdę chwilkę Bardzo, bardzo dziękuję.

Ajw, też myślę, że puenta najlepsza, tu jest ta poetycka "esencja", ale chciałam to jakoś rozwinąć i się rozpisałam nieco Tak, zgadzam się, że ważne by o tym pisać. Kiedyś dawno temu opiekowałam się ciocią chorą na Alzheimera przez dwa lata. Uwierz, nie było mi łatwo patrzeć na cierpienie, na postępującą degradację, a jednocześnie samemu cierpieć.
Dziękuję Wam (Ajw, Wiolin), nie wyświetla mi się znaczek "pomógł", ale pomogliście

Po pierwszym wrażeniu napiszę, że ładnie tutaj u Ciebie Wiolinie.
- urocze. Tutaj najbardziej podoba-
tylko nie rozumiem, co tu te szerszenie robią, hm, muszę się zastanowić...

To prawda