Jak dla mnie ciekawy wiersz. Obserwacja zjawisk, otoczenia i czerpanie z nich siły. To ważne. W kontekście wiersza przypomniały mi się nawet znakomite "Bałtyki" Tomasa Transromera, bo i ten tekst zmierza trochę w podobną stronę, chociaż nie tak głęboko. Przemyślał bym jednak jeszcze końcówkę, bo moim zdaniem nie dorasta do jakości wiersza. Po pierwsze "sztylet" wyskakuje trochę jak filip z konopi, przynajmniej ja nie znajduję dla niego jakiegoś umocowania w reszcie tekstu. No i ostatnie zdanie - to chyba nader oczywista oczywistość ; )

Pozdrawiam

Przeanalizowałem wskazaną przez Ciebie frazę i, szczerze mówiąc, nie znajduje w niej jakiegoś większego zgrzytu. No nie wiem, może to wrażenie wynikło u Ciebie z braku, zwyczajowo używanego w takiej konstrukcji, słówka "było" - to znaczy "trzeba było tylko", ale nie wydaje mi się konieczne w tej sytuacji.

Nie wiem co mógłbym więcej napisać od siebie. To historia znajomego chłopaka, a właściwie wycinek historii chłopaka, który kiedyś wdał się w "romans" z mitem założycielskim pewnej religii, no i mocno zaangażował się uczuciowo w w tę relację. Miał w związku z tym ciekawe przeżycia duchowe i refleksje, na tyle ciekawe, że utkwiły mi mocno w pamięci.

Dzięki bardzo za komentarz. Pozdrawiam.

Dzięki za wypowiedź!

Po mojemu to dobre to jest. Masz skłonność do zagęszczania
ale tutaj proporcje składników zaprawy wydają się w sam raz.
No może bez ostatniego wersu, bo to chyba już przedobrzone.

Pozdrawiam

Misterna robota, niby patchworkowanie skrawków z tkaniny żywota.
Zastanawiam się jednak, czy w rzeczywistości, przy takiej robocie
liczy się bardziej precyzja i konsekwencja, czy może jednak wyobraźnia
i fantazja. Wszak zasady kompozycji też można owocnie podważać.

Pozdrawiam

Znam już ten wiersz skądinąd. Bardzo dobry jest - wytrawny, chociaż i posępny.
Puenta za to paradoksalnie - wybrzmiewa jak ulga, zrzucenie ciężaru.

Pozdrawiam

Upadków jak i "wzlotów", cokowiek przez to rozumieć. Mi się wydaje, że wiele też zależy od perspektywy z jakiej się patrzy.
Bo jeśli wziąć węższą, to niestabilność rzuca się bardzo w oczy. Natomiast w szerszej perspektywie staje się ona czymś bardzo naturalnym i, jakby to powiedzieć "stabilnym", czyli można powiedzieć - - stabilność w niestabilności.



Rozumiem. Ja akurat staram się dbać o rytm.
Z tym, że wydaje mi się, że rytm wcale nie musi być tożsamy z rymem.

Dziękuję za komentarze.

Pozdrawiam

Dzięki.

Dzięki. Pozdrawiam.

No, pętla na Krzykach i okolice to moje ulubione miejsce we Wrocławiu. Dobrze się czyta.

Subtelnie wyrażone. Pozdrawiam.

Bardzo ładnie poprowadzona strofa saficka. Klasyka

Dzięki za komentarze. Pozdrawiam.

Czy to "słońce" celowo wielką literą? Generalnie podoba mi się, wyważony tekst, czuję tu, trochę przekorne, nawiązanie do Małego Księcia.

Trudny i ostrożnie dotykający tajemnicy tekst, właśnie taki, jaki powinien być dobry wiersz. No i metaforyka - na duży plus.