Cóż, to proza poetycka, więc w sumie pięknymi słowami tylko nakreśla się jakąś myśl, ona chyba nie musi mieć jakiegoś bezpośrednio widocznego przekazu. Tak myślę... Nie jest tak najgorzej. Ostatnie zdanie do mnie przemawia. Podoba mi się, bo łączy wszystko, co napisałeś/łaś w zgrabną całość. Może nie jest to cud, ale mnie się podoba. Dobre z minusem ode mnie.
Pozdrawiam

kąt


niepotrzebny przecinek


tu również niepotrzebny


bez przecinka - przed spójnikami nie stawiamy, chyba że się powtarzają. W ogóle w całym tekście jakoś ich dużo...


bez przecinka i ten rym dziwnie brzmi.


bez przecinka


tu bym zrobiła albo przecinek, albo myślnik, tzn. "Reks - krzyżówka..."


Gdy płakał, Reks był


merdał ogonem, wyrażając

I takie pytanie, czemu 'świat' pisane jest z wielkiej litery?


Szczerze mówiąc nie wiem, co o tym powiedzieć. Ten tekst jest o wszystkim i o niczym, niektóre fakty opisane są tak, że zupełnie się zgubiłam. I trochę za bardzo się ciągnie, nie ma w tym polotu, czego, co by wciągnęło, zainteresowało. Poczekam na następne części, a na razie bez oceny.

Zgadzam się, niestety, z poprzednikami. Wyszło trochę koślawo, niezgrabnie, niezrozumiale. Mówisz wiele, ale nic nie obrazujesz. Trudno sobie to wyobrazić nawet Oke Mani, a to już coś Jeszcze Zadystę by tu przywiało, to byłoby wesoło.

A właśnie, co do tytułu. "OH" - zmusiłeś mnie do zajrzenia do zeszytu od chemii. Tak, to faktycznie są te wodorotlenki.

Pozdrawiam.

alkoholowych, jak przypuszczam, powiedzieliby ci, którzy tak się kiedyś czuli
(trochę nagmatwane z tym zdaniem, ale wiadomo, o co chodzi, więc niechaj Ci będzie)


zgrzyta mi trochę, ale może biorę to trochę zbyt "prozą"
chodziło pewnie o pierwszego lepszego lepiej lub gorzej wykształconego? A może "każdego lepiej lub gorzej wykształconego lekarza..." ?


oczy, słyszę


Po tym fragmencie stwierdzam, że nie sprawdzam dalej błędów. Owszem, brzmiałoby to lepiej, gdyby nie miało jakichś tam potyczek, ale trudno. To, co tu skopiowałam, doskonale oddaje to, co ostatnio mnie pochłonęło, choć może nie jest to to samo, co wymyśliła sobie autorka. Idealnie wspasowało się w mój nastrój.

Stawiam bardzo dobre, bo podobają mi się te przemyślenia. Są trochę nieuporządkowane i są błędy, dlatego nie ma świetnego. Ale tak ogólnie - to bardzo, bardzo mi się podoba

Cii, cii. Już naprawiam swój błąd. Nie chciałam psuć Twego wiersza moją głupotą, no ale dobrze. Skoro sam tego chcesz...

Najbardziej podoba mi się pierwsza zwrotka. Nie wiem dlaczego, po prostu coś urzekły mnie te lalki i misie tak zgrabnie wprowadzone. Ładnie ujęte.
Ładny wiersz

Rey, mądralo, napisz, czemu Ci się podobało
Ja się wycofuję, nie jestem dobra w poezji, ale pozdrawiam gorąco

To brzmi trochę dziwnie. Jakby łzy były jakimś kranem, który ot tak można sobie zakręcić, żeby przestało lecieć.


Dialogi nadal są trochę bez życia, ale na pewno lepiej niż w poprzednich Twoich opowiadaniach. Podoba mi się tajemniczość tego opowiadania, rozwija się coraz więcej wątków i ogólnie robi się ciekawie.
Przydałyby się jeszcze jakieś głębsze przemyślenia któregoś z bohaterów, żeby wejść w psychikę, ale na razie jest okej. Zaciekawiłaś mnie
Bdb.

Podoba mi się. To opowiadanie ma w sobie jakąś taką lekkość i przekaz. Rozmowa duszy i anioła jest opisana bardzo obrazowo. Ogólnie to jestem na tak.
Tylko znowu: literówki, gdzieś chyba był brakujący przecinek... itp, itd.

chyba bez przecinków...


Podoba mi się. Dobrze zaczęłaś, to może być coś ciekawego. Trochę się pogubiłam w postaciach, za dużo tych Koteckich, nie Koteckich i kogo tam jeszcze, ale ogólnie jest okej. Czekam na dalszą część

A ja powiem, że jest ładnie i zgrabnie. Podoba mi się klimat - jest taki monotonny, wprowadza w taki dziwny trans. Podobało mi się
Ale tymi organami, to mnie obrzydziłaś/łeś...

Racja, niedopowiedzenia działają na wyobraźnię i właśnie dzięki nim można interpretować ten tekst na kilka sposobów. Moje interpretacje były podobne do tych Elwiry.
Zgrabnie napisany tekst, ciekawie.
Pozdrawiam.

Szczerze Ci powiem, że, hm... Może nie wzruszyłaś mnie, ale poruszyłaś pewną strunę tam w środku. Niesamowita opowiastka, gdzieś na granicy snu a jawy, ma klimat i jest napisana z takim lekkim wydumaniem, czyli tak jak lubię. Jestem jak najbardziej na tak
Ode mnie masz bardzo dobry z dużym plusem.

No dobra, niechaj Ci będzie

Chwila wracała ze szkoły i wystarczyła, żeby przykręcić łyżwy?
Problem z podmiotami.


Ładnie napisane, podoba mi się. Klimatycznie i aż każe się zatrzymać i podumać.

A mnie się podobało. Ma w sobie coś niezwykłęgo. Samo spotkanie trochę za bardzo przekolorowane, ale reszta moim zdaniem nie zgorsza.
Tylko miałaś braki w spacjach, przecinkach i takich tam.
Db.