Anibus, tycenak już odpowiedział/a
kolbertyna, fakt.
mike17, dziękuję.
tycenak - strzałki po to, by zaznaczyć, że traktuję tę tekścinę jako myśl, nie jako wiersz. dziękuję za czytanie i komentarze.

Abis-syn, dziękuję za cywilną odwagę przede wszystkim. na brak komentarzy lub ataki odnośnie skandalicznego wydźwięku wiersza byłam przygotowana raczej. zrobiło się tu zbyt rodzinnie niestety i trzeba przestrzegać etekiety. bo to bardzo dobry wiersz jest ot, szczerość pozdrawiam.

bardzo, bardzo dobry tekst Trzcino cieszę się, że zajrzałam.
pozdrawiam

wszystkim dziękuję za przeczytanie i komentarze.
pozdrawiam

Gratuluję Zolu. Bardzo dobry tekst

rozliryczniłam się. dobre!

bardzo się spodobał.

wierszokleta dziękuję pięknie i pozdrawiam

a ja napiszę tylko: bardzo tak

Wiolinie bardzo Cię proszę zamień czasownik w drugim wersie. brzmi brzydko w tak pięknym i ciepłym wierszu. posłuchasz czy to już definitywny zarost? ciepło pozdrawiam

Abi-syn - posyłam uśmiech bardzo szeroki

Dziękuję wszystkim za komenarze.
w odpowiedzi na zarzuty:

Varrans,
1. mentor - ktoś, kto stale poucza innych. pierwszy raz zdarza mi się pouczanie a więc nie ma tu mowy o mentorstwie. to forma listu która waśnie taką miała przybrać postać.
2. uważam że niedopowiedzenie jest dobre. to że nie wc ani surówka świadczy już początek wiersza.
3. belgijski samochód miał belgijską rejestrację - właśnie tak a nie inaczej. gdybym się jeszcze dołożyła napisaabym że posiadał niemieckie koła i japoński silnik tylko że to zbiłoby czytającego z tropu.
w czwartym wersie jest wszystko jasne bo waśnie o taką osobę chodzi która pozostawia po sobie wstyd przed innymi.

wiktoria bosski_diabel Feniks dziękuję za przeczytanie i komentarz.

Abi-syn z czym mam posłuchać Violina? sugerowane belgijskie zamieniłam zaraz po jego wpisie

reszta ma się dobrze. wiersz uważam za skończony.
dziekuję wszystkim za uwagi postaram się mie je na względzie.

pozdrawiam

gratuluję pomysłu, aczkolwiek nie powielałabym takiej formy w wierszach. strasznie się zmęczyłam czytając. sam tekst bardzo przejrzysty. zapisu boję się jak węży

Abi-synie, tak, to zupełnie inny tekst od pozostałych.
cieszę się, że wydobyłeś gębię a nie skupiłeś się na "złym życzeniu autorki".

dziękuję za czytanie między wersami. pozdrawiam

PS a ten paryski tekst, to który?

Wiolinie, to ja się bardzo cieszę, że nie znasz, naprawdę nie ma czego żałować. to autentyczna historia i dlatego ilość epitetów ograniczona (dla niepoznaki).obiecuję, że pomyśle nad jednym belgijskim.

dziękuję za przeczytanie i radę. pozdrawiam