Podoba mi się wiersz, choć bardzo smutny w przekazie.
Bardzo ładnie napisane "tutaj jesień roznosi się drogą kropelkową."
Pozdrawiam

Witaj
Przemyciłeś czas w wierszu, posługując się rekwizytem, jakim jest okno "okno w miejsce dostępne czasowi" Przy tym samym oknie trzy pokolenia trwały w swoich dziejach. Chyba ten ukryty czas najbardziej mnie zaintrygował. Jak zwykle pięknie i ciekawie.
Pozdrawiam serdecznie
Ps. Faktycznie strona graficzna mniej współgra z jakością treści

Witaj
Uważam jw.: przerost formy nad treścią.
Pozdrawiam
Anna K

Witaj Zbyniu !
Niełatwo zmieniam swoje wiersze, może dlatego, że szybko się do nich przywiązuję i brakuje mi dystansu. Dziękuję, że zajrzałeś i pochyliłeś się nad moimi wersami. Dzisiaj nie zrobię tej operacji plastycznej. Wrócę do tego kiedyś.
Dziękuję i pozdrawiam )

Witaj Wiolinie !
Tak niewiele słów, a tak wiele głębi... Wiersz nasączony wspomnieniami i czułością do matki. Wzruszająco i pięknie !
Pozdrawiam )

Witaj allasko ! Twoje wiersze to swoiste katharsis, bez którego autor nie może normalnie funkcjonować. Ten wiersz to potrzeba wyrzucenia emocji, potrzeba rozrachunku z przeszłością, potrzeba odnalezienia siebie. Piękny wiersz, pełen emocji. Gratuluję i pozdrawiam ))

Dziękuję allasko, że zajrzałaś. Cenię każde uwagi. Tylko jest strach przed taką wyraźną operacją plastyczną, bo potem może być jak po źle podanym botoksie... Jestem bardzo szczęśliwa, że ktoś to czyta i ma jakieś własne przemyślenia. Pozdrawiam Cię serdecznie.

Dziękuję ZielonyKwiecie, że przychodzisz do mnie z dobrym słowem. Pozdrawiam gorąco )

Witaj Opheliac ! Dzięki, ze zajrzałaś i dziękuję za komentarz. Każdą uwagę dokładnie analizuję. Mój atrament pochodzi z mięśnia sercowego. Cieszę się, ze wiersz wywołuje emocje, nawet jeśli jego odbiór jest kontrowersyjny. Pozdrawiam serdecznie )

Świetne ! Cierpkie obrazy z przeszłości połączone, jakby od niechcenia, z językiem potocznym. Zestawienie zwykłych słów obok ciężkich, nasączonych mocnymi przeżyciami, potęguje niezwykłe emocjonalny przekaz. Nie można przejść obojętnie! Chapeau bas !

Witaj Berele ! Nie wiem co Ci odpowiedzieć ? Może to taki sam problem jak z kolorami ? Który kolor jest najładniejszy: czerwony czy błękitny? Pozdrawiam serdecznie

Nasze życie jest konsekwencją codziennych wyborów. Podejmujemy tysiące decyzji i często zastanawiamy się, czy są właściwe. W wierszu przewija się pytanie z cyklu : "co by było, gdyby?", jak potoczyłoby się życie, gdybyśmy dokonali innego wyboru?Jak potoczyłoby się życie, gdyby nasi rodzice dokonali innych wyborów? Tylko, czy warto o tym myśleć i tracić czas na rozmyślania o sprawach, na które nie mamy wpływu? Może już czas pogodzić się z przeszłością, chociażby była bardzo gorzką i żyć tu i teraz. Tego życzę z całego serca autorce wiersza.

Wiolinie, pokazałeś dzisiejszy świat z całym jego odczłowieczeniem i technologiczną maszynerią. Autor wiersza tęskni za "dryfującym ", starym światem, zwłaszcza, że obserwuje . Przyznam się Wiolinie, że ja też tęsknię za tym "starym" światem...

Bardzo dobry wiersz. Ładnie łączysz słowa, by opisać uczucia
"wciąż zaczepiam nierealne", "niczym szkiełko zbite z tropu".
Widać, że ta zabawa słowami daje ci dużo radości. Wśróď bełkotu dzisiejszych "u-tworów " ten zasługuje na uwagę.
Pozdrawiam
AnKo

Lubię wiersze, w których widać kolor i słychać muzykę. Lekkość w posługiwaniu się słowem to umiejętność najlepszych twórców. Gratuluję i podziwiam. I chociaż już nie jestem dzieckiem, to dużo znalazłam dla siebie w tym wierszu.

Witaj Jacku L.
Dziękuję, że zajrzałeś do mnie. Skorzystałam z kilku porad, resztę zostawiam, wybacz, "po swojemu". Mam nadzieję, że moje rytmiczne pisanie będzie jeszcze lepsze. Pozdrawiam świątecznie.