Piotr mówi do Jezusa "Ty masz słowa żywota wiecznego".
Te słowa żywota zostały zapisane w ewangeliach i one stanowią, jak by na to nie patrzeć wiedzę.
Odrzucenie ich prowadzi do zboczenia na szeroką drogę.
Trzeba zauważyć, że dzisiaj bazujemy tylko na dostępnej wiedzy, o Jezusie, więc pisanie, że jest ona zbędna jest absurdalne.


Przemyśl proszę temat swojego artykułu czy się z tą tezą zgadzasz "Wiedza nie prowadzi do zbawienia". Słowo "prowadzi" rozumiem, że "pomaga" "nadaje kierunek" czy "wskazuje drogę".
Jak pisałem bez wiedzy nie wiedzielibyśmy, że Jezus żył 2000 lat temu na ziemi. Jak byś zadał pytanie "Czy dzięki samej wiedzy można osiągnąć zbawienie?" to brzmiało by o wiele to lepiej.

Wyciągasz fałszywe wnioski pisząc że zbyt dużo wiedzy prowadzi do pychy. Nie chodzi o ilość wiedzy, ale o nastawienie i serce danego człowieka. Wiedza owszem może wbijać w pychę, ale nie znaczy to, że tak musi być i że jest to zasadą. Takie argumenty są bezpodstawne.

Zwróć uwagę, że każdą praktycznie moją uwagę cytujesz i w komentarzu negujesz. Zawsze wiesz lepiej. Cytujesz mnie i starasz się udowodnić, że tak nie jest, chociaż podaję ci wersety. Czy to nie jest postawa faryzeusza uważającego, że wszystko robi najlepiej? Czyżby Twoja wiedza wbiła cię w puchę? Negujesz nawet to, co sam w komentarzach wcześniej pisałeś. Jest to rozpaczliwa próba obrony tematu, który jest nie do obrony.
Podam przykład. Napisałeś:


Niby jak mam naśladować kogoś, jeżeli nic o nim nie wiem? Sprzeczność goni sprzeczność i czym bardziej brniesz w to tym bardziej piszesz niedorzeczności. Twierdzisz, że Jezus po grecku naucza? Z czego to wynika jeżeli wówczas aramejski był w użyciu. Negacja berejczyków pochwalonych przez Pawła (bo do teorii twojej to nie pasuje) a oni nie ewangelie studiowali ale proroctwa z Tenach.
Reasumując publikujesz artykuł że "Wiedza nie jest potrzebna a w komentarzu do mnie piszesz:


To już nie wiem sam Wiedza jest czy nie jest nam potrzebna?

Zapraszam do zapoznania się z artykułem zainspirowanym naszą rozmową włąśnie o https://blog.antytrynitarianie.pl/berejczycy/

Można się zgodzić z autorem tego opracowania co do tego, że wiedza nie jest kluczowa jeżeli chodzi o zbawienie. Pismo wyraźnie mówi, że zbawienie to dar od Boga, a w życiu chrześcijanina najważniejsza jest miłość do Boga i bliźnich.
Czy jednak wiedza (szczególnie ta płynąca z Biblii) jak twierdzi autor nie jest nam w ogóle potrzebna?
Jeżeli tak, to w jaki sposób po śmierci apostołów moglibyśmy dowiedzieć się czegokolwiek o Jezusie, jeżeli ich „wiedza” nie została by przelana na papier w postaci ewangelii i listów?
Nawet autor opracowania nie miałby wiedzy co się w czasach Jezusa wydarzyło, więc to opracowanie bez tej wiedzy nie mogłoby powstać.
A co Pismo mówi samo o sobie? W 2 do Tym 3:16,17 czytamy


Jak wynika z tych słów Pismo Święte jest „natchnione”, więc sam Bóg zadbał o to co ma się w nim znaleźć. Pozwala nam dla przykładu wykryć błędy propagowane przez religie tego świata, jak również mamy możliwość dzięki wiedzy w nim zawartej uczyć się czym jest miłość i jak naśladować Jezusa i okazywać ją innym. Część ludzi wierzy dla przykładu w Trójcę ale czytanie Pisma może pomóc im wrócić do korzeni wiary w Boga (zob. polemikę na stronie wwhttps://blog.antytrynitarianie.pl/)

Selektywnie wybrane wersety przez autora i ich interpretacja nie dają nam pełnego obrazu odnośnie wartości wiedzy. Podam przykład:
Faryzeusze nie uznali Jezusa nie dlatego że mieli wiedzę, ale dlatego, że nie mieli miłości. Byli pyszni i zarozumiali. Polegali na autorytecie ludzkim a nie boskim (Czy który ze starszych uwierzył weń, albo z faryzeuszów?). Wyciąganie wniosku, że prości ludzie nie mieli żadnej wiedzy jest za daleko idące.
Co sabat spotykali się w synagogach gdzie czytano Pisma (Sam Jezus czytał chociażby ze zwoju Izajasza)
Autor napisał również:

Warto się zastanowić w jakim języku zatem nauczał Jezus. Po grecku? Z ewangelii wynika że po hebrajsku lub aramejsku. Jezus czytał na pewno po hebrajsku ze zwojów. Maria prosta kobieta (zob. Jana 20:16 rzekła do niego po hebrajsku jak podaje Pismo Rabbuni! Co znaczy: Nauczycielu!

W innym miejscu autor wysnuwa wniosek, że proroctwa nie miały znaczenia. W jaki sposób zatem można by było udowodnić, czy przekonać się, że Jezus jest Mesjaszem? To spełniające się na nim proroctwa świadczyły, że jest tym na którego czekali.
Zobaczmy kilka wersetów, które poświadczają jak ważne jest zbadanie proroctw mesjańskich.

To spełniające się proroctwa wskazywały na Jezusa jako Mesjasza. Odrzucenie tej wiedzy spowodowałoby, że każdy mógłby się Mesjaszem ogłosić. Znając jednak Pisma takich fałszywych proroków można by przesiać przez sito proroctw i wykazać że nie spełniły się na nich.

Ciekawy w rozważaniach o wiedzy jest przykład mieszkańców Berei Łukasz mówi o nich o czym czytamy w Dziejach Apostolskich 17:11

Zaowocowało to tym, że wielu z nich uwierzyło.

W podsumowaniu warto podkreślić, że nie sama wiedza zbawia, ale dzięki niej mamy możliwość poznawania Boga i Jezusa. Ważne jest zatem co my z tą wiedzą zrobimy. Faryzeuszom nie pasował Mesjasz taki jakim był Jezus, oczekiwali wyzwoliciela spod jarzma Rzymu. Ignorowali wersety mówiące o Słudze Pańskim, o kimś pokornym i chętnym innym do pomocy.

Autor stwierdził również:

Znam osobiście wielu szczerych i dobrych ludzi, którzy studiują Pisma nie po to, żeby uzyskać „życie wieczne”, ale po to by jak najlepiej naśladować Jezusa i Boga. To dzięki wnikliwemu studium możemy zrozumieć na czym polega bezinteresowna miłość, jak mamy przebaczać innym, poznać owoce Świętego Ducha Bożego, czy zrozumieć czym była ofiarna śmierć Syna Bożego.
Na koniec werset do przemyślenia z 1 do Tes. 2:13