Chyba "niewiele lepszą"...

Fabuła naciągana... Renta na "Radio Maryja" i czerwone światełko... sugerujące Najświętszy Sakrament... Przydałoby się coś o tym, co myśli/czuje chłopak...

@Canulas - to wymienię, może serio będzie bardziej literacko. Dziękuję

@Canulas, nie rozumiem pojęcia found footage w tym kontekście... Ale może podchodzę do sytuacji zbyt emocjonalnie. A filmy z tego gatunku oglądam - dlatego informację o zmienionych imionach w sumie faktycznie z takich filmów zaczerpnięte.

Dziękuję za przeczytanie. Nad stylem wciąż pracuję, a tu to trochę jest sprawozdanie z tego, co miało miejsce. Myślisz, że warto zastąpić cyfry słownym zapisem?

Pozdrawiam serdecznie

DoCo - no normalnie tego tekstu mi było trzeba na dzisiejszy wieczór

Cytat Życie stoi do każdego otworem. Ale nie do każdego tym samym. będzie mi chyba długo towarzyszyć

Przewrotne i cudowne w smaku Mieć taką lekkość, jak Ty... To byłoby coś

pozdrawiam podeszczowo
bekita

Dziękuję za odwiedziny i pozytywne przyjęcie

DoCo - nie ma statystyk, ale po prostu trzeba wczuć się w osobę, która ten rzeczony dech wydała w niniejszym kawalątku treści. Ona nawet w utrzymaniu chudości chce dostrzec sukces, jest ambitna i wciąż ma przed oczami porażki. W ostatniej chwili życia, taki niespełniony człowiek chyba myśli o tym, co mu się nie udało, a co udać się mogło... tak to czuję... Ale rzecz napisałam w pracy i była oddechem między jednym achem szefowej, a drugim jej ochem... Opublikowałam, bo grabarz wydał mi się sympatyczny i chciałam podzielić nim się ze światem... Cieszę się wraz z grabarzami, że dzięki machinom dźwigopodobnym wszyscy dla nich chudzi

Bernierdh - hasło Ci się udało niebanalne Podoba mi się!

pozdrawiam słonecznie

DoCo - dziękuję za wysoką notę i pomysł na inną klasyfikację

Quentin - może dwa światy, może po prostu rozdzielenie myśli od sytuacji widzialnej. Opis powierzchowny - rzeczywiście... Urwałam historię celowo, bo chciałam zostawić jakieś niedopowiedziane refleksje. Możliwe, że mi nie wyszło... Nie chciałam zmierzać do współczucia. Wydaje mi się, że tu nie ma za bardzo czego współczuć. Każdy jest na swój sposób inny, tylko niektórzy bardziej widocznie odróżniają się od reszty, a inni mniej. Są tacy, którzy samodzielnie nie potrafią funkcjonować i tacy, którzy nie potrafią funkcjonować bez poczucia, że są potrzebni komuś, kto nie potrafi sam funkcjonować. Są też tacy, którzy potrafiliby żyć sami, jednak inni nie chcą im na to pozwolić, bo ich potrzeba zapełnienia sensu życia wymaga wiary, że dane jednostki samodzielnie byłyby pozbawione egzystencji. Nie wiem, czy dobrze przedstawiłam to, co mam na myśli.
Dziękuję za odwiedziny.

Pozdrawiam serdecznie,
bekita

wiktorio, masz rację, że choroba i normalność to rzeczy względne... Odczucia tego, jakim się jest też są subiektywne, choć czasem trochę rodzą się dzięki temu, co przynosi otoczenie. Cieszę się, że Ci się podoba

al-szamanko, miło Cię widzieć pod moim tekstem. Poprawiłam niedociągnięcia gramatyczno-interpunkcyjne. Moja bohaterka też chyba zazwyczaj znajduje inne uczucia wobec ludzi, ale nie spodziewała się spotkania kogoś tak wyjątkowego w pociągu. Zareagowała po ludzku - była może zmęczona... Nie wiem dokładnie, ale wydaje mi się, że jeśli możemy się denerwować na osoby, które kochamy najbardziej, obcy - choćby najbardziej sympatyczni, też czasami mogą irytować. Czasami to zależy od dnia może...

pozdrawiam serdecznie
bekita

Puenta trochę może na wyrost - nie wiem, czy ten sąsiad nienawidził, czy zazdrościł, ale historyjka świetna. Taki obrazek z cyklu "co się stanie, gdy uczynisz komuś to, co tobie niemiłe"
Styl lekki, miły, przyjemny i bez dłużyzn, więc jest naprawdę dobrze

pozdrawiam serdecznie,
bekita

Trochę nie widzę związku kolejnych papierosów z tym, co się dzieje z osobą mówiącą. Jakoś nie ma napięcia, o które w moim odczuciu się prosi... Bo choć nie palę rozumiem, że to z nerwów lub z nudy oczekiwania można sięgać po kolejne papierosy.

Nie jestem dobra w poezji, ale trochę można by było poprawić chyba rytm, bo w drugim wersie akcent wypada jakby na ostatnią sylabę trzysylabowego czasownika, a mnie to troszkę razi (później też występuje podobne zjawisko).

Ciekawy wydaje mi się sam pomysł piosenkowej opowieści i podziału procesu wypalania paczki papierosów. Całość jest też w pewien sposób lekka i to mi się bardzo widzi

pozdrawiam serdecznie,
bekita

skroplami, dziękuję za krótki i treściwy komentarz

Pozdrawiam mikołajkowo,
bekita

sergiusz45 - nie sprawiłeś mi przykrości. Przeciwnie - czasami gorzki komentarz smakuje tak samo dobrze jak od słodkie lub słodko-gorzkie, szczególnie gdy jest szczery. Trochę ogólnikowe wydaje mi się jednak stwierdzenie o bylejakości racji i zbyt małej wartości celu, którego tak do końca nie potrafię skonkretyzować. Pytając próbowałam zrozumieć zarzuty dot. tekstu, żeby w przyszłości bardziej może zwrócić uwagę na to, co może wydać się obrzydliwe.

pozdrawiam serdecznie,
bekita

sergiusz45, dziękuję za komentarz. Tu nie chodziło o przemycanie jakichś swoich racji, tylko o zwykłą sytuację z życia, która się zdarza. Po co usuwać z fikcji literackiej patologię i ludzkie nieszczęścia? To jest tak samo częścią rzeczywistości, jak to, co niby szczęśliwe, zdrowe i prawidłowe. Czy pielęgniarka odczuwa wyższość? Polemizowałabym. Czuje się niby "lepsza", ale tylko dlatego, że wpisuje siebie w ramy tego, co jest poza patologią i nieszczęściem.

Ciekawe po co zostawiać w spokoju to, że świat chorych i zdrowych czasami przenika się w najmniej spodziewanym momencie. Sądzę, że chorzy nie chcą litości i nadmiernego uwrażliwienia, a szczęście jest pojęciem względnym.

Jakie racje próbowałam przemycić?

pozdrawiam serdecznie,
bekita

Ryszardzie, może miałeś szczęście, że spał, ale nawet to czyniąc pokazał, jak bardzo jest sobą i potrafi oprzeć głowę na czyimś ramieniu Niektórzy mają problem z tym, by korzystać z możliwości odnalezienia jakiegokolwiek oparcia w drugim człowieku, a to też sztuka przyjmować pomoc.

pozdrawiam księżycowo,
bekita

Heisenberg, dziękuję bardzo za pozytywny odbiór.Chciałam właśnie trochę nie wprost pokazać, że to, co inne czasami nie wie nawet czym są odczucia typu chciwość, irytacja, bariery przed byciem sobą itd. Trochę jak w bajce o Pocahontas, która uważała kukurydzę za dużo ważniejszą od złota

pozdrawiam serdecznie
bekita

Dziękuję za odwiedziny i dobrą notę.

euterpe, trudno jest mierzyć kroki rozwoju jednostek, ale faktem jest, że tacy ludzie potrafią wskazywać to, co ważne bez belferskiego zacięcia, a nawet bez świadomości...

LukaszPeee, zawodne byłoby rozbijanie tekstu na części pierwsze, w celu odnalezienia zmyślonego i prawdziwego Realną konfrontację trudniej od lekko uzupełnionej (czasami faktami z innej przestrzeni i sytuacji) przedstawić w jednym obrazie... Przynajmniej ja nie mam takiej łatwości...

pozdrawiam Was księżycowo
bekita