Ścisnęło za gardło. Szczególnie ten kubeczek na końcu wiersza sprawił, że poczułam łzy. Mam już kilka takich zamkniętych w sercu.

http://www.fantastyka.pl/hydepark/.../12794 - spróbuj zajrzeć pod ten link

Bardzo ładne, klimatyczne opowiadanie, które niemal samo się czyta. Oczarowałaś mnie atmosferą, niespiesznym tempem opowiadania.
Jedna uwaga - źle zapisujesz dialogi np.: - powinno być "spytałam" - mała literą. I tak masz w większości przypadków. Zasada jest generalnie taka, że wszystkie odgłosy odpaszczowe (krzyczeć, szeptać, mówić, jąkać się, wrzeszczeć, powiedzieć itd) piszemy małą literką.

Ciepła opowieść, chwytająca za serce klimatem.

Bardzo intrygujące opowiadanie. I pięknie erotyczne. Troszkę skojarzyło mi się z Pachnidłem.

Nie rozśmieszyło, ale wydaje mi się, że nie miało takiego zadania. Takie smutne i gorzkie. I trochę przerażające po pierwsze ze względu na szufladkowanie ludzi, a po drugie ze względu na bezduszność sprzedawcy.
- ten przecinek wydaje mi się zbędny

al-szamanko, zaskoczenia nie było, bo i nie było takiego zamiaru. Ot, taka około świąteczna historyjka, która miała sprawić, że się trochę cieplej na sercu robił. Jeśli to się udało, to cel osiągnięty. Dziękuję i również pozdrawiam

Dziękuję zachwycona zachwytami

Dziękuję i wzajemnie!

Jolu, dziękuję. Sądzę, że dalej nie byłoby już tak ciekawie, z pewnością byłoby za słodko. Ale w końcu to opowiadanie świąteczne, tu może być nawet przesłodzone.
Pozwól tylko, że zwrócę Ci malutką uwagę - mój nick to beMik.
Dziękuję za wizytę, powiem jeszcze, że opowiadanie zostało wydrukowane parę lat temu w antologii "Świąteczne wydaje", a zysk został przeznaczony na cel charytatywny.

A niech Cię gęś kopnie, kg. Miałam napisać, że to tani chwyt, że tak się nie robi, bo łzawo. No i guzik. Było łzawo, bo się rozpłakałam, było tkliwie. Wiesz, reaguję na takie teksty źle, może dlatego, że sama mam taką chorobę za sobą, a może dlatego, że w każdym takim Antosiu obawiam się ujrzeć swojego wnuczka. Kiedy patrzę w rozciągnięte w uśmiechu usteczka modlę się, żeby nic takiego się nie przytrafiło.
Szarpnęłaś za właściwą strunę - podobało mi się, bo nie byłaś nachalna, pozwoliłaś czytelnikowi samemu dopisać uczucia.
Z uwag - w tekście wszystkie liczby zapisujemy słownie, szczególnie w dialogach, ale tu też:
Jedynie Formuła 1 może zostać, bo to niemal nazwa własna.

Zolu 111 - cieszę się, że choć rzadko pojawiasz się w prozie, skusiłam Cię swoim op;owiadankiem. Dziękuję też za pomoc w wychwyceniu kolejnej niedoskonałości.
Trawo - cieszę się również, że doszliśmy do porozumienia.

Cieszę się, że Twój miś ma się dobrze, bo znaczy to, że w Tobie zostało dużo z dziecka. A to daje radość w życiu.

Ogromnie dziękuję za rzeczowy komentarz. Dokładnie to chciałam opowiedzieć.

Trawo, chyba Ci się coś pomyliło, gdy napisałeś: nie miałaś o mnie dobrego mniemania. Wydaje mi się, że komentarze nie dotyczyły Ciebie, a Twoich utworów, a to dwie zupełnie różne rzeczy. Chyba zdajesz sobie sprawę, że nie jesteśmy w stanie zadowolić wszystkich czytelników. Ja akurat należę do takich, którym Twoja twórczość niespecjalnie przypadła do gustu. Ale masz również wielbicieli - więc z tego należy się cieszyć.
I dziękuję Ci za przeczytanie tekstu oraz komentarz.