Dziękuję mike za miłe słowa

Z zaciekawieniem przeczytałem Twój utwór. Dobrze piszesz, z dużą dozą humoru i ironii. Tylko że... mam wrażenie jakbym przeczytał jedynie fragment środkowego rozdziału znacznie szerszej historii, że autor wrzucił mnie w sam środek wydarzeń, których wytłumaczenie mnie ominęło. Zachęcam więc do rozszerzenia tego świata, wytłumaczenia założeń, opowiedzenia większej historii, bo mnie osobiście zaintrygował ten fragment. Ma on potencjał na naprawdę ciekawą opowieść. A tak, to mam wrażenie całkowitego zmarnowania potencjału wątku demona, wątku wuja i obroży.

Jeżeli więc chodzi o warstwę techniczną - podobało mi się. Będę jednak czekał na więcej opowieści w tym uniwersum, bo to co dziś przeczytałem w ogóle mnie nie zadowala.

Pozdrawiam

Widząc tytuł, z zawodowej ciekawości zajrzałem. Bardzo udany utwór z dużą dozą ironii i humoru. Czyta się płynnie, z uśmiechem na twarzy. Mi najbardziej podoba się ten motyw zrobienia znaku krzyża i splunięcia w obronie koniecznej.

Oryginalny i bardzo udany wiersz

Pozdrawiam

Ja tu nie mam wrażenie przegadania. Jednak widzę, że autorka porusza się raczej w mrocznych klimatach (przynajmniej ostatnio). Nie jest to zarzut - sam wolę taki nastrój

Nie jest to wiersz z pewnością lekki - nie wystarczy przeczytać go raz aby w pełni zrozumieć. Na pewno na plus odnotować należy tytuł, bo przykuwa uwagę, podkręca też atmosferę utworu.
Mimo swojej ponurości i gęstego kłębu dymu ostateczności przebija przez tekst nadzieja na to, że będzie lepiej

Mi również w tym fragmencie przeszkadza przecinek:


Ogólnie trafia do mnie Twoje pisanie, chociaż nie jest to najlżejsza lektura

Ostatnio coś ponuro u Ciebie gago, mimo kwietnych motywów. Ale emocje są bardzo dobrze oddane. Czasami wykrzyczenie wszystkiego co nam leży na sercu pomaga, ale nie zawsze - tak jest w tym przypadku. Mimo wyrzucenia z siebie złości nadal na zębach i języku pozostaje gorzki posmak arabiki.
Bywało lepiej z Twoimi wierszami, ale ten trzyma poziom. Według mnie bardzo dobrze zastosowany wulgaryzm. Ogólnie to przeszkadzają mi one w odbiorze wiersza, ale jeśli są zastosowane z pomysłem i oddają emocję tak jak tutaj, to je kupuję.

Pozdrawiam serdecznie

Często mam problem z Twoimi tekstami drogi Yaro, tak szczerze mówiąc. Bardzo rzadko mnie one przekonują, ale kładąc to na karb subiektywnych preferencji, nieczęsto decyduję się coś skomentować. Ten obrazek jednak mnie zauroczył i to na tyle, że nie chce mi się czepiać kilku inwersji, tego, że trochę inaczej bym pociął ten tekst, tego, że może w kilku miejscach można było lepiej to napisać. Po przeczytaniu całości mam to gdzieś. Usiądźmy i napijmy się herbaty

Jak na jedną z pierwszy prób jest nieźle. Widać, że szukasz liryczności w tym co opisujesz. Świadczy to o tym, że przy odrobinie pracy nad warsztatem możesz tworzyć naprawdę ciekawie

Co do tego utworu - jak dla mnie nie stanowi on całości. Jest to pojedyncza myśl, która może stanowić jedną składową wiersza. Mamy tu bowiem tylko opis oczu i nic więcej - nie ciągnie się za tym żadna szczególna myśl, tak właśnie, jakbyśmy nie czytali całości tekstu, lecz jego fragment.

Jeżeli tak bardzo jesteś również nastawiony na naukę, co ostatnio na tym portalu widzę, że nie jest oczywiste, na jeszcze jedną rzecz zwrócę Ci uwagę.

Jeżeli miałbym podać najbardziej banalną i oklepaną metaforę oczu, to właśnie porównanie do nieba. Nie jest to jakiś mocny zarzut - nie jest to przecież błąd. Jednak warto zawsze przekraczać jakieś granice, szukać czegoś na co jeszcze nikt nie wpadł lub tak zmodyfikować banał aby był oryginalny.

To na razie tyle ode mnie mam nadzieję, że widzimy się pod następnym Twoim wierszem

Na prawdę podoba mi się to co piszesz. To już Twój drugi wiersz, który do mnie trafia. Jest to mocno subiektywne, ale dla mnie to dobre uprawianie tego rzemiosła Ciekawe obrazowanie, nieprzerysowany opis, nieprzegadany tekst, zastanawiająca myśl przewodnia i dobre wykonanie. Brawo

Jedyne co mnie razi, to interpunkcja. Lubię kiedy autor jest konsekwentny i jeśli zdecydował się pisać wiersz bez interpunkcji to trzyma się swojego założenia, a w przeciwnym wypadku daje przecinki tam gdzie trzeba i kropki również. Tutaj jest trochę tak, trochę tak. Osobiście usunąłbym wszystkie znaki interpunkcyjne

Mam również jakiś problem z tym wersem:

Może bardziej i skóra mokra prawdziwie rodzi. Sam nie wiem. Jednak ten fragment mi troszkę zgrzytnął podczas czytanie.

Ale ogólnie, powtórzę się jeszcze raz, bardzo udany wiersz

Bardzo udana miniatura. Wpisuję się więc na listę obecności i gratulacji za udany wiersz

Bardzo dziękuję tetu za miłe słowa niezmiernie cieszy mnie, ale też troszkę dziwi ogólny bardzo dobry odbiór mojej prozy. Ale to dobrze

Hazard daje wiele możliwości, w tym głównie do porażki problem w tym, że wśród stu dróg do śmierci jest jedna prowadząca do raju. Czy warto podjąć takie ryzyko? Być może. Nie lubię oceniać. W Twoim tekście mike także nie odnalazłem oceniania, moralizowania, wywyższania cnót. Dlatego mi się podoba. Ogólnie bardzo lubię Twój styl, który czasami jest dla mnie wręcz zbyt ascetyczny, ale dzięki temu pozostawia więcej miejsca na przemyślenia czytelnika.

Pozdrawiam

Dziękuję za komentarz, a jeszcze bardziej za odkopanie tak dawno napisanego tekstu. To było jeszcze w liceum na lekcji chemii

Ciekawy opis domu i otaczającej go tajemnicy. Lubię rozbudowane opisy, oczywiście pod warunkiem, że zrobione są ciekawie. Tutaj z ciekawością czytałem kolejne linijki tworząc przed oczami słoneczny obraz, którego centralną pozycję zajmował stary dom. Z takimi starymi domami zawsze wiążą się ciekawe historię. Ta konkretna zmusiła z jakichś powodów nowego właściciela do sprzedaży posiadłości. A może nie sprzedaje, lecz zaginął, tak jak inni? Traktuję ten tekst bardziej jako wstęp, streszczenie szerszej opowieści, coś w stylu Stephena Kinga. Wydaje mi się, że zamysł, który był podstawą napisania tego tekstu zasługuje na rozbudowanie. Traktując powyższy tekst jako zamkniętą całość, to coś w nim mi brakuje, jest za dużo niedopowiedzeń, ale takich, które należałoby jednak przedstawić. Zakończenie jednak bardzo na plus

Dodatkowo chciałbym zwrócić uwagę na to, że tekst bardzo dobrze wpasowuje się w klimat, który tworzy obraz wskazany w opisie

Hej Witaj na portalu na sam początek zachęcam do zapoznania się z tymi artykułami:
1. https://www.portal-pisarski.pl/forum/temat/1160/debiut-na-pp-poezja-co-warto-wiedziec-zanim-opublikujesz-wiersz
2. https://www.portal-pisarski.pl/forum/temat/269/leszek-zulinski-dekalog-dobrego-wiersza/strona:1
3. https://www.portal-pisarski.pl/czytaj/49786/im-gorzej-tym-lepiej

Utwór dobry nie jest, ale jest to początek, więc nie warto się zniechęcać. To co zalecam od siebie - cały czas pisać, brać do serca uwagi i pracować nad warsztatem. Umiejętności poprawia się też przez czytanie innych wierszy np. na tym portalu warto zwracać uwagę też na sekcję komentarzy, gdzie stawiane są uwagi co do konkretnych utworów, dzięki czemu wiemy na co zwracać uwagę samemu pisząc.

Dziś nie będę się czepiał tego wiersza zobaczymy jak wyjdzie następnym razem

Ciekawa zabawa słowem, udany koncept

Aczkolwiek z tym fragmentem mam jakiś problem:


Nie do końca wiem czy jest on tu potrzebny, bardziej widziałbym lżejsze zakończenie, bardziej tajemnicze, nie odsłaniające tyle kart co autor miał na myśli.

Ale jest to dobry wiersz