Hmmm nie wiem czy koniecznym było dodawać, że są oni niepotrzebni? W zasadzie to wyjaśnienie, które powinno rozumieć się samo przez się. Pomyślałabym nad inną pointą.

Mam problem z tym wierszem. Najlepsze imho:



Pointa? Pracy - cacy, biura - dziura - lekki prosty rym mógł uczynić ją zabawnym, ale ciężko mi w tym odnaleźć humor, czy ironię. Gdzieś przeszły obok, zostawiając mnie bez wrażenia. Ale wiersz z potencjałem.

Książkę rzeczywiście bardzo szybko się czyta, myślę, że też nie ma co porównywać tego typu prozy do Myśliwskiego, to jednak dwa bieguny Film na podstawie powieści mnie jednak rozczarował. O ile polubiłam obsadę, to jednak nie polubiłam wizji reżysera, ale ja po prostu lubię wierność w adaptacjach. Swego czasu było też głośno o autorze, gdy wyjawił tożsamość Mineko Iwasaki, byłej gejszy, z którą przeprowadzał rozmowy na potrzeby powieści (po ukazaniu się japońskiego wydania był nawet o to pozwany). Iwasaki napisała swoją autobiografię jako odpowiedź na książkę Goldena.
Przy okazji polecam też bardzo podobny film: SAKURAN http://www.filmweb.pl/film/Sakuran-2006-339313

Odłóż to i przeczytaj za jakiś czas :-) wyszło Ci nieco chaotycznie, ale to nie jest ten "artystyczny nieład".

- to najlepsze właściwie reszta mi już w niczym nie pomaga, ani nic nie daje

Fajny tekst, lekko się czyta mimo wcale nie wesołego tematu. I fajna forma, pasująca doskonale do treści, dobrze skrojone

Miło Cię czytać Arkady po tak długiej nieobecności

- to bym ocaliła, pomysł z drogowskazem i strachem na wróble też nie jest zły, ale całość mi się jakoś rozmywa, taka dosyć nijaka...
- to dosyć ryzykowne, powiedziałabym, że nieco groteskowe

moim zdaniem taki tekst koniecznie jeszcze wymagający wzięcia na warsztat

Pozdrawiam

no ok jest jakiś manifest, ale poezji jeszcze nie widzę, nie czuję, jedyne co mogłabym zapytać peela to: kto ma nie robić tych idiotów, kim są "nas" (czy chodzi o ogół?)

moim zdaniem zbyt ogólnikowo, brakuje mi tu czegoś poetyckiego jakkolwiek to rozumieć - czy przez liryzm, czy chociażby jakąś zabawę słowem?

- to interesujące

niestety reszta mi nie przypadła, jakoś tak zbyt nijako - koronki w kolorze lila, czy smak kradzionych jabłek to nieco za mało, żeby odczuć emocje, żeby ten wiersz mną szarpnął, czy choćby zainteresował ze względu na swoją poetykę

to mi się podoba:

można to odczytawać na dwa sposoby, tzn. "kruszyna" jako przykład tego "cokolwiek", albo że są one tożsame (tak jakby był tam myślnik)

natomiast "załzawione ptaki" nieco tak groteskowo wyszły, wywołują raczej efekt komiczny, msz niezbyt trafiona metafora

pierwsza strofa nieco banalna, trochę więcej poezji można w to tchnąć - oczywiście nie idąc w przesadę, bo skończy się jak z "załzawionymi ptakami"

Do mnie to nie trafia, a taka paskudna będę i powiem, a co to może kwestia gustu z jednej strony, a z drugiej zbytnie stosowanie eksperymentu zaciera dla mnie właściwą poezję, której w wierszach szukam. Jakkolwiek pomysły nie byłyby wtedy ciekawe to same w sobie jeszcze poezji dla mnie nie stanowią. Trochę tu tego za dużo jak na moją biedną głowę

Mam wrażenie jakbym czytała dwa wiersze ze względu na inną stylistykę tych dwóch fragmentów. Podoba mi się to nawiązanie do Kennedych, w porównaniu z tym Johnnym Walkerem takie niedosłowne, lżejsze na zasadzie symbolu. Dlatego może lepiej mi przypadło. No i ta "czuła riposta", świetna przewrotność.

naprawdę? taki ogólnik w dodatku nieprawdziwy, zaczyna się bardzo tragicznie, a kończy jak komedia romantyczna happy endem, mnie nie przekonuje, literacko też nic ciekawego w tym nie znajduję

to jest super, ciekawie wprowadza w wiersz, ale później się to gdzieś rozmywa, rozchodzi, ginie, jakby brakło Ci podobnie interesujących środków

Coś jakby anegdota, a na pół próba wiersza. Mnie nie przekonało, bo nie jest ani w jedną stronę, ani w drugą. Brakuje jakiegoś błysku.