Tzn. ... nie o to mi chodziło, ale skoro nalegasz )

Właśnie, to ten pisk luksusu jest nie na miejscu w czasie świąt. Zupełnie na miejscu jest ubóstwo, opuszczenie, samotność - dlaczego?

Pisz, pisz, dla wszystkich No i dla siebie przede wszystkim. To trochę jak z tym "pokochaj siebie". Pokochaj swoje pisanie, a będziesz spełnionym pisarzem .

Hejka,

"Do tego Liwia wybrała mi niebieskie, obcisłe dżinsy, białą bluzkę kryjącą dekolt oraz szary, dresowy płaszcz z głębokim kapturem, przy czym ten ostatni był na mnie odrobinę za duży. Gdy go założyłam, bez trudu mogłam prawie się nim owinąć, schować w rękawach całe dłonie, a kaptur naciągnąć głęboko na głowę. Tak, był zdecydowanie za duży, ale dzięki temu czułam się o trochę bezpieczniej". - ten fragment świadczy o tym jak bardzo Liwia zaczęła dbać o bezpieczeństwo - ochronę przed słońcem - Majki (Skowron). Sorka, tak mi się dopisało .
Ten płaszcz (bo doczytałem) to też celowe działanie, w ramach treningu .

"Potem miałam plany by zostać pracownikiem jako biura..." - pracownikiem biura, agencji?.

Uhmmm... Maja bardzo świadoma swoich celów. Wyrasta na silną osobowość.

"- Nie - powiedziałam spokojnie. - Zostanę. Kup mi coś ładnego - dodałam i patrzyłam, jak się oddala. A zaraz potem obejrzałam się znów za Adrianem. To była osoba, która zabrała mi wszystko i zniszczyła moje życie. Teraz była już dla mnie tylko przedmiotem, ale za to w przeciwieństwie do mnie wciąż żyła. Trzeba było to natychmiast naprawić".

Pozdrawiam,
Bruli

Hejka,

"...do nas, stanęła na przeciwko policjanta i uśmiechnęła..." - naprzeciwko.

Taaa, oczywiście, była kimś lepszym... Wyłączała uczucia, wyrzuty sumienia i stawała się lepsza. Doskonały sposób na moderowanie osobowości. Pełna kontrola nad sobą, pozwalająca na wykonywanie skomplikowanych z perspektywy człowieka zadań. Sprawna jak robot obdarzony w AI. Kolejna cenna zdolność - sprawowanie kontroli nad ludźmi ("wypij ten drink, bo zostaniesz kaleką". Maja jest już prawie ukształtowana. Więc co zostanie na deser?

Twój styl bardzo się poprawił. Rzadko powtarzasz wyrazy albo wcale i "się" też rzadko występuje. Dojrzewasz równie szybko jak Majka

Pozdrawiam,
Bruli

Nie stresuj się -zawsze coś się znajdzie

"...jej słodki nektar w ustach, a jednak z wykorzystując siłę woli, nie..." - z.

"...siniakiem. jej wargi były..." - duża litera .

A jednak, pisałem coś o tym, że Maja wykorzysta sytuację. Potwierdziła w tym odcinku, że będzie chciała rozwalić system od środka. Ale to słuszne. Trzeba walczyć ze wszystkimi formami ucisku

Pozdrawiam,
Bruli

Tak, wiersz dobry, warto przechodzić i rzucać okiem, jak na cacuszko.
Wzdychać za witryną bez grosza przy duszy.
Inną Nokię, pasującą lepiej do ręki jak nowy banan.

Dzięki Nes za przeczytanie. Zapewniam cię, że szybko odzyskasz głos. Zmienisz kanał i przejdziesz na przyjemniejszy program, z rozrywką

Hejka,

"...to wciąż nie nie zbliżyłam się do drzwi. Ba, nawet..." - skróć o jedno nie

"Maja prawie zginęła przez ciebie, tym mały, głupi kurwiu - syknęła..." - ty.

Dobrze powiedziała - pewnie, że zapłacą. Czułem od początku, że Liwia nie jest zdzirą i szczerze polubiła (ba, pokochała) Majkę. Widzę, że ludzie chodzą po grząskim gruncie, a zemsta to jedna
z opcji na przyszłość. Liwia zginie czy nie? Dostała srebrnym pociskiem?
Jednym słowem sytuacja kuriozalna, która pokazała jak kiepsko działa organizacja. I tym trybikiem, który nie zadziałał byli właśnie ludzie.

Pozdrawiam,
Bruli

Hej,

W tym chyba bezbłędnie i nie wiem na pewno. To dzięki atmosferze lokalu i zdarzeń. Sugestywny odcinek. Gęsta mieszanka emocji i całkowitego ich braku. A na koniec zabrzęczały jak stukilowy budzik skarbonki z pieniędzmi. Doskonałe maszynki do robienia pieniędzy te wampirzyce. Pomyśl, mieć armię takich panienek, które zarabiałyby dla ciebie pieniądze. Zupełnie legalnie, namawiając do wydatków ludzi. Bardzo proste i przejrzyste. CBA się za Chiny nie przyczepi, bo każdy się wyprze, że był przedmiotem manipulacji albo zwyczajnie nic nie pamięta.

Pzdr.,
Bruli

A Liwia? A inni, bo są inni? Czy na nich lista się kończy?

Matka jest jedna, a żona racją stanu

Hej,

"Najstarszą wiadomością było zdjęcie". - najstarszą czy najgorszą?

Kobiety - takie praktyczne - od razu czajnikiem, tym co pod ręką... Dlaczego Liwia miałaby bać się obaw Majki? Dobry, kolejny wyrazisty odcinek.

Pocieszające są te chwile, w których Majka czuje prawdziwą swobodę i wolność, taką jakiej nie zaznała w normalnym życiu. Zastanawia kryterium selekcji kandydatów na wampirów. CZy nie ma lepszego? Dlaczego te osoby muszą być życiowymi rozbitkami? Czy łatwiej jest manipulować takimi ludźmi? Szantażować ich?

Bruli, pozdrawia,

Marku, że pozwolę sobie doradzić. Widocznie nikt tego nie wyłapał: nie lepiej skrócić tę strofę?

Biegnę po spłakanych łąkach ?

bez "rosą"?


spłakanych łąkach
kalecząc stopy...

Plus, że od razu uzyskujesz odpowiedni dramatyzm. "Rosą spłakanych" brzmi gorzej od
"pianą skąpanych"

To taka sugestia. Wiersz ma wiele wdzięku.


Więc z tą nadzieją nie jest tak najgorzej skoro nadziei=klei.
I znowu (nie jestem mistrzem od rymów i unikam jak wody święconej), ale...

Pozdrawiam i już uciekam.

Hej,

Wyczyszczasz podłogę na parkiecie. Nie ma nic do zbierania.


"Chwilę zajęło nam przedarcie się przez tańczący tłum, ale w końcu Darek stanął przy barze i krzyknął (do) barmana po drugiej stronie lady".

"...jednego, dwukolorowego kolorowego shota..." - dwukolorowego ?

"...rozweselająco. - Nie pamiętam, kiedy ostatni (to) robiłam. Chodź..." - to?

Dyskotekowy, przyjazny odcinek. Życie na razie łagodnie obchodzi się z dziewczyną. Zobaczymy co ją jeszcze czeka. Zaskakujący pomysł z drinkiem, ale dzięki składowi wskoczyła na prawidłowy tor. W innym, ludzkim życiu mogłoby nie być takiego zdarzenia.

Pozdrawiam,
Bruli