No to zaczynamy
" tylko mnie będziesz krzyżował spojrzeniami " - hmm moze dlatego ze jest naokolo mnie taki halas, ale wydaje mi sie ze troche zle stylistycznie. Wydaje mi sie ze wyszlo tak jakby mial Cie ukrzyżować tym spojrzeniem

i to wszystko, bo cala reszta zostala Ci wczesniej pokazana
podpisuje sie tez pod wypowiedzia Tomi jesli jeszcze o to chodzi
Ginger? "to" niestety jakos nie rzucalo mi sie w oczy, ale bardoz mozliwe ze to wszystko przez ten halas i zamieszanie w klasie

Ogolnie, podoba mi się

Szanowny Zbigniewie, przyznaję Ci rację To co przytoczył już Valdens jest naprawdę bardzo ważne

A próbuj! Z chęcią przeczytam co napisałes, naprawdę jestem ciekawa. Podejrzewam, że głównie dlatego, iż sama w życiu nie odważyłabym się na coś takiego.
Czekam, i prosiłabym Cię o pw kiedy już zostanie opublikowane. Napiszesz, Zbigniewie?

Zbiegniewie wydaje mi się że samo napisanie opo na 169 wyrazów jest bardzo trudnym wyzwaniem, a chyba nie jest tak ciężko domyślić się co autor miał na myśli i co mogło się stać kiedy uniosła głowę, jadąc w stronę zamkniętego szlabanu, czyż nie? Mimo wszystko 169 słów to mało... bardzo mało.
Valdens napisał "Ale szczerze mówiąc dobrze by było gdybym dysponował choćby dziesięcioma wyrazami więcej.", może gdyby je miał wytłumaczyłby co się stało.

Ciekawa jestem czy Tobie również udałoby się napisać coś takiego

tzn wiecie, żeby nie było to nie dla mnie ale dla niektórych na pewno

Wiem, nie jestem chłopakiem ale muszę przyznać rację V

Ja tam ją widzę

Jedyne co mi sie rzuciło w oczy to właśnie "-Bolało Ciebie?-zapytała", a tak to było świetnie :]
Dostrzegłam jeszcze literówke "...sto jednaście metrów..."
Ogólnie dobry pomysł Ciekawie przedstawiony android (dobrze zrozumiałam prawda?)
Jeśli chodzi o osikę, to przecież normalne i trafne porównanie. Bardzo spodobało mi się zdanie: "...Syczały ścięgna, tłoczki, trysnęły elektrolity... " Motor również ciekawie opisany ("...Leżał w kałuży oleju i broczył benzyną." Przez to zdanie i kilka innych. motocykl staję się również istotą żywą, a nie martwą maszyną. Tak mi się przynajmniej wydaje i takie właśnie odniosłam wrażenie.
A co do samego konkursu, wydaję mi się że nie będziesz miał dużo konkurentów, choć pożyjemy zobaczymy
Jak na 169 słów (nie chce mi się liczyć, ale powiedzmy że Ci ufam ) to no no no

Powiem że bardzo miło się czytało
Świetnie uchwyciłaś i pokazałaś, jak to małe rzeczy potrafią cieszyć, interesować, zachwycać i wzbudzać wiele innych uczuć, że do tego tak niewiele czasem potrzeba. Taka zwykła, prosta rzecz jak obserwacje jednego wydarzenia codziennie takiego samego, a opisana, powiedziałabym tu nawet, górnolotnie, tak jakby działo się to pierwszy raz. Co więcej, jakby to było przeżycie, które miałoby uratować świat hehehe
Bardzo pozytywny tekst Jedyny błąd jaki zauważyłam, pokazała Ci już ginger.
No oby tak dalej!
(Coś jeszcze miałam napisać/powiedzieć niestety nie mogę sobie przypomnieć co, tya... czasem tak mam Jak mi się przypomni to dopiszę )

Jakoś się złożyło że dopiero po tak długim czasie zajrzałam tu ponownie i zauważyłam odpowiedź do mojego komentarza Faktycznie, Valdens, przepraszam. Mój błąd, moja wina i niedopatrzenie.
Oczywiście masz racje, nie miałam na myśli tego co Sanepit, nie chciałam obrazić Twojej osoby. Chodziło mi tylko o to, że po tym zdaniu:
"...więc ja - marny gryzipiórek, nie będę nawet próbował. I na tym zakończę.", można by było naprawdę zakończyć. Ostatni dialog wg mnie jest tu po prostu zbędny Niestety nie wytłumaczyłam tego tak jak powinnam dlatego wyszło to nieporozumienie
A opowiadanie choć czytałam w grudniu 2007 roku do tej pory pamiętam (może bez wszystkich szczegółów ale to chyba nie jest dziwne), co chyba o nim i na pewno o autorze dobrze świadczy
Również pozdrawiam Valdensie
PS.
Wypowiedzenie przez Tomka słów "Tak, wy***alaj" do Śmierci byłoby naprawdę śmieszne I jak zaskakująco mogłaby się zakończyć historia czyż nie?

Ojej! faktycznie nie spojrzałam na wiek
Tyler dobrze mówi, przeczytaj pare razy zanim dodasz Moze sam dostrzezesz jakies błędy :]

Napisałam komentarz i mi go skasowało :/
Moim zdaniem było ok.
Chciałabym zauważyć Damienie że dziewczyna jest w szoku i przytłacza ją to co sobie własnie uświadamia powoli. To dlatego na końcu masz to co masz.
Opowiadanie ciekawe, wciągające (choć niektóre momenty były do przewidzenia musze przyznać), i czyta się płynnie. Nie mam wiekszych zastrzeżeń :]
Czekam na kolejną część.
PS. pierwszy komentarz nył lepszy ale niestety nie moge go napisac jeszcze raz Za nic mi nie chce wyjść.

Całkowicie zgadzam się z Bawidanką. Czyta się szybko, płynnie i wciągająco
Czekam na kolejną część

Tak cała historia naprawde może być interesująca.
Ten łuk mnie tez rozwalił
Powiem tak: czytając ten tekst czasem odnosiłam wrażenie że powinien się on znajdować w dziele "Komedie". Nie chce Cię urazić, ale naprawde, przedstawienie postaci, tego jak sie zachowuje i jak walczy wydaje się być czasem śmieszne. Rozumiem że chcesz przedstawić go jako wspaniałego, odważnego, twardego i walecznego bohatera, ale nie wg mnie nie wyszło Ci to.
Pisz dalej, po to opowiadanie jest juz lepsze od Pustynnej Wieży.
Zastanawiam się miedzy dobrym a przeciętnym. Bardziej skłaniałabym się do przeciętnego. Dam Ci jednak dobre. Choc naprawde powaznie zastanawiam się nad ta decyzją. Mam nadzieję że nie bede tego załowała, i że zauwaze poprawe.

Tak tak, zgadzam sie z przedmówcami. Takie zwykłe spisanie, bez emocji, wydawać by się mogło że nawet nie chciałes/as żeby to jakkolwiek wciągało czytelnika. No i krótkie, bardzo krótkie.

Jestem za Liną. Naprawde bardzo fajnie, szybko i miło się czyta. Choć tak jak Tyler, domyslałam się końcówki, było naprawde miło to przeczytać I nie zgodze się z Tylerem (a jednak ) że mogłoby być to dłuższe. dobre jest takie jakie jest