drugi debiut w dodaniu popołudniowym, witaj na PP - dobrej zabawy i powodzenia -

1. "idąc, mijam ludzi" - niezręczność, wystarczy: mijam ludzi (idzenie w domyśle) - / "patrzę na nich i widzę" - zbędna opisowość, wystarczy; widzę w nich własne odbicie, czyli można te dwa wersy ująć w wersji bardziej skrótowej, precyzyjnej, np.

własne odbicie w mijanych ludziach, czy jakoś inaczej, bez opisywania prozą

2. niżej podobnie, brak precyzji, jest powersowana proza, z licznymi zbędnościami, np. nasłuchując dźwięku pękającego szkła - (bez słowa: dźwięku) - wystarczy: nasłuchując pękającego szkła, itd. itp.

reasumując: tekst do przewietrzenia, poskracania, odchudzenia, gdyż tzw. poezja to sztuka precyzyjnego doboru tylko niezbędnych słów, podanych w ciekawej, oryginalnej formie, w tej wersji jeszcze tak nie jest

- powodzenia w następnych próbach

witamy na PP - pierwszy tekst, niestety nie jest to jeszcze propozycja udana -

1. szyk przestawny wprowadza sztuczność, koturnowość, np. pociągiem jadę rano wstecz, i niedopałka dym z zapałką, i zostaje torów bieg, itd. itp
2. liczne dopełniaczowe: torów bieg, grzechu myśl, łyk życia, kawy łyk, poranek lunatyckiej włóczęgi...
3. mieszanina rymowania (niekoniecznie udanego, dopasowywanie na siłę, przez zastosowanie szyku przestawnego: wstecz/precz, nie/się, snem/dniem) z nierymowaniem (częściej - można się zdecydować - oczywiście mieszanka nie zawsze zła, często rymy są po coś, ale tutaj nie dostrzegam
4. brakuje lekkości, tekst nie płynie, niekiedy rym, niekiedy rytm - reasumując, poczekam na kolejne, bardziej przekonujące mnie propozycje

witaj na PP, powodzenia

hm - koniecznie na warsztat, powody:
- wczoraj były / był / dzisiaj jest / tam - tutaj / nie ma już / nie ma / jakby już nie było / jestem / zieleni/zieleni, staw/stawu
- spokojnie można poukrywać te opisy, i pozastępować/powycinać pogrubione (najczęściej wata słowna)

Wczo­raj były tam tory,trawa i trochę innej zi­e­le­ni.Był też staw, który ożywałpo­ru­szo­ny ka­mie­ni­em.Dzi­si­aj jest tutaj sklep,kilka sąsi­a­dujących domów.Nie ma już torów, trawy,nie ma zi­e­le­ni i stawuI mnie też jakby już nie było.Je­stem jak na­pi­sa­na sarnaw wy­ma­zy­wa­nym lesie.

hm - jest też maleńkie światełko, podoba mi się jedynie rozwiązanie tekstu, zawsze to coś

- dla mnie tylko to ciekawe zakończenie, pozostała część - na warsztat - powodzenia

to będzie całkiem dobry tekst, jeśli pozbędziesz się kilku zbędnych zaimków, zostanie tylko konieczna treść, szczególnie, czyli bardzo mi się podoba zwrot: - ta fraza dla mnie rządzi i jeszcze kilku niezręczności: np. "nie umiem" (być może zbędne dopowiedzenie), "wymierzone kule"? a są nie wymierzone?-

a tekst bez zaimków i ewentualnych zbędności wyglądałby tak:

>>chciałabym

dla własnego dobra

i twojego spokoju

umieć uczyć się na cudzych obłędach


muszę sparzyć dłonie

odrapać skórę (być może mocniej: zedrzeć?, wtedy nie będzie również: odrapać/wygrać)

sama wygrać moje wojny


miejsce na kule

jest między moimi żebrami<<

mniej więcej, niezobowiązująco, ostatecznie Autorka/Autor rządzi - powodzenia

podoba mi się, ale - kilka drobiazgów do zerknięcia

- być może jednak "w jeziorze"

- być może bez "mu", wydaje mi się że zbędne

- w środku przydarzyła się zbędna spacja (chyba)

- być może zbędne "jest", w sensie: łódź wypełniona po brzegi

jak wspomniałem wyżej, drobiazgi, niezobowiązująco do zerknięcia - całość na pozytywnie

ha - krótko, precyzyjnie, dobitnie - podoba mi się - tylko dwie uwagi interpunkcyjne:

= romans, w którym

= jadą konno (być może dywiz - albo ; ) = jadą konno; słońce,

na tak

badałem / obrałem / wycentrowałem - być może zbędna kumulacja, owszem - można tak podkreślić przygotowania, starania do please, take me a photo, ale z drugiej strona można o tym samym, inaczej
- mało naturalnie, być może "twoje fotografie"

później znowu opisywanie: byłem / odliczałem / wymusiłem / przyjąłem / wypatrywałem / poczułem / literowałem - naprawdę można poukrywać e czynności, inaczej, o tym samym

/ - coś z tymi dwukropkami trzeba jakby zrobić jednak np. pozbyć się ich

/ - zaimki to nie przestępstwo, ale niekiedy są zbędne - tutaj w całości wiadomo, kto/kogo, więc być może do zerknięcia

- powodzenia

z tym też się nie zgadzam, moja obrona polega na ułatwieniu we wgryzaniu się w oczywiste oczywistości - i o - nic to, piszmy dalej, robię swoje i kropka
jeszcze raz dzięki za obecność, pozdrawiam

piękny jest świat, bo jesteśmy różnorodni i często nadajemy na innych rejestrach, które nigdy się nie złączą - zatem ponownie:
nie ma tu hagiografii sensu stricto, nie ma też przesadnego, bezkrytycznego opisywania postaci (owszem, miał chwile słabości), ale nie mam zamiaru skupiać się na drobnostkach i ułomnościach (od tego są dziennikarze wirtualno-onetowo-superexpressowo-faktowi kiedy mamy historię człowieka, który dobrowolnie pakuje się w łapankę, aby dostać się do Oświęcimia, i tam zorganizować wew. ruch oporu albo nawet rodzaj powstania, i ucieka stamtąd po prawie 3 latach działalności, aby następnie wziąć udział w powstaniu warszawskim -
nie jest to wiersz stricte religijny, raczej aksjologiczny, o podziale/problemie: dobro/zło - kat/ofiara - o godności, obowiązku, wierności wartościom-
niech nie porywa, nie musi porywać, dla mnie no problem - mój teleologiczny zamiar jest jeden: jeśli chociaż jedna osoba usłyszała o Pileckim, a wcześniej nic o Nim nie widziała -jestem spełniony - rili

Sergiusz1551, Miladora, gwiazda zrodlana, kolbertyna - dziękuję za pozostawienie cennych śladów, cennych, bo: po pierwsze: poświęciliście czas (jedyny, niepowtarzalny czas) na zapisanie Własnych myśli (a mogliście ten niepowtarzalny czas poświęcić na coś innego), po drugie: mam zalążek do dalszej obrony (a będę bronił tekstu jak niepodległości

1) moim zdaniem cytat nie jest zbędny (wybrałem celowo dwa kluczowe dialogi, które kompresują, ogniskują Charakter, Osobowość - Osobę Pileckiego - podkreślam: dla mnie Autorytet), poza tym we wskazanym cytacie ujrzałem dodatkowy smaczek Mickiewiczowski (Dziady, scena V, te sprawy) - więc msz: nie ma zbędności
2) "dosłowność", "dopowiedzenie" w ilości jedynie koniecznej, nie widzę przesytu tychże, a powtórzenia potęgują protekcjonalny ton, no i wprowadzają element porównań, zbieżności - więc nie zgadzam się - poza tym w tej "dosłowności" poukrywałem smaczki (być może widoczne tylko dla mnie, kto wie), np. prze­cież stamtąd Jesteście (echo Pamiętajcie o ogrodach, Kofty, i "Jesteście" wielką literą, dlaczegóż? poniewóż Trójca Święta (więc zmieszanie trynitologii z żenującą nowomową w 3 osobie)
3) jeszcze raz: nie ma analogii soteriologicznej (Jezus Zbawiciel/Pilecki nowy mesjasz), jest podobieństwo w cierpieniu, niezawinieniu i niesprawiedliwości (to samo zło od wieków, w osobie, tych co pojmowali Chrystusa w Oliwnym i tych, bo wybijali zęby i zrywali paznokcie i strzelali w potylicę), jest podobieństwo Chrystusa cierpiącego jako Człowiek i Pileckiego jako człowieka - szczególnie, że w spektaklu jest dramatyczna scena pożegnania z żoną: Pilecki na kilka dni przed egzekucją prosi żonę, aby Dzieci czytały "Naśladować Chrystusa" (Tomasz a Kempis), gdyż dla Niego to ważna, istotna lektura
4) tak, zdaję sobie sprawę, chciałem napisać manifest, fascynuje mnie postać Pileckiego, nie ma we mnie ani grama wyśmiewania, sarkazmu, ironii, a Chrystus, zaprawdę powiadam Wam, jest Panem i basta

- dziękuję za ślady obecności, będę bronił tego tekstu, bo odleżał 3 lata i na teraz jestem pewien każdej literki

nie zadowolił, niestety - ale być może pomoże, przy pisaniu innych tekstów

1) cytat musi pełnić funkcję cytatu, opisywanie go własnymi słowami, w sensie: parafrazowanie celnych, kluczowych, istotnych dialogów - nie wchodzi w grę, byłby barbarzyństwem, jest też i cel bezpośredni: zachęcenie do obejrzenia spektaklu 1:38:00 warto, a raczej bardziej bezpośredni: zainteresowanie Osobą Pileckiego (dla mnie Autorytet)
2) Jezus Wielką Literą, owszem, ale już zwroty w 3-osobie mają mieszać czas i przestrzeń, bo "wszyscy jesteśmy Chrystusami", więc: Jezusem jest każdy, kto cierpi - 2000 lat temu, 500 lat temu, dzisiaj i za rok
3) Jezus Chrystus (Syn Boży) i rotmistrz Pilecki nie są zestawieni na zasadzie Zbawiciel/zbawiciel, w porównaniu chodzi o los, misję, nierozumienie, niewinne oskarżenie, niezawinione cierpienie, niesprawiedliwy wyrok, kaźń - nie soteriologia tutaj waży
4) jeszcze raz: nie rozumiem: samozwańczy, buńczuczny, samolubny - PL to nie ja-autor, stanowczo chodzi mi o uniwersalność, a sugeruję to tytułem, nawiązującym do Being John Malkovich - i jeszcze raz, wszyscy jesteśmy Chrystusami (nie z racji zbawiania, autozbawiania, ale z racji: cierpienia/cierpień - poeci też
5) ... - racja, nic na siłę
6) nadal nie kumam

reasumując: baaaardzo dziękuję za pochylenie się, w sensie: za dogłębny komentarz, co prawda nie zadowolił mnie (bo tekst pisałem 3 lata i będę go bronił jak daniel w jaskini lwów , w tej wersji jeszcze mi nie pomógł, ale może następne komentarze - pomogą, dzięki

PS - co do trzeciej cząstki: Pilecki też pisał/próbował pisać, tu cytat:
"Dlatego więc piszę niniejszą petycję,
by sumą kar wszystkich - mnie tylko karano,
bo choćby mi przyszło postradać me życie -
tak wolę - niż żyć, a w sercu mieć ranę"
zakończenie tekstu "Do pana pułkownika Różańskiego", 14 maja 1947, więzienie mokotowskie

Zola111, Dragon42 - dzięki za obecność - i za ferment twórczy, a oto mój odferment

1. wstęp nie wydaje mi się zbyt długi, wybrałem dwa charakterystyczne cytaty ze spektaklu, który trwa 1:38:00 i (dla mnie) cały nadaje się do cytowania, więc ograniczyłem się do dwóch, istotnych, kluczowych, znaczących dialogów (pierwszy: decyzja o powrocie z Rzymu do Warszawy, drugi: sala sądowa, oskarżenie o zdradę)
2. każdy ma prawo nie być przekonanym - proszę o uzasadnienie: dlaczego "nie przekonał mnie", dlaczego? uzasadnienie przyda mi się do pisania kolejnych, znacznie lepszych tekstów - w drugim nawiązanie jest słabsze, bardziej uniwersalne (piłat małą literą)
3. nie ma nawiązanie do męki mnie-autora - PL nie jest ja-autorem, nie ma tożsamości ja-PL, chciałem uniwersalizmu
4. samolubność ? nie rozumiem, puenta do skrócona wersja formuły: wszystko cokolwiek powiesz, może być/będzie wykorzystane przeciwko tobie jako dowód (skróciłem, zostawiłem domysł)
5. wielokropki - nie, wielokropki są passe - zabieg wielokropkowy nie wchodzi w grę, nie kręcą mnie wielokropki, kręcą mnie zdania, które same w sobie zawierają odpowiednią dozę emafazy
6. - nie rozumiem, proszę o twórcze rozjaśnienie, o co chodzi, że nawiązanie do z góry wydanych wyroków, zobowiązuje do innowacji twórczej?
z góry dziękuję za ferment i dogłębność wyjaśnień, gdyż iż że PP rządzi!

- nie bardzo wiem po ten dywiz, dlaczego nie: głuchoniemi? - to po pierwsze, po drugie - nie do końca widzę konieczność zastosowania powtórzeń, czemu mają służyć? - być może warto tekst odsączyć, przesączyć, odsiać, przewietrzyć w sensie: pozbyć się tychże powtórzeń, być może jest szansa na precyzyjną, zwartą miniaturę - przy okazji, jeśli powtórzenia mają pełnić jakąś konieczną funkcję, dlaczego rezygnujesz z nich w cząstce 5/6, a następnie wracasz do powtórzenia w 7

- po cóż ta gwiazdka? jakieś wyjaśnienie ma być na dole?

puenta całkiem, hm zaskakująca, prawie jak w "6 zmyśle" - tylko dlaczego z zaimkiem "mego", jak już to "mojego", zręczniej - a poza tym, mam mały dylemat: najpierw rytmicznie, wyliczankowo 4/4, a puenta jakby nierytmiczna, po pierwsze: podoba mi się taki kontrast, wprowadza fajny zabieg: taki rodzaj zaskoczenia, niedopasowania, ale z drugiej strony trochę zgrzyta (nie wiem, nie mogę się zdecydować, ale wolałbym wersję pierwszą

reasumując: nie wiem, nic nie wiem definitywnie, zadałem kilka pytań, zasiałem ferment, namieszałem - teraz się broń/uzasadniaj, udowadniaj i takie tam, - ja tu tylko sieję ferment

powodzenia

pierwszy tekst, witaj na PP - powodzenia

Ci, Ty - zaimki wielką literą lepiej zarezerwować dla korespondencji prywatnej

- zbędna spacja, zdecydowanie: słyszysz?

niekonsekwencja: wielkie/małe litery na początku wersów

interpunkcja - przecinkowo jest nad wyraz, w sensie: gdzieniegdzie przydałby się jednak kropki, chyba że to jakiś głębszy zamysł, jakiś wyróżniający Autora sposób/motyw -

być może dla czytelności/przejrzystości wprowadzić podział na tzw. zwrotki?

wstęp mi się spodobał:


pozostała część, opowiedziana, dopowiedziana, podana na tacy, przekazana wprost, dla mnie jedynie początkowe wersy,
powodzenia

czas rozciaga się w niemoc - literówka w tytule: zdecydowanie: "rozciąga"

- szyk przestawny w trzecim wersie wprowadza koturnowość, naturalniej: "marzenia umarły pierwsze", co więcej: proponowana przeze mnie zmiana szyku wprowadzi dodatkową dwuznaczność złączoną z wersem drugim: między dniem a nocą / marzenia (umarły pierwsze)

- w tzw. próbie wiersza, każde słowo (jego obecność lub brak) jest istotne - wprowadzenie słowa "grobowiec" wprowadza młodopolską nutę, ale w tym sensie że tak powiem mało pozytywnym, niech ten grobowiec sobie będzie, ale podprogowo - grobowiec aut

- niektóre tzw. dopełniaczowe, dodatkowo detonują tekst, tak i jest moim zdaniem w tym przypadku, można inaczej o tym samym, bez kogo/czego

reasumując: ciężko jest, podniośle, ale w tym niedobrym sensie, sugeruję tekst na warsztat - powodzenia