o rany, jakoś tak ciężko mi ocenić obiektywnie bo po przeczytaniu słów "bądź mi" od razu przyszedl mi na myśl Wojaczek. Ale... stąpanie, wspomnienia, gesty. Jak dla mnie patos i to ten o zabarwieniu totalnie negatywnym, napuszony, ale mało poetycki. Metafory też jakieś takie w moim odczuciu malo udane: grzech wypuszczony na wolność i jeszcze ocieramy się o zastawe stołową Oczywiście pewnie jest to wiersz zwyczajnie nie dla mnie. Pozdrawiam

Witaj didymos
Pierwsze co rzuca mi się w oczy to jakieś takie nieuporządkowanie formalne: duże litery w środku zdania. Chociaż wydaje mi się, że to ma czemuś służyć, a ja zwyczajnie nie łapie przekazu, możliwe
Ogólnie w moim odczuciu jest w wierszu kilka fajnych myśli (np.pierwszy wers "Ten chłód lat dziecięcych miał przeminąć." odbieram bardzo osobiście więc i dobrze do mnie przemawia), ale ogólnie niespecjalnie mi się podoba (jak dla mnie momentami zbyt pompatycznie) i mam też takie wrażenie, że ten wiersz nie tworzy żadnej spójnej całości <?> Nie wiem, muszę to przetrawić i może jeszcze tu wrócę.

Pozdrawiam Świątecznie

Moim zdaniem zgroza. Patetyczne, rozwleczone nic. I nawet tytuł niczego nie usprawiedliwia. Mariamagdalena dobrze radzi, poczytaj tematy dla początkujących i dąż ku lepszemu
Pozdrawiam

Mi się wydaje, że to już nie tyle chodzi o gadatliwość co o banalność.
no i z jednej strony używasz metafor, próbujesz stworzyć drugie dno a z drugiej prawie wszystko obarczasz jakimś epitetem i przesadnie dopowiadasz. Tylko po co? moim zdaniem to niczego nie obrazuje a tylko zaciemnia obraz.
Ale za to podoba mi się jak kończysz i generalnie masz w sobie "coś"
Pozdrawiam

"przegrywam w tej walce
bezpowrotnie oddala się
moja wizja świata" - ta strofa mnie ujęła mimo swojej oczywistości.
W mojej interpretacji chłodne kalkulacje mieszają się ze skrajnymi uczuciami i jest to dość ciekawe.
Pozdrawiam

Za dużo napuszonych i skrajnie wyeksploatowanych słów, osadzonych w zupełnie banalnym otoczeniu.
No a ta interpunkcja w końcu jest czy nie?
Bo kropki widzę, ale przecinków dopatrzyć się nie mogę...
Pozdrawiam i życzę weny

Całkiem fajny wiersz, taki "sytuacyjny"
W pierwszym wersie drugiej strofy "i" jest stanowczo niepotrzebne.
No i czy ten rym coś wnosi do całości? niezbyt...
Pozdrawiam

albo sobota w piątek trzynastego
poniedziałek pijacki pełen wdzięku i pasji
na niespiesznych obrotach też się kręcił w sobotę - świetne wersy.

poczułem że zła wróżba zamurowuje mi usta - moim zdaniem bardziej by pasowało poczułem jak zła wróżba...

No i ta Maria- Magdalena. Być może chodziło Ci o jakąś tam kobietę, ale czytelnik ( a może tylko ja?) natychmiast nabiera skojarzeń z biblią... a czy słusznie? hmm... szczerze mówiąc trudno mi odczytać zamysł autora

Generalnie bardzo fajnie się czytało i wiersz porządnie mną zakręcił, zawirował i zdezorientował. Zresztą czuję się pozytywnie rozczarowana bo po tytule spodziewałam się czegoś innego.
Pozdrawiam

Można się zatracić i w estetyce słów i w bogactwie treści. Coś w sam raz dla mnie
Tylko trzeci wers jakiś taki przydługawy i te "się" w niedalekiej odległości od siebie...
Ale muszę przyznać, że utwór jest piękny i czytam go już któryś raz, żeby znów go odczuć. Doskonale dobierasz słowa i potrafisz zobrazować czytelnikowi sytuacje. Niczego nie można z góry założyć bo wiersz wiedzie swoimi szlakami, które zaskakują.
Generalnie podoba mi się Twój styl pisania i uprzyjemniłaś mi dzisiejszy dzień.
Pozdrawiam

Romku mi się wydaje, że to wcale nie jest jakiś tam zlepek myśli choć zawsze za klucz do interpretacji możesz przyjąć zdanie : Wraca powoli pamięć. Wtedy ma to jakiś sens, chaotyczne pojawianie się wcześniej utraconych wspomnień, przemyślenia zdezorganizowanego umysłu.
Chociaż jak dla mnie i bez tego utwór jest sensowny.
Muszę przyznać, że wiersz ma w sobie coś co mnie do niego przekonuje. Cały czas myślę nad głębszym związkiem tytułu z tekstem.
Pozdrawiam

ale napisałem piękny wiersz
Sam już sobie dałeś komentarz

Poruszyłeś bardzo ważną tematykę z bardzo dobrym efektem.
Udało Ci się przedstawić sytuacje w taki sposób, że zręcznie przemawia do odczuć czytelnika.

Pozdrawiam

Albert upadł szybko na ziemi - na ziemię.

Jego skurzana kurtka lśniła w promieniach księżyca.
A nie powinno być skórzana?
No i te promienie księżyca... promienie to ma słońce, przy księżycu raczej można mówić o blasku, poświacie etc.

Nie mam zamiaru odgrywać niańki dla dorosłego chłopa. Znajdź sobie inną. - inną nianie czy inną dziewczynę?

Albert uniósł sie w powietrze i płomiennym wzrokiem lustrował potwora. - się.

To tyle tak na pierwszy rzut oka
Generalnie podoba mi się, fajnie i lekko się czyta. Pomijając fakt, że odrobinę "przejadł" mi się temat wampirów.
Będzie jakiś ciąg dalszy? Pozdrawiam

Może i zamysł jest fajny, ale byłoby dobrze przedstawić go w mniej banalny sposób.
"Życie jest piękne" no nieeee... straszne oklepane. Można by zawrzeć sens tego wersu w zupełnie innych słowach i pewnie efekt byłby o wiele lepszy.
Po prostu mnie wiersz nie zachwyca ani treścią, ani formą.

Pozdrawiam cieplutko i zachęcam do dalszej pracy

Kamyczku świetny pomysł i wykonanie
Potrafisz w zgrabny sposób rozbawić czytelnika.
Pozdrawiam