Dziękuję za komentarz. Cieszę się, ze będziesz powracał do tekstu. Zapraszam też do innych.

Dobry wiersz. Temat wydaje się banalny a jednak potraktowany dość ciekawie. Forma bardzo dobrze opanowana (tak mi się wydaje-nie jestem specjalistą od białych wierszy), przerzutnie świetnie zaplanowane, zaskakują i czasem tworzą "takie mini pointy" (chłopak-kotem), mogłoby być nawet więcej tego typu "zagrywek"-podkreśliłoby to (tak myślę) panowanie nad materią wiersza i świadomość korzystania z takich zabiegów.
Tytuł troszkę za wiele mówiący-w poezji dobrze jest być zaskakiwanym. Pointa dobra, a gdyby nie wiele mówiący tytuł, być może byłaby jeszcze jeszcze lepsza.
Na koniec zastrzegam, że nie często komentuję nierymowane wiersze, bo nie specjalnie się na nich znam. Ten minie bardzo ujął

No i cóż mam napisać, chciałoby się do czegoś przyczepić a nie da się.
To może stwierdzę Zollu, że kiedyś napisałaś w komentarzu, że mój utwór przypomina mi Twoje stare wiersze... no więc ja tu mam podobne uczucia, z tym że po przeczytaniu poczułem, że ten mi przypomina wiersze, które mógłbym dopiero napisać Tematyka bardzo, bardzo mi bliska (powracanie do dzieciństwa, dorastanie) a forma taka, z jaką chciałbym się zmierzyć (wiersz biały). No i rozpisałem się o sobie...no to w skrócie o wierszu: ekstra dobór rekwizytów, wciągający w dziecięcą przeszłość (gwiazdki, szarlotki, puch pierzyn no i ten sympatyczny guz od kaloryfera). Pointa to majstersztyk. I każe spojrzeć na wiersz z innej a raczej dodatkowej strony. Nostalgiczny obrazek i tu takie "bum" na końcu. Tak właśnie wyobrażam sobie Poezję

Witam
Myślę, że dobrze, że wybrałeś kategorię Pogranicze i taką formę, bo wydaje mi się iż z typową poezją taka tematyka społeczna mogłaby się gryźć. Świadczy to o wyczuciu i świadomości materii Na plus też oczywiście dystans i poczucie humoru. No i fajna zabawa słowem a raczej zwrotami ("poszedł za kłębkiem... i domyślił się kto pociąga za sznurki" itd) No i trafne spostrzeżenia. Myślę, że taki sposób pisania sprawdziłby się też w prozie (może nawet bardziej), ale to subiektywna opinia.

Mike- Najbardziej się cieszę ze stwierdzenia, że widziałeś ten pokoik. Znaczy, że utwór trafia do odbiorcy To ważne.

Witam
Zaglądam jak obiecałem. Wybrałem ten wiersz, bo malarstwo to mój konik
Pointa genialna! Całość bardzo dobra, połączenie tęsknoty z malarstwem, choć może się wydawać banalne, jest bardzo naturalne i tu tą naturalność udało się pokazać.
Zastanawia mnie czy duże natężenie słów nawiązujących do dźwięków (cisza, addagio, oddech, szmery) jest zabiegiem całkowicie świadomym i pomysłem na wiersz czy po prostu masz wyobraźnię muzyczną bardziej niż malarską W każdym razie wyszło to frapująco choć za pierwszym czytaniem mi się to trochę gryzło. Po kliku czytaniach tak naprawdę jedyne co mnie razi to "pisanka" Jakoś mi nie pasuję do reszty. Całość jednak pozostaje spójna.

Witam Antku
Dziękuję za uwagi, te mankamenty w pierwszej też mnie troszkę gryzą (zwłaszcza powtórzenie "mnie" Byłem ich świadomy ale nie miałem pomysłu na zmianę-na pewno jeszcze przemyślę. Co do niedokładnych rymów to też masz rację, że jak najbardziej zamierzone. Szukam nowych środków wyrazu w wierszach rymowanych (piszę głównie takie). Dlatego też nie obawiam się gramatycznych od czasu do czasu (byle nie za często) Tu mi zależało, żeby wiersz płynął mi pozornej niezauważalności rymowania. Nie jestem pewien czy wyszło, na pewno będę eksperymentował dalej. Do Altanki bardzo chętnie zajrzę (choć faktycznie czasu mało)-mam nadzieję, że się odnajdę. Nie udzielałem się jakoś często na portalu do tej pory, ale mam nadzieję to zmienić.

Ależ mi się uśmiech pojawił po przeczytaniu! Dowcipnie, niebanalnie i powiedziałbym, że "po męsku". Z dystansem a zarazem z uczuciem. Podoba się. Bardzo
Ach te kobiety, czepliwe a jednak je kochamy

Zawsze jak zawitam do Twoich wierszy jestem oczarowany. A tu podwójnie, raz, bo tematyka mi bliska, bo mieszkam na duuuuużym osiedlu i doskonale wiem o czym tu piszesz, a dwa, bo spodziewałem się wiersza rymowanego a tu zaskoczenie (a lubię takie niespodzianki).
Wspaniały pomył z tym nawiązaniem do "Dziewczynki z Zapałkami". Wszystko z resztą co chciałbym napisać więcej już zostało napisane w komentarzach wyżej. Chwyta za serce a nawet za gardło A oto chodzi w poezji.

Zajrzałem przypadkiem i nie żałuję Pointa super a i całość bardzo obrazowa i faktycznie czuć ten wiejski klimat. Dodatkowo tekst nie jest przekombinowany, co jeszcze dodaje mu wyrazu. Dobrze pomyślany

Dawno mnie nie było, ale jak widzę Zolu, nadal jesteś w świetnej formie.
Może zacznę od minusów; Nie do końca jestem przekonany czy zjawisko, o którym piszesz jest odpowiednim tematem na wiersz. Osobiście nie jestem fanem poezji takiej hmmm publicystyczno-socjologicznej? (nie wiem jak to inaczej nazwać.) To tyle minusów.
Jak zwykle technicznie doskonałe, ciekawe spostrzeżenia i fajna metaforyka. Dzięki warsztatowi spodobało mi się mimo, że sam temat nie jest dla mnie interesujący.
Czytałem z przyjemnością.

Dziękuję za wypatrzenie rzeczy do zmiany. Z większością się zgadzam (i poprawiam).

Dziękuję za merytoryczny komentarz. Pomógł mi spojrzeć z boku na utwór i dostrzec niedoskonałości. Zastanowić się nad tym i owym. Takie komentarze są zawsze cenne

Zapamiętam. I bardzo się cieszę, że Cię poniosło dzięki moim utworom

Fajnie przemodelowane Zollu. Tym razem jednak nie będę zmieniał mimo, że Twa wersja bardziej płynie. W pierwszej strofie nie chciałbym mieć "i wszystkim", bo jest to wiersz o konkretnej, zamkniętej grupie osób. Poza tym, nieparzysty rytm z takim delikatnym "zgrzytem" przy czytaniu wydaje mi się "pijacki". A o to mi chodziło.
Twoja wersja podoba mi się bardzo i nie znielubię Cię za nią. Wręcz przeciwnie