Aronio, dziękuję pięknie na podzielenie się wrażeniami z lektury i pozdrawiam.

Przyczepię się, no bo od przyczepiania się jestem
Regulmin:
5.5.2 W przypadku tytułów obcojęzycznych, autor zobowiązany jest podać tłumaczenie, ewentualnie źródło cytatu lub inspiracji oraz umieścić je pod tekstem w formie przypisu, np. Bitter sweet symphony* - *Słodko-gorzka symfonia.

Ananke - przeoczyłem Twoj komentasz, wybacz, że dziękuję za niego dopiero teraz. Cieszy mnie Twoja opinnia.

Barbaro K.W. - kłaniam się. Nie pamiętam, co to za wypowiedź sprzed dawna, ale jeśli udzieliłem czegoś konstruktywnego, to bardzom z tego rad

Zajrzałem pod tekst za komentarzem al-szamanki i popieram Jej uwagę, że "tego brzemienia". Jako specjalista mógłbym na tym skończyć Ale ponieważ moją specjalistyczność dość łatwo podażyć, a w rozstrzyganiu czegokolwiek lepiej sprawdziłby się ktoś o wiedzy większej niż moja, muszę posiłkować się linkiem:
http://sjp.pwn.pl/poradnia/.../biernik-czy-dopelniacz;6047.html

Powyższy artykuł odnosi się co prawda do nakręcania zegarka, nie noszenia, ale mówi o zmianie przypadku z biernika na dopełniacz po przeczeniu. Idąc tym tropem, trudno nie uznać, że i "brzemię" powinno zmienić przypadek po "nie pomoże nieść".
I chyba tak brzmi lepiej, a czyż nie o dobre brzmienie w języku chodzi?

Głupio tak wtrącać się z uwagą o pojedynczym zwrocie, nie komentując całego tekstu. Jednak nie wiem, co nowego mógłbym napisać po moich poprzednikach. Zgodzę się więc z opinią o świetnym "klimacie" utworu, ale poprę też intro, że trochę przegadane. Poza tym tekst napisany sprawnie, bez zgrzytów, chociaż - nie wiem, dlaczego - jakoś wolę Twoje pisanie, Gogiaszu, w wersji publicystycznej. "Multiwszechświat" bardziej mi podszedł. To skrajnie subiektywne odczucie, więc nie ma co się nim sugerować.

Zbieram się do napisania komentarza w niedzielę, poniedziałek, wtorek, i tak dalej, aż do piątku, kiedy wreszcie postanawiam wyrazić swoją opinię.

A wyrazić ją trudno dlatego, źe ilekroć spojrzę na tekst, tylekroć mam o nim inne zdanie.
No bo mnie się takie pisanie podoba, bez dwóch zdań. Jest wkurzony bohater, jest kąśliwość, jest narzekanie, zgryźliwo-humorystyczne uwagi o świecie, jest wszystko, czego w Twoich tekstach szukam.

Z drugiej strony to samo było w "Agonii", tyle że tutaj zostało podane agresywniej i "twardziej".

Ale z trzeciej strony, czy "Nadzieja w tabletce" jest kopią "Agonii"? Nie, prędzej jej rozwinięciem. I chociaż w mojej opinii "Agonii" nie dorównuje, to i tak jest niezłą miniaturą.

Właśnie. Niezła miniatura. Wydaje mi się, że wstawiona w coś dłuższego, nie byłaby niezła, tylko świetna. Sprawnie ukazałeś bohatera w tej krótkiej scenie.
I postawiłeś go w takim momecie życia, że aż się prosi, żeby teraz coś się z nim działo, żeby wrzucić go w wir wydarzeń. Albo zmusić go do działania. Albo postawić przed nim cel, zsyłając mu nadzieję inną niż ta w tabletce. Tak, widziałbym tę scenę jako element dłuższej fabuły, tylko może bez narzekania na konkretną partię polityczną, bo takie rzeczy szybko tracą aktualność.

Ale powyższe sprawdza się również jako samodzielne dziełko i cieszę się, że wstawiłeś ten tekst na PP. Liczę, że poczytam o Twoim bohaterze jeszcze wiele razy. Tylko pod żadnym pozorem nie pozwól mu zapomnieć o zakładaniu różnych skarpetek! Ciekawy atrybut I fragment, który najbardziej mi się spodobał:


Piękne zdanie

A na cóż te przecinki niby?

Historia bardzo zgrabna i przyjemna. Ale warto byłoby popracować nad takimi rzeczami, jak przeładowanie powtórzeniami, i poprawić zapis dialogów.

Dla przykładu, to wyżej, to jedno zdanie, więc "rzekł" małą literą.

Jak wyżej, dodatkowo pierwsza kropka niepotrzebna.
I tak dalej.

Wtrącę tylko, że w kwestii pisowni wielką lub małą literą wyrazu "I/internet" nawet językoznawcy są podzieleni, więc chyba to jeden z przypadków, w których można zrezygnować z puryzmu
http://www.rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1032:internet-&catid=44
http://sjp.pwn.pl/poradnia/.../;228
https://mobirank.pl/2016/.../od-1-czerwca-internet-mala-litera/
(Ostatni link wklejam z uwagi na przytoczone wypowiedzi Miodka, Bralczyka i Markowskiego).

Aronio, słowa czytającego o wdarciu się w jego pamięć to dla autora pochwała nad pochwały, kłaniam się nieśmiało.

Przyjemność czytania to rzecz bardzo ważna, więc uradowany Twym czytelniczym zadowoleniem, dziękuję za odświeżenie "Podmieńca".

Margharet, reakcja czytelnicza jak najbardziej prawidłowa, ów dysonans polekturny, aczkolwiek proponuję zawszę skłaniać się do śmiechu

Właściwie półka nie ta, widziałbym tekst wyżej, z racji zgrabnej zabawy konwencjami, ale przydałoby się poprawić format. Zapis dialogów można by podreperować przy okazji.

W tekście można znaleźć trochę ciekawej treści (chociaż mało oryginalnej), ale niestety jeszcze więcej niedociągnięć.

Gdy pisałem komentarz, pojawił się wpis Gorgiasza, więc zostawiam tylko parę przykładowych uwag, żeby nie powielać. Pomijam interpunkcję i zapis dialogów.

Gdyby rzeka stawała się coraz dalsza, wówczas warto byłoby zwrócić na to uwagę
Masło maślane.

4 "coraz", jeśli nawet powtórzenie zamierzone, nie wygląda tu dobrze.

3 razy "to". Powtórzenia nie gryzą tak bardzo, gdy zdania ładnie wybrzmiewają, ale... "to frajda było" - nie brzmi wcale. Czy nie lepiej np. (...) Samotność jest bardzo dobra. Frajdą było przechadzać się (...)?

I jeszcze bardziej subiektywne uwagi, z którymi (oczywiście tak, jak z poprzednimi) zrobisz, co uznasz za słuszne. Wynikają z osobistego odbioru pisania.

Unikałbym takich truizmów. Bez znaczenia, do czytelnika w jakiej wiekowej adresowany jest dany tekst.

Niepotrzebne to wyróżnienie dużymi literami. Majtki to majtki. Jeśli czytający ma poczuć się zaskoczony, to poczuje się zaskoczony i bez capslocka.

Nie wiem, czy te informacje o Arturku są potrzebne dla fabuły. Chyba że francuski skunks Pepe wspinał się na drzewa. Wtedy cofam uwagę.

Nie widzę raczej pracy autora nad opowiadankiem. Może warto byłoby przykładać więcej uwagi do konstruowania i poprawiania tekstu?

Niezły ten "Czajnik", jednak mam wątpliwości co do ustawicznego mieszania czasów, jak np. w tych miejscach:


Jedni powiedzą, że wpisuje się to w konwencję tudzież styl, w jakim napisane jest opko, inni jednak powiedzieliby, że to poważna nieścisłość narratorska czy błąd językowy.

A tutaj:

Może lepiej brzmiałoby "nie całkiem spadł" miast "nie dokładnie spadł"?

Szwankuje też interpunkcja.
Myślę, że tekst warto byłoby dopracować. Ale mimo to lektura przednia. Więcej takich

Dzięki za czytanie.

Aronio, pięknie dziękuję. Twe porównania są dla mnie zaszczytne. Aczkolwiek próbuje czerpać głównie z Georga Carlina, ale wiadomo, że mistrz był jeden, dlatego żartuję sobie po swojemu, więc i humor specyficzny.
Pozdrawiam