Inni Ci już dali mądre rady, z których i ja skorzystam. Myślę, że masz potencjał

Ciekawy, zatrzymał mnie, tak teatralnie, a jednak blisko.

"Przytul mnie – mocno. Ubezwłasnowolnij,
żebym nie zdołała tłuc głową w taflę
zielonych oczu, ściętych światłem czarnego
pragnienia. Jest we mnie tyle żalu co radości"
Jest tu tak wiele, tyle myśli i słów kunsztownie połączonych. Bardzo podoba mi się

Pierwszy wers jest bardzo ładny, późniejsze troszkę mnie rozczarowują. Za krótko. Przepraszam.

Brawa za nastrój, który przesycony jest tęsknotą i pragnieniem bliskości. Bardzo mi się podoba

Dziękuję Wodniczko i Fresko

Żywioły, potężne i groźne. Napracowałeś się, jednak w mi nie podobają mi się rymy.

Podoba mi się porównanie nadziei do przymglonego okna

Jak dla mnie napisałeś w żartobliwy sposób, ale jednocześnie nie obrażając tych co powinni posprzątać po swoim pupilu. Dyplomatycznie

Oj tak Bardzo lubię hajku, a Twoje jest jak dla mnie świetne

Dla mnie wystarczająco by odczuć to czekanie i niemą tęsknotę

Bardzo ładny i niebanalny obraz

Subtelnie muskasz słowami Z przyjemnością przeczytałam. Bardzo ładnie

"być jeleniem
to teraz wielka sztuka

bycia sobą"
Faktycznie przewrotne, a już myślałam, że tak po prostu w jesiennych nastrojach aż do powyższego fragmentu

Mało słów, a jak wiele powiedziane. Brawo