Dziękuję bardzo wam za miłe słowa... czytałem kilka razy bardzo mnie cieszą i wzruszają. DZIĘKUJĘ jeszcze raz.

Dziękuję bardzo za podzielenie się swoimi odczuciami i tak ładny odbiór i ocenę.
Wzruszyłem się troszkę Bardzo mi miło. Dziękuję.
(nie mogę oznaczyć że pomogłyście ... nie wiem czemu)

dziękuję bardzo za czytanie
Widzę, że zdania są podzielone co do pisania o sobie... dla mnie jest to ciężkie dosyć, a to przez powody które wymieniła Pola .

Jolu dziękuję bardzo za czytanie... i podzielenie się odczuciami
Hej Josef dzięki, no zobaczymy czy to będzie "coś" dzięki za miłe słowo.

Siema...
Na Brzeskiej znajomy ma"Pyzy flaki gorące"

Pięknie przedstawiłeś Pragę ... fajne odczucia towarzyszyły mi czytając, a raczej płynąc, przez Twój tekst... Mam podobne wrażenia, podobnie czasem widzę to miasto. Podobnie czasem widzę swoje. Oczywiście to Twoje odczucia, ale są mi bliskie. Świetnie wplotłeś historię. BARDZO mi się podoba.
Jestem pod wrażeniem.
(Fajnie też czyta się o miejscach w których się bywa)

Twój tekst poprawił mi humor.
Jestem szczęściarzem, który odróżnia zauroczenie od miłości, albo przynajmniej szybko uwypukla rzeczy, które później i tak wyjdą. Analizuję osobę pod wieloma czynnikami. Wychodzę często na chama, ale jeśli wiem, że coś nie wyjdzie kończę. Kończę i nie mam z tym problemów, potrafię sobie to wytłumaczyć i po dniu smutku jest już dobrze. Pomaga mi w tym też słaba pamięć do twarzy, jak i dobra do ludzkich zachowań. Dziękuję za ten tekst. A Tobie życzę szczęścia - jakkolwiek go pojmujesz.

ja się na wierszach nie znam
Twój wydaję mi się ciężki, ale nie nudny... miesza w głowie i Tworzy wiele domysłów ...
Ciekawy...

nie nie nie! Proszę Cię! wszystko ok... chciałem tylko wytłumaczyć co się za tym "przypomnieniem" kryje.

Bliska się mi zrobiłaś, po tym tekście ... ludzie są do siebie bardzo podobni ich wnętrza, mimo różnorodności są sobie bliskie. Pragną tego samego tylko inaczej to nazywają. Przeżywają podobnie i pamiętają podobne rzeczy.
Ciężko mi pisać dalszą część komentarza, bo nie chcę, pisać o swoich myślach, przemyśleniach.
Tu kończę.
Dzięki i pozdrawiam.

zdziwiona czymś?
Złe i dobre wspomnienia... bo wiersz mówi co mnie omijało lub czego nie widziałem przez lata...
normalne święta były dopiero w tamtym roku... są już za nami.. dla tego sobie je przypominam.
Przypominam sobie gdzie wczoraj położyłem słuchawki, przypominam sobie gdzie byłem przez ostatnie 9lat...
ale to już moje rozmyślenia nie zatruwam głowy i miejsca pod utworem.
Cześć
pozdrawiam

Bardzo ładny wiersz.

Nawet troszkę mnie to wzruszyło - MNIE TROSZKĘ WZRUSZYŁO
nie zdarza się to często. Dziękuję.

Przypomniałem sobie święta... te za dzieciaka i te ostatnie...
przy kawie..
miło, dzięki.

Racyja DoCo...
Historia kończy się nim się zaczęła... ciężko coś ocenić... się czyta i koniec.
Szkoda, że nic nie przekazujesz w tym tekście, może by tak rozwinąć kilka pięknych lub odpychających opisów miejsc, zachowania które wpływa na przyszłość, konsekwencje, przygodę śmieszną lub tragiczną... możesz ze swojej postaci zrobić ofiarę lub bohatera, możesz dać mu szansę, możesz go uśmiercić... swojego bohatera zawiesiłeś w nicości czekam więc na ciąg dalszy, bo wstęp jest OK - jak dla mnie... więc będę spoglądał na część 2 i trzymam za to kciuki.
POZDRAWIAM
Miłego

Purpurze dziękuję za podzielenie się swoimi odczuciami co do tekstu
"oczywiście to tylko MOJA i do tego pewnie błędna, opinia " - nie ma błędnych odczuć tak to widzisz i kropka
"marny czytelnik się trafił.." - wina jeśli leży po którejś ze stron... to na pewno bliżej autora
POZDRAWIAM i dziękuję jeszcze raz.

Nie rozumiem... to według Ciebie Św. Mikołaj nie istnieje? hehehehe jaka Ty dziwna jesteś !

Poważniej:
Nie przekonuje mnie rola jednego prezentu jako zmieniacza relacji. Jakby prezent z przed roku popsuł wspólny rok..a kolejny prezent już "fajny" zwiąże parkę ze sobą. Rozumiem symbolikę, lecz mnie jakoś to odrzuca.

Podoba mi się za to styl pisania. Bardzo płynie się z tą historią... fajnie się mi Ciebie czyta... mogłem skupić się na treści nie potykając się o nie potrzebne słówka, nie zrozumiałe myśli. Parę razy zrobiło mi się smutno i odczuwałem złość, gdy wspomniałaś o domniemanej zdradzie - ale to pewnie dlatemu, że jestem przewrażliwiony w tym temacie- co nie zmienia faktu, że musiało mnie to dotknąć palcem realizmu.

Ten tekst zachęca mnie do sprawdzenia innych Twoich utworów. Z czasem zapewne to uczynię
Pani "Niczyja" - zapamiętam Cię
Niczyja, Niczyja... Niczyja... i jeszcze raz Niczyja.
Już jesteś u mnie w głowie na stałe
Pozdrawiam ciepło