Bardzo smutne i bardzo prawdziwe. Wspomnienia mieszają się z rzeczywistością, ale emocje wciąż żywe. Poruszający tekst.
Pozdrawiam ciepło,
Jaga N.

Proponuję jednak wychodzenie i stawanie obok. Gdy tak się wyjdzie, stanie obok i poduma, przychodzą niegłupie przemyślenia. Potem można wejść w siebie na nowo i jest się bogatszym o perspektywę wyjścia.

Jak dla mnie bardzo dobry tekst!
Pozdrawiam ciepło,
Jaga N.

Magnat i Tetu

Bardzo dziękuję Wam za pozytywne komentarze
Jest mi niezmiernie miło!
Pozdrawiam ciepło,
Jaga N.

Piękny, wielowymiarowy tekst.
Tak dużo tu wątków, że można by było napisać kilka opowiadań. Powieść?!
Osobiście ujął mnie początek... ale cały tekst jest niesiony ciężarem emocji...w których mimo bólu, rozczarowań przebija nadzieja na Szczęście, czyli Suzi. Jeden z najlepszych Twoich tekstów ( moim skromnym zdaniem), bo nie ma jednoznacznych odpowiedzi, choć jak zwykle u Ciebie miłość jest lekarstwem na wszystko, cudowną miksturą, czarodziejską różdżką, magicznym eliksirem. Mam inne zdanie na ten temat (w życiu) w literaturze, czyta się gadko i z przyjemnocią.
Pozdrawiam ciepło,
Jaga

Tak, tak, tak, bardzo dziękuję! Dzieci mają moce, które tracą w kontakcie z dorosłymi
Bardzo, bardzo dziękuję za pochylenie się nad moim tekstem
Po niebycie jest bycie, więc wracam

Helane Dulska, bardzo mi miło!!!


Jacek Londyn,
dziękuję za cenne uwagi! Z Inkwizycją miałam na myśli skojarzenia z czarownicą, która tak naprawdę była KOBIETĄ WIDZĄCĄ WIĘCEJ

Bardzio dzięuję
Mike, specu od męskiej prozy
Miło, że zagościłeś w moich skromnych progach. Bardzo dziękuję za ciepłe przyjęcie.


Cieszę się, że wróciłam. Tak tutaj swojsko i dobrze! Pozdrawiam Was ciepło,
Jaga N

Bardzo jestem wdzięczna za przeczytanie i komentarze

Darcon,
wielkie dzięki za cenne uwagi. Wydawało mi się, że nikt do końca nie wie, że narrator nie żyje Muszę pomyśleć jak zrobić to bardziej subtelnie. Związek z lasem...to związek z duchami , według mojej filozofii natura i duchowość idą w parze Tak już chyba mi zostało od zachłyśnięcia się romantykami. W moim zamyśle Kalina była całkiem zwyczajnym dzieckiem. Jedynie wychowywana jako "wolny człowiek", "dziecko lasu", narrator był z innego pokolenia ( "Dzieci i ryby głosu nie mają"...ale pomyślę o tym, co zauważasz. Jeszcze raz dziękuję!


d.urbanska,
będę Cieszę się, że wpadlaś z wizytą


Marek Adam Grabowski,
poniekąd tak się stało, duch odszedł w pokoju ducha i narrator się zmienił. Dziękuję za wizytę.

EDyta To,
bardzo mi miło. Zapraszam

Pozdrawiam Was ciepło,
Jaga N.

Krótkie, ale treściwe Lekko napisane, zwiewnie na początku i romantycznie ( piękne opisy!), a potem jak to w życiu Bardzo mi się podobało zestawienie Bohuna z pianistką. I wiadomo było, że przyjdzie, choć wiadomo było jaki jest Bohun po tym dialogu, a ona jak ta ćma do lampy ... ehhh.
Bardzo zgrabny tekst. I zakończenie też.
Nie zgadza mi się tylko jedna rzecz. To zdanie świadczy o tym, że jej się podobało. Czyli ciało było zadowolone a głowa nie? To mi nie gra. A może ja się mylę. Może ten ogień niszczący był i chodziło o ból?
Pozdrawiam ciepło,
Jaga N.

Niezłe Myłam, że na koniec zaserwujesz morderstwo, a tu zaskakująca puenta

DoCo , jak dobrze wrócić do miejsca, gdzie można poszerzyć horyzonty. Serio, serio! Ja się w politykę nie mieszam, astrolog mi zabronił źle to by się mogło dla mnie skończyć. Mogłabym w akcie desperacji poddusić kogoś za mocno...lub zastrzelić z dwururki. Oddaję się za to zajęciu oderwanemu od rzeczywistości, czyli czytaniu, pisaniu i pracom społecznym
Widziałam nowości na Twoim koncie. Na pewno tam zawitam.

Świetne! Dawno się tak nie śmiałam!
A Twoje:

rozśmieszyło mnie tak samo jak "Ale nam chodzi o odgłos paszczą <<patataj patataj>> GENIALNE!
Padłam!
Nic już dziś nie czytam, aby nie popsuć sobie nastoju.
Pozdrawiam ciepło i zapisuję tekst do ulubionych!
Jaga
P.S. Hipokamp raczej mała literą. I tak mi się wydaje, że próbująca mu pomóc to raczej psychoterapeutką była, a nie psychiatrą ( tak przynajmniej z opisu poczynań wynika ), ale skoro tyle brała to może i tytułów miała więcej

Dobre! Choć wciąż się dziwię, iż istnieją jeszcze dinozaury
Pozdrawiam ciepło,
Jaga

Zaintrygował mnie tytuł. Na początku myślałam, że się wciągnę. Że będzie to coś w stylu "Bajek robotów". Moim zdaniem masz potencjał- czuję prawdziwe emocje, należy je tylko ubrać w formę. Niestety nie doczytałam do końca. Przykro mi. Może warto skrócić to opowiadanie, zostawić w nim tylko to, co najistotniejsze. Wydaje mi się, że ważne jest również to, aby pisząc science fiction być w zgodzie z nauką...
Pozdrawiam ciepło,
Jaga

Przeczytałam z przyjemnością. Dobrze napisane, słodko- gorzkie
Pozdrawiam ciepło,
Jaga N.

Tak to Natura pomogła Panu
Co się biedaczek będzie wysilał
Może i lepiej w życiu bez planu
Choć jest ryzyko, że wiatr nas wydyma

EDyta To, cieszę się, że są osoby, które tak jak Ty rymują z sensem, humorem i jeszcze mają z tego przyjemność. Na pewno będę zaglądać

Pozdrawiam ciepło,
Jaga N.

Helena Dulska
bardzo dziękuję!
Lubię Munro, nawet bardzo, choć zbyt ciężka dla mnie, nie mam czasem na nią siły...Zbyt mocno to przeżywam. Myślę, że wiesz, o czym mówię...Lispector nie znam, ale chętnie poczytam Dziś wrzuciłam swoją "Ptaśkę" z dużą obawą...Nie wiem ile czeka się na publikację. Nie było mnie dawno, bo życie mnie bardzo pochlania, ale w nowym roku postanowiłam powrócić do mojej największej pasji, czyli pisania!
Cieszę się, że ktoś do mnie zajrzał po latach!

EDyta To
wielkie dzięki!
Szczęśliwego

Pozdrawiam ciepło,
Jaga