Bo mieszka we mnie kobieta.
Dlatego pewnie tak.

Nadałem jej nawet imię, nazwisko.
Jest zupełnie odrębnym bytem.
Tylko mieszka we mnie.

I pewnie stąd ta delikatność.

Dzięki za czytanie.

Zacząłem pisać dla dzieciaków, więc musiałem.
To i innym się dostało rykoszetem.
Zresztą, przy tym tekście dopiero odkryłem, jak prosto pisać dla kogoś, kogo się w jakiś sposób kocha. Przed kim nie trzeba się chować pod tonami aut. Dziękuję za wizytę. Może jeszcze czasem tu zajrzę

Se spojrzy wstecz. Ma co nadrabiać.

Cóż, jestem dość rozpoznawalny

Aż spojrzałem z ciekawości. Ja tu juz ponad siedem lat siedzę. A co do - Zolka mnie namawiala, że fajnie, że jestem bo nie ma co czytać w poezji, to jestem. A ty mnie jeszcze pamiętasz.

O. Dziwię się, że nadal żyjesz
To raczej nie papieros.

Czekam aż redakcja zareaguje na podpis, a tu nic. Słabo pilnują.

Może i tak.

Ja też. Do następnego

Miesięcznica zaraz. Miesiąc z perspektywy po prostu.

Tylko to nie o tym.

Wcześniej był wiersz z 17go Sierpnia.
Teraz po miesiącu. W Październiku następny.

To cykl. Przepraszam, że zawiodłem

Pozdrawiam.

Aronio - nazwa cyklu nieobecność, sugeruje brak obecności. A nie obecność niepełną. Czas przeszły oznacza, że coś było - a w odniesieniu do tematyki utworu i samego wyżej wymienionego. Że coś nie wróci. Tyle odautorsko, kłócił się nie będę

Dzięki Malajko. Czuj się rozdziewczona

Nalko - Liliium

Ten piasek pod paznokciami, to samobiczowanie. To męczenie samego siebie i kwestia tego, że kiedyś może przyjdzie się podmiotowi dowiedzieć, dlaczego brak. Stąd te próbki.

Dzięki.

Nadzieja? Nadzieja byłaby, gdyby nie istniał czas przeszły. chociaż zakończenie w pewnym sensie otwarte, może stwarzać takie pozory i może własnie to autor miał na myśli - nie znam człowieka - cholera wie, co chciał przekazać. Ale ja bym się do tej nadziei tak nie przywiązywał, bo to zbytni optymizm. Chociaż może to kobieca sprawa, a skoro wiersz pisze kobieta? Czy raczej kobieca część mężczyzny? Potopić się w tym wszystkim można, ale to może dobre.

Dzięki za czytanie. Za dość trafne, poza puentą. Niepełnosprawność tez oczywiście trzeba odnieść do nazwy cyklu. Powtarzałem i będe powtarzał aż do skutku - nie istnieją wiersze, które ni byłyby o miłości

Trawo - jak tak czytam te Twoje komentarze, to ręce opadają. Słowo daję
Aczkolwiek dzięki za czytanie.

Wiolinie - i teraz nie wiem, czy nie dopisałeś do tego a'propo, że nie sposób NIE przyznać, czy to co napisałeś Dziękuję - jedno jest prawdą w rozumowaniu Trawy - to nie jest wiersz o dłoniach

Liah - a to może mi się z mrzonkami jakimiś pomyliło - ja tak często.
Mżyć, padać w sensie - znaczy deszcz.

Faith - mi też się ten zabieg podoba. Wszystkie moje teksty są jakby od środka i z konteksty wycięte, ale nigdy aż tak. Fajnie tak - spróbuj kiedyś

Dziękówki.

Ręcznie się nie da. W ogóle jest to chyba niemożliwe technicznie, a tłumaczyłoby, które słowa są po dwukropku. Ten tekst jest zaczęty od środka - po prostu. Często używam tytułów jako punt, poszedłem o krok dalej. No szkoda, że ta kursywa nie działa na tytuły. Przecinki poprawione, i zlikwidowane.

Także dzięki, Dzieciaki. Fajnie Was widzieć i wiedzieć, że komuś się jeszcze chce.

Leszku. Ok.

Chociaż się nie zgadzam. Nie ma w tym tekście - moim tylko zdaniem - żadnego zbędnego słówka.