mr.odysseus - dzięki za opinię!

Staram się zwalczać moją tendencję do metaforyzowania. To czasem utrudnia życie
Zawsze miałam takie poczucie, że metafory pomagają w odbiorze, ale wiem, że to w haiku się nie sprawdza. Może w ogóle się nie sprawdza? Będę starała się nad tym pracować


pozdrowienia!
m.

Choć to zabrzmi jak tupot nogi siedmiolatki, to... "mnie się wydaje, że wnosi" o!

Ale przyjmuję.
I zgadzam się, że swój język mają, ale czasem - gdy mi trzeba - zasięgam 'języka' tu i tam.

pozdrowienia!
m.

Cieszy mnie, że takie "maluchy" też znajdują odbiorców - dzięki!

Aronio23 - nie gniewam się, bo to najsłuszniejsze w swojej dosłowności skojarzenie, bo tutaj słowo cykliczny ma w sobie dużo uroku wieloznaczności..
I każde słowo ma swój symbol. Ale kto wie, co autor miał na myśli..?

pozdrowienia!
m.

Dzięki, chłopaki!

Gratuluję sukcesu!
Haiku świetne - wyrwało mi krótki "Woah!" i uruchomiło ruch głowy w Kiwaniu Pełnym Uznania

Fani są i czekają na kolejne!
pozdrawiam,
m.

Hej! Miło, że wpadłyście, choć na trzy wersy.
pozdrawiam,
m.

Mądry tekst.
Myślę, że brakuje w dzisiejszym świecie takich, myślę, że brakuje nam [ludzkości] autorefleksji i brakuje wyciągania wniosków z przeszłości. Choć przecież czas ma kształt symetrii.

Ja tak to odbieram.
Ostatnio dużo się mówi o tym, jaki zostawiamy ślad, co możemy wnieść. (chociażby przesłanie Papieża F.), dlatego Twój tekst do mnie trafia.
Powtórzę: mądry tekst.

Pozdrawiam,
m.

Aronio, to jest właśnie zamykanie zdarzeń w bez-nadziejne ramy czasu przyszłego, o ktorym wspominałam Ci po sąsiedzku u liliiuma.
Teraz powinno być jaśniej.

pozdrawiam,
m.

Cześć, liliium!
Chyba mój pierwszy komentarz u Ciebie, aż boję się lania, choć lubię Twój cięty język.
Ech, jasne, że niemilosne wiersze nie istnieją. I zawsze żal dłoni trafiających na pustkę. Na dłuższą metę zapaznokciowe relikwie nie wystarczają.
Dobry wiersz.
Fajny cykl.
Amen.
Pozdrawiam,
m.

Mały Ad Pers.:
Aronio, zamykając kogoś w czas przeszły domykasz też nadzieję.

Cześć! Dziękuję za pomoc!

Aronio - ło-o! Dużo dobrych słów. Dziękuję! trochę się zawstydziłam, ale nie ukrywam, że przywołanie na moim podwórku szacownego grona wyżej wymienionych Panów jest dla mnie nie lada zaszczytem!
Grain - jestem absolutną fanką Twoich komentarzy. Choć w zasadzie powinna Ci się należeć solidna reprymenda... Toż to bajka dla dzieci!
JOLU - oj, tak, z [małego] doświadczenia również wiem, jak wymagająca - i dociekliwa! - to publika. Chętnie do Ciebie zajrzę.
Heisenbergu - dzięki. Starałam się poprawić to-i-owo.

Dzięki za czujne oko, dziewczyny!

Jutro świeżym porannym okiem rozprawię się z usterkami.
pozdrawiam!
m.

Cześć, dziewczyny!

Dzięki za odwiedziny!
Sokolico, wspomniałaś po sąsiedzku, że ciężko jest komentować haiku. I coś w tym jest.. Ja jakoś z nimi po prostu "jestem". Ostatnio sprawia mi dużą radość dzielenie się takimi małymi impresjami. Z nadzieją, że pojawi się Emocja. Cieszę się, że przypadło Ci do gustu!

al-szamanko, ja również długo się zmagałam (i zmagam się nadal) z tą formą. Ma w sobie to coś, pociąga mnie esencja.. (właśnie w mojej głowie pojawiło się porównanie do jakiegoś mocnego olejku, ale tylko w jednej kropli.). Cieszę się, że przywołało wrzosowspomnienia. Dla mnie jest ciepłym wspomnieniem współdzielenia jagodnej zbrodni.

Pozdrawiam,
m.

Ach, tęczowy ogrodzie, pół-śnie mój, pół-jawo
mogłabym ja tkwić w tobie od nocy do rana!
Droga N., Twój opis odsyła mnie żwawo
do obrazów tworzonych przez Pana Leśmiana

Wybacz te wygłupy, ale dzieje mi się tak, gdy mi wesoło..
A jest mi tak, bo Twoje rymowane Przestrogi (i Zguby także... ) pokazują mi, że można - że rym nie umarł! I że można nim władać podając mądre treści w ciepły sposób. Hej!

W całym tym wierszu jedynie drugi wers może trochę zalewa mnie przesadną słodyczą, ale to bardzo subiektywne odczucie. Trochę mnie przesłodziło.
I może usunęłabym wielką literę, jeśli ma być konsekwencja.

pozdrawiam!
m.

Margharet, cieszę się, że przemówił!
Arkady, też myślę, że wyobraźnia może nam poszerzyć pole manewru. A jej ograniczenia działają tak również na nas.
Opheliac, Natalko31 - dzięki za czujność! Już się poprawiam. Z interpunkcją w poezji jestem trochę na bakier, kropkami szastam tylko, gdy przerzucam. Mam nadzieję, że kiedyś osiągnę interpunkcyjny ład

Dodałam klucz od autora.
Pozdrawiam serdecznie!
m.

Witaj, skroplami!
Ciekawie, ciekawie!

To nie mój rytm, ale nie musi być mój. Jest w tym urok.
Choć 'potknęłam się' nieco przy


Bardziej brzmiałoby mi "ciebie". Samo określenie pajęczenia bardzo mi się podoba i oddziałowuje...
pajęczę się - pijaczą się -> te określenia, choć plastyczne, tak blisko siebie trochę mi przeszkadzają. I pożegnałabym się z inwersjami, ale to tylko takie-tam subiektywizmy.

Mam dziś chyba Dzień Upierdliwości

Ogólne wrażenie bardzo dobre.

pozdrawiam!
m