Tak, to jedna z możliwości interpretacji. Dzięki za przeczytanie.

To nie tyle wiersz o postaci, co o moim DZIECIŃSTWIE. Harry Potter, to moje życie i dzieciństwo.

Dzięki za wszystkie rady.

Dziękuję, poprawię. Trudno, że może za bardzo przynudzam, ale zamierzam pisać dalej.
Bo, spokojnie, akcja się, mam nadzieję, rozwinie. U Kinga też strasznie długo to trwa. Wiem, że on ma świetny styl, ale w końcu jestem amatorką.

Julanda – Dzięki za opinię. Ale mogłabyś podać przykład sztucznego opisu? Próbowałam to czytać, ale ja tego nie zauważam, a komuś tak na głos się wstydzę.
Azazella – A zawsze jak dawałam gdzieś do oceny opowiadania, to pisali mi, że opisy dobre, ale dialogi leżą
MaximumRide – OK, rozumiem. A mógłbyś podać przykład, gdzie piszę dojrzale, a gdzie jak ktoś z podstawówki? Bo ja naprawdę tego nie widzę.
Wasinka – Spróbuję pozwolić stylowi się rozfalować, choć łatwo powiedzieć, niestety.

Dziękuję wszystkim za opinie, właściwie nie spodziewałam się, że ktoś to przeczyta, bo jest długie. Choć tak naprawdę to jest 5 rozdziałów, ale wrzuciłam wszystko razem.
Tak w ogóle mam prawie 16 lat, nie wiem, czy to dobrze, czy źle... w każdym razie postaram się to wszystko od początku popoprawiać.

Dzięki za rady, piszę to do gazetki szkolnej, więc nie myślałam zbyt długo nad fabułą.

No, wreszcie, powiedzmy, udał mi się wiersz.