Wpadłam na pewien pomysł czytając Twój tekst. Jaki, nie zdradzę jeszcze Ogólnie bardzo mi się podobał. Szczególnie fragment:

"Pociąg doskonale znał naszą głupotę, nasze zaślepienie pieniądzem, i dlatego zatrzymywał się w takich miejscach jak to.

Abyśmy na chwilę zapomnieli…"

Czasami jadąc pociągiem, czy autobusem zastanawiam się o czym myślą ci wszyscy ludzie. Czy mają podobne do mnie poglądy? Spostrzeżenia? Czy tak samo kochają widoki przemykające za oknami? Nie wiem i się nie dowiem. Niestety. Chociaż może stety, bo kto wie czego bym się dowiedziała Nie mam żadnych zastrzeżeń, pozostawiam notkę

Twój tekst przypomniał mi to, co ostatnio przerabialiśmy na lekcji języka polskiego Tren XIX Kochanowskiego mianowicie. Bohater "Tej pieprzonej wanny" tak samo jak podmiot liryczny w utworze Jana borykał się z problemami, których nie potrafił sam rozwiązać. W pewnym momencie bohaterów obu tekstów "odwiedzają" osoby, które jakimś cudem doskonale wiedzą jak pomóc im na powrót normalnie funkcjonować. Niepewność, czy to, co się im przytrafiło, działo się we śnie czy na jawie, nie przeszkadzała im w słuchaniu pomocnych rad.
Pamiętam, że tren XIX bardzo mi się spodobał, co jest rzadkością na polskim. (Teksty, które przerabiamy na lekcji są zwyczajnie nudne)Tak samo podoba mi się Twoja praca.
Przyjemnie wykorzystany czas między kolejnymi zajęciami

Przeczytałam Twój tekst jako jeden z pierwszych na tym forum. No w zasadzie jako szósty I szczerze mówiąc, w jakiś sposób mnie urzekł. Myślę, że to dlatego, że mogę w pewnym sensie się z nim utożsamić. Sama jestem typem tzw. ludzi dobrej woli i uwielbiam pomagać innych. Najbardziej satysfakcjonującą rzeczą dla mnie jest sprawić, żeby na twarzy innych, mimo złych rzeczy, które ich spotykają pojawił się uśmiech. Bardzo bliska mi osoba miała podobne podejście do życia, jednak przez pewne okoliczności, podejście jej się zmieniło. Może to przez to, co przeszła, może przez ludzi, nie wiem. Stała się oschła, niemiła. Nie obchodziło jej życie innych. Nie winię jej za to, ale staram się żeby na powrót stała się tą samą osobą co kiedyś. Bohaterka mogła w sumie bardziej się postarać, spróbować zrozumieć postawę partnera, ponieważ dziwnym jest, żeby tak szybko zrezygnować z ukochanej osoby, ale każdy ma inne poglądy i pomysły. ^^ Osobiście tekst mi się podoba.