Ciekawy pomysł, daje do myślenia.

pozdrawiam

Przypomniała mi się książka pana Pilipiuka, który też o takich alternatywnych światach pisał, i to nawet dosyć ciekawie.

Ty również mnie zaciekawiłaś, choc, jak zauważył pablobsky, warto byłoby tę historię jeszcze troche podkręcić.

Często pojawia się u ciebie czasownik - być, może warto czasami zamienić go na jakiś inny.
Być jest statyczny, nie wiele wnosi. Przepraszam, jeśli się wymądrzam, sama też muszę sobie o tym ciągle przypominać.

np.




pozdrawiam ciepluchno

Rzadko zaglądam do poezji, ale cieszę się, że tym razem, dzięki komentarzom, przywędrowałam do twego wiersza.

Widać, że jest pisany z głębi serca, czuje tu rozedrgane emocje. Falują po każdym wersie i przywołują obrazy.

Nie znam się na poezji, nie potrafię wyłapać błędów. Albo coś porusza struny, albo nie. Tu znalazłam kawałek historii, która wzrusza.

Pozdrawiam

Lubię twój styl, i zawsze zaglądam do twoich tekstów, ciekawa, co też nam zaserwowałeś smakowitego, ale tym razem jestem zawiedziona.
Być może nie zrozumiałam, co chciałeś mi, czytelnikowi, przekazać.

Taka sobie opowiastka, z życia wzięta. Czułam się jak w sklepie za rogiem, w długiej kolejce, znudzona i obrzydliwie zniesmaczona typkiem spod ciemnej gwiazdy, który w d..pie sobie wiercił. Może mnie te wągry przeraziły, bo wiesz, wyobraźnia płata mi czasem przeraźliwe figle

Swoją drogą różnych to się ludzi spotyka na świecie.


pozdrawiam

Witam,

dziękuję Ci za komentarz.

Poprawiłam wskazane przez ciebie błędy, a przy okazji zauważyłam jeszcze kilka innych.

Zastanawiam się, czy wklejać kolejne części, ponieważ widzę, że opowiadanie nie jest do końca dopracowane.
PP często działa na mnie jak kubeł zimnej wody. Po wklejeniu tekstu dostrzegam błędy, której wcześniej gdzieś mi umykały.
Mam niejako szansę spojrzenia na mój tekst pod innym kątem, jakby napisał go ktoś inny, nie ja.

pozdrawiam
cieszę się, że to opowiadanie cię zaciekawiło. Skłoniłaś mnie, aby dodać za kilka dni kolejny fragment.

Poprawiłam błędy, mam nadzieję, że o niczym już nie zapomniałam. Muszę tylko jeszcze przyjrzeć się interpuncji, co jest niestety moją pieta Achillesową.

Dziękuję wszystkim za przeczytanie mojej miniaturki i pozostawiony komentarz.

Początek miniaturki jest spokojny, a nawet troche bajkowy, aby pokazać uczucia dziecka, które ufnie wierzy, że marzenia naprawdę się spełniają.
Natomiast końcówka smutna, właśnie, jak niektórzy zauważyli, dla zachowania równowagi.

Pozdrawiam

Witam na portalu,

Patrzę na komentarze, a tu proszę, znajoma twarz. Chętnie znów poczytam twoje teksty

Tu z pewnością doszlifujesz swój talent.

Zapis jest troche kiepski, ale tak się czasem dzieje przy wklejaniu tekstu. Ciekawy kawałek prozy.
Mam też nadzieję, że wciąż pracujesz nad powieścią, o której wspominałaś na kursie.

Pozdrawiam

Witam,

pisałam to opowiadanie rok temu. To taki szkic.
W pewnym momencie zarzuciłam pisanie, bo czułam, że ten temat mnie przerasta.
Sceny nie są prawidłowo rozbudowane, wiele jeszcze pracy, a ja nie wiem, jak w tym temacie się czuje.
Uwielbiam czytać takie historie. Grisham, Coben, Ludlum, przy ich książkach się nigdy nie nudziłam.
Mogę tak sobie skrobać, i wklejać tu na Portalu, ale to wszystko,
Cieszę się, że zaciekawiło was to opowiadanie.

Pozdrawiam ciepło

Dziękuję za komentarze.

Miniaturkę pisałam tak troszeczkę w pośpiechu, między różnymi obowiązkami, które spoczywały na mojej głowie.
Kaero - przyznaje ci rację. Pomysły niektórych naprawdę mnie zadziwiły.


Pozdrawiam ciepło

Coś takiego jest w tym tekście, że zatrzymuje.
Muszę wciągnąć powietrze, poczekać, aż emocje troche opadną, nim zacznę czytać kolejną miniaturkę.

Najbardziej podoba mi się zdanie





Wspaniałe podsumowanie.
Jest dreszczyk. Tu bez wątpienia go znalazłam.

pozdrawiam

Miniaturkę przeczytałam już wczoraj, ale byłam zbyt wstrząśnięta, aby napisać komentarz.

Trochę za dużo tu dla mnie. Gwałt, niechciane dziecko, matka, która chyba nie do końca rozumie uczucia i cierpienie córki. Krótki dialog, a tyle tu złych wiadomości.

Chciałaś poruszyć czytelnikami i muszę ci się przyznać, że jeśli chodzi o mnie, to ci się udało.


Pozdrawiam

Myślę, że gdyby to był dłuższy tekst, w którym miałabyś więcej możliwości, wyszłoby ciekawiej, a tak napięcie I zaciekawienie nagle się urywa.

Ładny masz styl. Czyta się lekko I przyjemnie.

pozdrawiam

Pablovsky dziękuję za komentarz.
Od lat już pracuje z dziećmi i młodzieżą i dlatego, takie a nie inne, pomysły przychodzą mi do głowy.

al- shamanka - w wielu rodzinach takie sytuacje, w których to dziadkowie, a nie rodzice wychowują dzieci zdarzarzają się często. W mojej rodzinie niestety zbyt często.

henrykinho
dzieci często nie rozumieją postępowania rodziców, ale niestety ich zdanie rzadko jest brane pod uwagę.

pozdrawiam

Morfina - dziękuję za uwagi. Cenne. Część już poprawiłam, nad niektórymi jeszcze pomyślę.

Tak, temat może zdenerwować, niestety jest jak najbardziej aktualny.

Almari - dziękuję również za podpowiedzi i komentarz.

Tym razem nie było zbyt siarczyście, ale może następnym razem

pozdrawiam

Całkiem przyjemnie się czytało.


Zmieniłabym pierwsze zdanie, dlatego, że dwa słowa nachodzą na siebie i przez to całe zdanie jakby zgrzyta.

najmłodszym, najmniejszym - warto byłoby tu coś zmienić.

Poza tym jest całkiem nieźle. Ciekawa narracja.

pozdrawiam