Moje klimaty, więc leżę na łopatkach Ale jeszcze można ciut doszlifować Pozdrowionka

Podoba mi się ten Sobie pan, a i jesień choć smutno ładnie odmalowana. Wprowadziłabym tylko małą zmianę w 2-ej zwrotce.
"W parku rozwlekła cisza, ptak już nie śpiewa" Wydaje mi się, że to i jest zbędne. Pozdrowionka

Końcówka rozłożyła mnie na łopatki, pozytywnie

Dziękuję, a co do wierszy ... będą oceniać je inni, ja mogę się tylko skłonić przed krytyką

Wiersz jest bajkowy, to prawda, ale jednak to co w nim poruszasz niestety bajką już nie jest. Chociaż koniec tej bajki, nie jest taki jakiego byśmy chcieli, to jednak wspomnienie tej bajki jaką opowiadała najbliższa, bądź co bądź osoba, odbiło sie w wierszu pięknym echem.

Pozdrowionka

Ten Twój wielokropek faktycznie nie oznacza przyjemności, zatrzymuje by można było odczuć to co chciałaś przekazać.

Tą wieczorną porą, malują się najciekawsze obrazy, a wspomnienia ... one wtedy odbijają się w lustrze pamięci najlepiej.

mnie też takie wspomnienie o tym co było się podoba

Zgodzę się tu z kolegą. Tytuł sugeruje coś więcej, ale można jeszcze to rozwinąć.

Wiersz mi się podoba bez wątpienia, co do jakichś braków w formie wypowiedzieli się inni, więc tu nie będę dokładała kolejnych kamyków do ogródka Sama też, wiem że mam braki w warsztacie

Wg. mnie gdyby zmienić układ wersów tekst byłby ciekawszy, ale zatrzymał mnie choć na chwilę.

Podoba mi się klimat, ale wyrównałabym rytm wersów. Wiem, że to nie jest łatwe (też czasem mam z tym problem)

Nie powiem, że nie zaciekawił mnie wiersz. Wiedzieć, że są mężczyźni, którzy chociaż w ten sposób potrafią powiedzieć co im na sercu leży, to miłe doświadczenie