Co to ma być?!?
Powiem Ci szczerze, że ja wstydziłabym się zamieszczać takie coś na Portalu Pisarskim. Jakimkolwiek portalu literackim.
To jest obleśne i obrzydliwe. Nie powinno tutaj w ogóle zaistnieć.
Ale to oczywiście tylko moje zdanie i autor wcale nie musi się z nim zgadzać.
Niczyja

Wszyscy czytają Mike'a, to ja też
Przeczytałam już rano Twoją historię Michale.
Cóż mogę powiedzieć, opowiadanie jak zwykle czytało się dobrze, bez żadnych, nawet najdrobniejszych zacięć. Ale...
Jest taka piosenka, chyba Maryli Rodowicz: "Ale to już było".
Tak, to już było, taki scenariusz był w kilku Twoich wcześniejszych opowiadaniach.
Rano przeczytałam, ale w ciągu dnia zapomniałam o całej historii i jej bohaterach. Nie zostało w głowie prawie nic, poza tym, że nie wierzę w taką miłość. Taka bajka może istnieć tylko na papierze, moim zdaniem żadna dziewczyna przy zdrowych zmysłach nie wybaczyłaby czegoś takiego facetowi, ani tym bardziej ukochanej osobie, bez której nie wyobrażała sobie życia i która tak ją zraniła.
Zranione serce nie pozwoliłoby na taką udrękę. Ono wtedy szuka zapomnienia, imając się przeróżnych sposobów. I chyba musiałby zdarzyć się prawdziwy cud, żeby takie coś zdarzyło się realnym życiu. Oboje musieliby utracić pamięć, aby odnaleźć się na nowo i na nowo zakochać w sobie.
Opowiadanie ładne, ciekawe, ale w takie słodkie-jaśniutkie zakończenie nie wierzę.
Zmieniłabym na na inne. Spotyka go leżącego, nawet klęka by mu pomóc, ale wtedy zdaje sobie sprawę, że nic już do niego nie czuje. Że cały ogrom jej miłości odleciał w siną dal.
Wtedy ich drogi rozchodzą się na zawsze. Na szczęście on przestaje pić.

Pozdrawiam serdecznie i witam po wakacjach, czekając na nowe Twoje opowiadania
Niczyja

Hello Great DoCo
Pozwoliłam sobie wyrazić moja wielką radość z Twojej wizyty, stąd takie powitanie.
Po pierwsze tak dawno u mnie nie byłeś.
Po drugie dopiero co wróciłam z krajów anglojęzycznych, stąd mój zachwyt i rozanielenie.
I love speaking English

A wracając, już na poważnie, do mojej niezwyczajnej opowieści bardzo Ci dziękuję za czytanie, komentarz, ocenę i dodanie utworu do ulubionych. Tak dawno nikt mnie tutaj nie lubił...

Pozdrawiam przy pięknej, ogniście pomarańczowej pełni księżyca,
Niczyja

Bardzo dziękuję Wszystkim za komentarze
Początkowo krytyczne, a później nieco złagodzone próbą wejścia w moje odczucia poprzez empatię, którą wszyscy z pewnością macie.
Dziękuję raz jeszcze, życząc dobrej nocy.
Niczyja

Wow, ale mnie wszyscy zjechali.
No coz, mowi sie trudno. Ide w swiat
Jest piekny...

Mimo wszystko, usmiecham sie

Pięknie, Lilah, tu u Ciebie
Jak zwykle nostalgicznie i romantycznie, tak jak lubię.
Niczyja

Swietne w swej obrzydliwosci.
Wszystko jest tu brudne, smierdzace, ohydne, no moze z malymi wyjatkami, a jednak czytalo sie swietnie.
Przeczytalam jednym tchem.
Pozdrawiam,
Niczyja

Dobry tekst! Krótki, lecz mocny w swojej wymowie, na pewno wart przeczytania.

Antoni, nie "łechtam się", zapewniam Cię.
Zazwyczaj nie wracam już do starych moich tekstów, celem ich korygowania, choć może, jak piszesz, powinnam.
Może kiedyś...
Niczyja

Dziękuję Wam, Kazjuno i Antoni za odgrzebanie mojej staroci i zostawienie pozytywnych komentarzy. Bardzo mnie cieszy, jako osobie wyróżnionej w tak wyjątkowym konkursie Dobrej Cobry, że opowiadanie się podobało
Antoni, dupa w troki? Co to za zwrot? Cóż on znaczy? Że dokądś uciekasz?

PS. Może zatem przeczytacie coś w temacie... - np. moje "Kapcie"?

Wznoszę toast Wasze zdrowie przyjemnym, schodzonym piwem.
Pozdrawiam,
Niczyja

Joanno,
Już kilka dni temu wydrukowałam sobie Twoje opowiadanie, jako, że nie lubię czytać z komputera. W weekend zaczęłam czytać i przestałam.
Nie dlatego, że mi się nie podobało, wręcz przeciwnie, piszesz bardzo ładnie i ciekawie. Interesują mnie losy postaci, które tak ładnie komponują ze sobą tworząc sieć powiązań.
Czuję, że coś się wydarzy, to na pewno nie będzie nic dobrego...

Ale na razie musiałam zrobić przerwę od czytania. Tak bardzo nie lubię długich tekstów, książek. Mam nadzieję, że znajdę w czas na przeczytanie go w całości prze urlopem, a jeśli nie, to po... I wtedy wrócę z komentarzem.
Zobaczymy, teraz nie wiem jak będzie
Pozdrawiam,
Niczyja

Ładnie to napisałeś Kazjuno, umiesz dobierać słowa i ciekawa jestem tej Twojej nowej opowieści, bardziej współczesnej
Ja też lubię masełko, tylko takie mięciutkie, rozpływające się w ustach.

Muszę Cię niestety rozczarować, podobizna na zdjęciu to nie ja. Równie dobrze mogłabym wstawić foto młodej, pięknej Claudii Cardinale z filmu "Lampart" i to też nie byłabym ja. Ja jestem jak bułka z masłem, zwyczajna.
Ale miło mi było bardzo czytać takie pochlebstwa, choć mi nie należne. Miłego wieczoru zatem, Niczyja


Droga JoannoP,
W opowieści o pięknym mieście Noto, w którym byłam dawno temu chciałam skupić się na akcji opisywanej dialogiem. Same opisy zaś miały stanowić raczej gorące tło dla mających miejsce wydarzeń. Uważam, że opisów miejsc wystarczy.
Konflikt? Możliwe. Ale to opowiadanie wypłynęło ze mnie szybciutko i nie miałam czasu na konflikty, nie było tam dla nich miejsca.
Tutaj trudności były przed, teraz już będzie tylko różowo, przynajmniej dla nich.
A jak będzie naprawdę, to czas pokaże. Życie samo pisze najlepsze scenariusze, my sami jesteśmy tylko pionkami w grze.

Pozdrawiam, dziękując serdecznie za Twój komentarz.
Niczyja

Podoba mi się Twoja odpowiedź. Jest z klasą i na poziomie
Dobranoc.

Witaj Kazjuno, jak śmiałeś prosić z całego serca o przeczytanie czegoś takiego?
Wiem, wiem, jesteś Autorem, starasz się, szukasz Czytelników, ładnie i zajmująco piszesz. Widzę fach, wyrobienie, doświadczenie i talent. Ale ja naprawdę nie jestem odbiorcą dla tego typu tekstów. Po pierwsze nie lubię książek historycznych, politycznych. Literatury faktu. Nudzą mnie, nie ma w nich dla mnie ciekawego. Choć muszę przyznać, że mimo nielubianej przeze mnie tematyki, forma i sposób w jaki piszesz zaciekawiły mnie i nie pozwoliły oderwać wzroku. Jest i poczucie humoru, choć mocno skrzywione. Są dobre opisy postaci.

Miło, że wspomniałeś o mnie na początku opowiadania, o moim nielubieniu obrzydliwości. Tutaj jest ich mnóstwo. Ohyda. Ohydny seks, obleśny facet i bestie bez serca, okrutne bestialstwa opisane w części 30. To zdecydowanie nie jest tekst dla mnie.
W nagrodę za to co musiałam czytać, choć ubrane w dobry styl, mógłbyś napisać coś ładnego, specjalnie dla mnie i wtedy z całego serca mnie zaprosić do czytania. Byłabym napraaaawdę miło zaskoczona

Pozdrawiam znad obrzydliwości, choć dobrze napisanej.

PS. A skoro lubisz teksty erotyczne, to zapraszam do mojej tutaj: "Kariery zaciętego rozporka". Mi się podoba
Niczyja