Kazjuno, nie wiem czy mówisz serio, czy sobie żartujesz, w każdym razie nie czuję się ekspertką od zmysłowej miłości
Tamto opowiadanie miało tytuł "Pompa", a to jest bardzo grzeczne w porównaniu z tamtym...

Zachęcona i poproszona tak ładnie złożyłam rewizytę.
I gwoli ścisłości wcale nie jestem, ani nie czuję się piękna. Jestem zwyczajna jak kostka masła.
Pozdrawiam masłowo, nie mylić ze słowem zmysłowo
Niczyja

Aż tyle błędów znalazłeś, Antoni? Aż się złapałam za głowę jedną ręką, bo druga pisze. To straszne!
A tak na poważnie, dziękuję za przeczytanie, komentarz i wyłapanie błędów Poprawię je oczywiście w wolnej chwili.
Nie będę się upierać, że jest to opowiadanie niezwykłe, wyjątkowe, niepowtarzalne itd. Możliwe, że takich są miliony w internecie, ja ich jednak nie znam i nie czytam, piszę kierując się tylko i wyłącznie tym co zjawi się w mojej głowie lub w zachwycie na jakimś klasykiem, jak ostatnio podwójnie Saramago.
To opowiadanie w zamyśle miało być lekkie, bo wakacyjne. Nie wiem czy dla kobiet, czy dla mężczyzn. Pisząc, nie określam granic dla żadnej z płci.

Jeśli chodzi o "Jak masz na imię?" to rzeczywiście jest to opowiadanie napisane w innej tonacji i cieszę się, że tamto Tobie właśnie przypadło do gustu, nie to. Ale czyż każde musi być tak samo smutne? Czy czasem nie może pojawić się uśmiech i lekkość w sercu po przeczytaniu/napisaniu czegoś? Może, autorze, może.

Pozdrawiam wdzięcznie,
Niczyja

Nie jesteś tutaj, jak widzę, nowym autorem, ale dla mnie jesteś. Witaj nieznajomy. Kim jesteś?
Przeczytałam teraz piękny kawałek literatury i... nie muszę nic mówić, sam wiesz
Wszystko mi się tutaj podoba, historia smutna i wciągająca zapowiadająca się na wielowątkową i długo trwającą, atmosfera czasem gęstniejąca od tajemnic, wyczuwalna nieuchronność końca, a jednak upór i walka by trwać, mimo wszystko.

Mogłabym zakochać się w Autorze takich słów.
Słowo zawsze jest zaczątkiem wszystkiego, przynajmniej dla nie. Tak było z "Cieniem wiatru", "Komu bije dzwon", "Idiotą", "Anną Kareniną" i innymi perełkami.

Z uwag, to przydałyby się tłumaczenia i odnośniki do zwrotów hiszpańsko i włoskojęzycznych. Gdzieś na dole tekstu. Nie każdy przecież uczy się hiszpańskiego, jak Ty i nie każdy potrafi go zrozumieć, choć trochę znając włoski, jak ja

Pięknie przygotowałeś mnie na dobranoc swoją opowieścią.
Dziękuję
Niczyja

Dawno nie czytałam takiej obrzydliwości, jak Twoja. Ohyda! Pytam, po co pisać coś takiego, co może u czytelnika wzbudzić tylko odruch wymiotny albo obrzydzenie i niesmak.
Czytałam kiedyś powieść Faulknera, nie pamiętam tytułu, w każdym razie są tam opisane dwa akty rzeźni, których dokonuje mały chłopiec. Najpierw tnie żywego kanarka nożyczkami na drobne kawałki. Po jakimś czasie nabiera apetytu na więcej bestialstwa?, sama nie wiem jak nazwać takie zachowanie, na pewno mocno anormalne, i tnie na żywca małego niewinnego kotka. Nie skończyłam tej książki, nie mogłam, zwróciłam do biblioteki i obiecałam sobie NIGDY więcej nie czytać już tego autora.

W podobne obrzydzenie wprowadził mnie Twój tekst. Nie wiem czy odważę się sięgnąć po kolejny.
A samo opowiadanie w końcówce jest zupełnie niejasne i pogmatwane. Jakby autor sam się tak zapętlił, że czytelnik za nim już nie nadąży.
I jeszcze jedno porównanie. Oglądałam kiedyś taki film w kinie, dawno temu. Może to uświadomi Ci coś więcej, niż tylko chęć wywołania w czytelniku szoku, obrzydzenia, zniesmaczenia i czegokolwiek sobie zamarzysz jako autor.
Polecam: https://www.filmweb.pl/Xxy
To co dla Ciebie jest szukaniem sensacji i zdziwaczenia, dla kogoś może być prawdziwą tragedią.

Pozdrawiam chłodno,
Niczyja

A ja Tobie Maaczku, ślicznie dziękuję za śliczno-słodki komentarz
Niczyja

I co dalej?
Przeszedl sie gosciu przez Warszawke, wymienil co wazniejsze punkty turystyczne. I co dalej?
Moze dla kogos kto lubi Wawe tekst jjest ok, na mnie jednak nie robi wrazenia, choc jest dobrze napisany.
Pozdrawiam,
Niczyja

al-szamanko ,
Cieszę się niezmiernie z tak pozytywnego komentarza oraz co ma się rozumieć samo przez się, że tekst Ci się podobał. Dziękuję słonecznie, ale nie upalnie
Upały są nieznośne i wyczerpujące.

Mój sufit sam powiedział czego potrzebuje, Ty też wsłuchaj się w potrzeby Twojego. Kiedyś na pewno przemówi.
Buziaki


Drogi Antoni,
Pokornie przyjmuję surową krytykę, tłumacząc to sobie, że może dziś wstałeś lewą nogą, cóż każdy ma czasem taki dzień, a jednocześnie dziękuję za komentarz. Każda uwaga coś wnosi i skłania do kolejnej potrzeby zerknięcia na tekst.
Opowiadanie absolutnie nie jest dla dzieci, dziwne, że wysunąłeś taki wniosek.
Sufit, jak pisałam, posiada wady i zalety:

Widać, że nie czytałeś tekstu dokładnie. Zdarza się każdemu.
Dlatego spodziewam się, że za jakiś czas sufit zapragnie czegoś nowego, pojawi się jakaś nowa zachcianka, którą Chiara chcąc nie chcąc będzie musiała spełnić (taki trochę szantaż z jego strony).
Dziękuję za wskazanie błędów i to co Ciebie tak bardzo raziło w oczy.
I jeszcze jedno. Nie uważam siebie za osobę niedbałą, ale skoro Ty tak twierdzisz, nikt Ci tego nie zabroni. Każdy ma prawo do własnej opinii.

Pozdrawiam dobranocnie,

Niczyja

Dziekuje, Lilah.
Ciesze sie, ze sie podobalo

Milutka ta bajeczka

Ładne opowiadanie Jolu,
Takie w moim typie i stylu.
Czytałam je już kilka dni temu, teraz dopiero znalazłam czas by zostawić po sobie ślad
Pozdrawiam,
Niczyja

Dziękuję Kochani za komentarze, choć krótkie, ale zawsze

zbiwito, ja chyba skądś Ciebie znam Można przymknąć na niego oko i da się.

Miazgo, telenowele też są potrzebne, choć ja takowych nie oglądam. Dziękuję.

Dobrej nocki życzy,
Niczyja

Wzruszyłeś mnie, skroplami, coś w serduszku nagle zakuło. Zabiło mocniej

Skroplami, dziękuję za komentarz i również pozdrawiam dwukrotnie, jak jak Ty
Skoro twierdzisz, że opowiadanie nadal, mimo zmian, jest niedopracowane, to nie mogę się z Tobą nie zgodzić. Widocznie tak jest, a Ty wiesz na pewno lepiej, bo ja jestem tylko nieprofesjonalną Niczyją, która chce za szybko coś skończyć.
Przypomniała mi się piosenka, której treść nieświadomie zawarłam w moim komentarzu i ją dodam. Ot tak
https://www.youtube.com/watch?v=nqJy_sva8ms
Pozdrawiam,
Niczyja

Pieknie, Lilah
Pieknie i rzewnie...

Dziękuję Antoni za Twój precyzyjnie męski komentarz
Masz rację, śpieszyłam się i chciałam jak najszybciej zakończyć historię i zacząć nową.
Dobrze, że tekst jednak ogólnie Ci się podobał.

Co to wymienionych uwag, to stokrotnie dziękuję. W wolnej chwili skorzystam z nich w praktyce.
Twoje zdrowie
Niczyja