Świetnie napisany trochej. Jak zwykle jednak w trocheju - umyka treść. Co nie jest wadą. W piosenkach też trochę musimy się osłuchać zanim trafi do nas sens słów.

No tak, ale nie unikniesz skojarzenia z drugim znaczeniem

http://sjp.pwn.pl/sjp/odlot;2493202.html

zwłaszcza w kontekście takich informacji

http://info.plotek.pl/szukaj/.../kate+moss+narkotyki

(niezależnie od tego czy to środek, czy margines zachowań).

Puenta sugerująca odlot narkotykowy jest, myślę, dobrze wpasowana w obecną kulturę. Jednak wydaje mi się, że gdzieś tam czegoś brakuje, bo jakoś obecne sformułowanie jest dosyć ambiwalentne. Chyba przez ten cytat w motcie, bo to sugeruje jednak taką ścieżkę interpretacji, że idą ku zbawieniu, a tutaj z kolei wiele rzeczy przestaje się kleić w historii wiersza.

Czyli sheCatko zgadzasz się ze mną - mnie też brakuje właśnie takiego zakończenia (albo jak koniec ma być taki, to poprawienia rymów).

Moim zdaniem ten wiersz jest poniżej Twoich możliwości. Mam takie wrażenie, że Twoje pisanie plasuje się gdzieś w okolicach ciepłego opisania kawałka zacnej rzeczywistości. Takie pisanie jednak wymaga wplecenia jakiegoś elementu niezwykłości. Tutaj wydaje mi się wiersz upadł na zbyt prostych rymach. Takie proste rymy sprawdzają się w tekstach kabaretowych, więc i przesłania kabaretowego się spodziewałem. Tymczasem treść kabaretowa nie jest, co w efekcie daje wrażenie niedoróbki.

Ładny wiersz: intymny i uczuciowy. Przynosi wzruszenie.

Myślę jednak, że warto jedną rzecz zmienić. Pierwsze trzy wersy są zdecydowanie przegadane. Skróciłbym je do jednego, sensownie wprowadzającego sytuację liryczną oraz motyw rycyny.

Ja tylko zaprotestuję przeciwko chłopcom. To nie byli chłopcy, to była przede wszystkim elita polskiego społeczeństwa: oficerowie, podoficerowie - raczej nie młodzieniaszkowie spod parasola.

ajw - spokojnie, nie obraziłem się. Mam nadzieję, że Ty też Po prostu lubię, gdy mam poczucie, że jestem rozumiany, a tu miałem wątpliwość, co czasem następuje, gdy wypowiadamy się na piśmie i starając się oszczędzać słowa. Oczywiście czarny bez jest tylko konkretnym przykładem pokazującym, że można tam coś zmienić. Decyzja o zmianie należy do Ciebie, takoż decyzja o doborze rekwizytów. Oczywiście obrażanie się o to, że to nie po mojej myśli, byłoby głupie - tym bardziej głupie, że przecież nie uważam tego bzu za jedynie słuszny w tym miejscu.

Fajny wiersz - więcej takich.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Bez_czarny

Czy o tym samym myślimy?

ajw - to rzuć okiem, czy to dla Ciebie brzmi banalnie:

Fajna historia, pełna barw wyobraźni, ale nad niektórymi miejscami bym się jeszcze zastanowił. Oto miejsca, o które się potknąłem.

Fraza



jest zbyt banalna. Może lepiej podać jakiś konkret przyrodniczy. Jest tyle kwiatów, które kwitną o tej porze roku, a nie kiedy indziej. Może któryś z nich?

Słowu



jest niedaleko do niesławnych ośmiorniczek. Może zastąpić czymś mniej obciążonym, a równie pobudzającym wyobraźnię?

Słowo



ma bardzo jednoznaczny i wyrazisty uzus we współczesnej polszczyźnie związany z ruchem drogowym. Dawne znaczenie odeszło w zasadzie w niepamięć. Stąd obecnie to brzmi nieco jak metafora, która zresztą mnie osobiście niezbyt dobrze się zlewa z treścią wiersza.

Magiczne. Zamieniłbym „ni” na „ani” z odpowiednimi przeróbkami dostosowującymi.

Przyciąga uwagę to nagromadzenie liter „ł”



z zapowiedzią w poprzedniej linijce. To zaś wprowadza w magiczny klimat wiersza. Jest tutaj coś z marzenia sennego - przychodzi to wraz ze skojarzeniem, że „zabijanie czasu” – choćby motyką – to działanie ze świata „Alicji w Krainie Czarów”. Hotel Savoy przynosi skojarzenie do tej

https://www.youtube.com/watch?v=t_FYDJz5GIE

piosenki Robbie'go Williamsa. Wszystko zaś kończy się kodą właśnie jak z marzenia sennego: pomost znika spod stóp, jest woda, w niej się zanurzamy - może na zawsze, może na życie.

Rymy tu i ówdzie robią z tego wiersza nieco żartobliwy ton, co bardzo sprzyja zadowoleniu z odbioru tego interesującego tekstu.

Oby P. Bóg nie zmieniał tylko loginu.