Jaka znowu masakra, pomysł rewelacyjny! Tylko, jakby tak więcej mroczności, strachu, niedomówień... "Błądki" zawsze można poprawić, więc spokojnie, nie ma żadnej masakry

Oj, nie jestem od tych spraw, ale obok takiego czegoś, nie mogłem przejść obojętnie, zabolały oczy

No i, w ostatnim zdaniu, mały błąd się chyba wkradł. Poza tym, zauważyłem wiele innych rzeczy, które warto poprawić w kwestiach pisowni.
Samo opowiadanie takie sobie, pomysł interesujący, ale jakoś dreszcz nie przebiegł po plecach
Pozdrawiam serdecznie.

I krew się polała w rytm Vivaldiego... Słyszałem
Całkiem dobre.
Jeśli potraktować to, jako fragment jakiejś całości, to kto wie? Zakończenie wymowne, ale ja bym się pokusił o więcej, o jeszcze. Mam na myśli kontynuację, a nie przedłużenie makabry.
Można tylko żałować, że na samym początku nie napisałeś "Prolog".
Sam "babram się" w tych klimatach, więc to oczywiste, że musi mi się podobać. Pewnie jest trochę rzeczy do poprawienia, nawet taki laik, jak ja, to zauważyłem.
Więc poczekaj na ocenę techniczną, nie wątpię, że znajdzie się chętny. Wręcz namawiam, bo warto się pochylić nad tym tekstem.
A jeżeli ktoś Ci napisze, że to jest kiepskie - nie wierz.
Jeśli usłyszysz, że zbyt słabe - bij się!

Pozdrawiam ze skalpelem w ręku

Cóż, przeczytałem "na jednym wdechu" Zachwalasz pod niebiosa opowiadanie "Mam", a nie widzisz tego, co napisałeś?
Pomysł!
Najważniejszy jest pomysł, drogi kolego.
Styl, forma, umiejętność dozowania napięcia, to wszystko jest ważną rzeczą i dopełnia całokształtu, trudno się z tym nie zgodzić, ale wymyślić "coś", czego jeszcze nie było, to jest dopiero sztuka.
Wyobraźnia. To jest to, co jest podstawą napisania czegoś ciekawego.
Spójrz obiektywnie, ile na portalu jest opowiadań o straconej miłości, o nieszczęśliwych związkach, zawiedzionych uczuciach?
Całe mnóstwo!
I to wszystko być może jest napisane poprawnie, są i wybitne teksty, ale co z tego?
Ile jest opowiadań, czy historii o facecie, który podkłada się dla kasy? Który jest na tyle szalony, że "idzie na całość"? O konsekwencjach?
Sam sobie odpowiedz.
Dla mnie najważniejsze jest to, co siedzi w głowie pisarza, twórcy.
Błędy, gramatykę, styl zawsze idzie poprawić, dokonać korekt itd.
Ale wyobraźni nikt Ci nie podaruje
W Twoim przypadku, aż się prosi zacytować znane przysłowie: "Cudze chwalicie, swego nie znacie".
Tyle w temacie, gratuluję i pozdrawiam z głową pełną pomysłów

P.s. Oczywiście nie krytykuję tekstu pt. "Mam" - jest świetny!

Muszę przyznać, że budujący komentarz...

Bardzo ciekawie opisana historia. W pewnym sensie dramat kobiety. Wiele jest takich małżeństw, rodzin, w których miłość zostaje zastąpiona rutyną, cynizmem, czy obojętnością. Niestety, to dosyć częsty obrazek w naszych czasach. Wypada tylko żałować.
Opowiadanie samo w sobie czyta się z dużą ciekawością.
Do następnego, miło do Ciebie zajrzeć

A ja napiszę tak. Widząc autora, zatarłem ręce.
I niestety, troszkę się rozczarowałem. Opowiadanko trąca niby jakąś mistycznością, magią, ale czegoś mi w nim brakuje.
Może myślałem o czymś innym, a znalazłem co innego?
I przede wszystkim, źle mi się czyta takie dłuższe historie, jeśli tekst jest tak "zlany".
Osobiście pobawiłbym się w edytorze, żeby było nieco czytelniej.
Połowę zdań umieściłbym od nowego akapitu.
Oczywiście to tylko sugestie i mogę się mylić, każdy ma swoje wizje. Pozdrowionka.

Miladorka napisała:

Cała przyjemność po stronie Pablo To był tylko taki żarcik, tak naprawdę nawet nie spojrzałem w Twoją "metrykę".
Pozdrawiam różowo, jak sen, którego doświadczysz

A myślałem, że zaskoczy dziewczynę i będą razem soulowo dryfować, a później... Ech, tak jakoś zacząłem sobie wyobrażać tą scenę, co świadczy o profesjonalnym przedstawieniu jej.
Przy takim opisie ruchów, mimiki wszystko jest proste w kwestiach wyobraźni. W ogóle rzuca się w oczy Twoja znakomita polszczyzna! Brawo.

Miladorko- Ty jesteś młoda i Tobie łatwo się godzić z nowościami, a co mają powiedzieć takie dinozaury, jak ja? Ja całe życie pisałem "z pod" "z powrotem" itp. Będzie trzeba iść z duchem czasu.
Już nie zaśmiecam wątku. Moja znajomość poezji jest równa zeru, więc nawet nie powinienem ośmielać się tu zaglądać, ale wszedłem na chwilę pokazać, jak wygląda starość

Długo już ten tekst widnieje w nowościach, a nikt go jeszcze nie ocenił. Obawiam się, że jest to wynikiem braku cennego czasu. Tekst jest bardzo długi.
Podejrzewam, że aby go prześledzić, to kwadrans mógł by nie starczyć, nie wspominając oceny pod kątem gramatyki, ortografii itp.
Czy zatem nie byłoby lepiej podzielić autorowi takie opowiadanie na odcinki, przynajmniej dwa?
To tylko taka moja nieśmiała sugestia.
Odnoszę po prostu wrażenie, że krótsze historie mają większą szansę na przeczytanie, ocenę, czy pomoc opiniotwórców.

Pozdrawiam z miną radosną (Będę trochę papugował dziewczyny, ale z czystej sympatii!)

Niby tak, ale... Według PWN: Etymologicznie poprawne jest z pod i taka pisownia obowiązywała do roku 1936. Zgodnie z nowszą (choć, jak widać, nie tak znów bardzo nową) ortografią piszemy spod - podobnie jak sprzed (dawniej z przed), spoza, sponad, spomiędzy.
— Mirosław Bańko

Tak więc może warto nad tym uklęknąć i uznać obie wersje za poprawne?

Sposób pisania, uchwycenie wydarzeń, ukazanie emocji - to wszystko mnie ujęło w tej treści.
Gdyby to rozwinąć, czytałbym z przyjemnością. Pomimo, iż nie przepadam za fantastyką. Ale gdyby się uprzeć, z powodzeniem można by zamienić to na inną formę, bo sam styl pisania jest bardzo przyjemny dla oka.

Panie Grzegorzu, z całym szacunkiem, ale czytałem kilkakrotnie i nie rozumiem tego krótkiego wpisu. Za mało tutaj przede wszystkim konkretów, które mówiłyby, o czym tak naprawdę mamy się dowiedzieć.
Za ogólnikowo dla takiego prostego człowieka, jaką jest moja skromna osoba.
Jak każdy, kto lubi tworzyć, pisać - lubię myśleć, ale ta historia przekracza moje zdolności.
Jestem zbyt mało inteligentny. Pozdrawiam.

Czytałem "pudelka", co Ty sobie myślisz! Tylko zrobiłem to w pracy, na smarcie i nie miałem wtedy jak napisać komentarza. Rozbawiło mnie. Czasami takie "życiowe" sytuacje są najzabawniejsze!

Dlaczego dziewczyny zawsze tak "romantycznie" pozdrawiają? Typu "księżycowo", "słonecznie", "z uśmiechem" (vide: al-szamanka wyżej) ?
Hmm... Brzmi to sympatycznie. Co by tu wymyślić oryginalnego?

Pozdrawiam... łóżkowo (bo noc blisko)? Eee... Głupawo
To może pozdrawiam z szelmowskim mrugnięciem Marsa? No, dobra. Już nie wymyślam