dziękuję ,,zmarznięty'' Zbysiu za komentarz - ja ciągle tu jestem . Serdeczności z mojej kieszonki

Alos witam i dziękuje za dobre słowo pod moim - serdeczności z mojej kieszonki

Jestem tu Pani Radości i próbuję się wpisać w wersy - i zaczynam od tytułu o tak bo przecież jakby tak sobie czytelnik przetłumaczył go dokładnie i bez podtekstów toż ,,kalafonia'' to nic innego jak ,,Kalafonia (gr. „kolophonia” od nazwy kolonii jońskiej Kolofon) – żywica miękka pochodzenia naturalnego, pozostałość po oddestylowaniu terpentyny z żywicy drzew iglastych (głównie sosny).'' więc to swego rodzaju spoiwo i świetnie ten tytuł nadaje charakter temu co pod nim - tak skleić ten chaos codzienności i zebrać do jednego worka to nie lada sztuka- dynamika tego utworu jest bardzo odczuwalna tak to sobie czytam bom tylko czujący czytek mi tu dobrze bo odkryłam to co chciałam odkryć i może się zdarzyć, że zamysł Twój był całkiem inny - ale przecież to nie zbrodnia, bo to chyba atut tego wiersza, że można po za nużeniu w treść wyłowić jeszcze coś innego.Serdeczności z mojej kieszonki

Amelko a witam w moich skromnych progach- ja zawsze sie uśmiecham, bo mam taką poręczną kieszonkę przy sercu do, ktorej sobie składam odrobinki radości z codziennych chwil, a że czasem trzeba trochę połzawić (bo i tak bywa w życiu) to i czlowiekowi potem lżej, bo tam gdzie piołón tam i miód Serdeczności z mojej kieszonki

dziękuję Wam ślicznie - teraz kiedy to czytam po Waszych uwagach to nawet uśmiałam się nad czereśniami, które dojadają sobie szpaki- o jej ale to istny przewrót - z serca Wam dziękuję, bo to tak jest jak pisane na emocji Serdeczności z mojej kieszonki na razie poprawię co się da, a potem jeszcze pomyślę

witaj Wiolinku- fe nie ładnie tak zwać się,,gamoniem'' - tym bardziej, że ,,zawsze reszka'' zaczyna pięknie dojrzewać i jeszcze chwilka i będzie idealnie - ale doskonale wiesz nawet taki surowy zawsze niesie taki ,, ładunek emocji'', który jest odczuwalny. Serdeczności z mojej kieszonki

no oczywiście i ja na łące nr2 stąpam po cichutku i zabieram do swojej kieszonki ostatnią zwrotkę co nie znaczy, że reszta mi się nie podoba Serdeczności z mojej kieszonki

no i Zbysiu jestem na łące i nucę ale jeśli pozwolisz to na swoją melodię- ciekawie tu na łące - budzi się ze snu, okraszona uczuciami - spodobało mi się tu Serdeczności z mojej kieszonki

przysiadłam w tym cieniu wizji skubiąc dla siebie to co najlepsze, lecz trudno wybrać kiedy wszystko lgnie podoba mi się od A do Z Serdeczności z mojej kieszonki

witaj Wiolinku - czytam ,czytam (zawsze czytam i tym rozwiewam wątpliwość) tak tu jest zdecydowanie wiolinowo " - te ,,wielkie oczy '' takie mi znajome Wiersz jest cudny i taki Twój Serdeczności z mojej kieszonki

witaj Zbysiu szanuję i rozumiem a na łące Twojej już dziś przysiadałam kilka razy - fakt na razie bez komentarzy Serdeczności z mojej kieszonki

witaj Pani Radości dziękuję za wgląd i wiem zbyt dużo tego ale masz racje cala ja spróbuję teraz pobawić się jeszcze tym wierszem Serdeczności z mojej kieszonki

i tu też jestem i sobie poczytuję i tak sobie myślę ile tu tęsknoty- to dobre uczucie wyzwala w człowieku to co najszlachetniejsze

witaj Zbyś(jakie miłe zaskoczenie pozwoliłam sobie pod Twoim wierszem tak intuicyjnie zdrobnić Twoje imię a tu proszę sam się tak podpisujesz ale do rzeczy - czytam, oby lepiej zrozumieć. Na razie skupię się na treści i tu już jest coś co wpada w moje ucho bardzo wdzięcznie imię Ela - to takie moje osobiste spamiętanie dla tego imienia zawsze pokornie chylę czoło (ale to takie dwie różne historie, choć nie powiedziane, że nic ich nie łączy, bo w Twoim tekście tęsknotą wielka trąca i ja tęsknie za tym imieniem choć może inaczej)

gdybym miała coś radzić ale mówię to tylko mój taki wywód i nie koniecznie musi być do przyjęcia bo Ty jesteś panem swego tekstu ale zaczęłabym właśnie od tego fragmentu i na tym zbudowała to co tekst chce wyrazić, a ten tak chce dużo dać. Serdeczności z mojej kieszonki

witaj Pani Radości właśnie mnie dopadły, bo ,,mieszkam na zadupiu i nie da się ukryć''- ale jak tak sobie poczytam tu to zapomnę, że one take,,upierdliwe''(no te komary ma się rozumieć) wesolutko i lżej, bo nie ma co płakać choć nie na Mazurach to komarów mam pod dostatkiem Serdeczności z mojej kieszonki