Poruszające miniaturki. Dobre!

Nie rozumiem, o czym jest pierwsza zwrotka.

Ten wiersz rozumiem i czuję. Dobry jest.

Pierwsza zwrotka zbyt rozpraszająca, żebym umiał ją zrozumieć.

Niestety nie udało mi się przejść przez drugi wers - nie rozumiem.

Niestety nie rozumiem pierwszej zwrotki.

Jak zwykle - wiersze o pisaniu wierszy uważam za niższy gatunek poezji. Szkoda mi trochę czasu na czytanie takich utworów.

Jak zwykle - wiersze o pisaniu wierszy uważam za niższy gatunek poezji. Szkoda mi trochę czasu na czytanie takich utworów.

Jak dla mnie za bardzo ĄĘ.

Wywaliłbym tę zwrotkę o pisaniu wiersza. Poza tym świetne, poruszające!

Wiersz mocny w szczegółach, których gdzieś dotyka w środkowej cząstce.
Chyba bardziej by mi się podobał, gdyby oczy nie dały się zbyt łatwo roszyfrować jako oczy psa. Mocniej by było, gdyby tej możliwości nie było. Wtedy byłyby one oczami dzieci.

Jak dla mnie w tym wierszu jest za dużo wszystkiego. Można oczywiście się w tym pławić, ale ja się od tego tylko niecierpliwię. Ostatnie pięć zwrotek bardzo mocne. Jak dla mnie całego tego wstępu przed nimi mogłoby nie być i wiersz by zyskał.

Wściekłość i żal jak echo budzą się w koszmarze. To taka strzyga z Wiedźmina. Ten kierunek wydaje mi się obiecujący - przekazywanie tych uczuć. Dobrze byłoby, gdyby poeksplorować to pole. Nie jesteśmy nauczeni ani czytać ani pisać dobre wiersze o tym. Stąd lądowanie na niższej półce. Chętnie przeczytałbym następny wiersz o tym samym.

Czy niegramatyczność



jest zamierzona? Moim zdaniem jej obecność nie przydaje się temu wierszowi do niczego specjalnego, ale za to gubi klimat.

Wiersz - jak zwykle ostatnio - w klimacie podzielenia się prostym wzruszeniem. Bardzo mi się podoba.

Usunąłbym lep­szym wy­bo­rem, bo to jakoś razi - trochę wpada w klimat poetyzowania przez inwersję (dobry środek stylistyczny, ale w wierszu sprzed 150 lat).

W wersie



jest niepotrzebna inwersja. Najlepiej moim zdaniem zostawić tylko



Unika się przy okazji mielizny wynikającej z jawnej oceny.

W ostatniej strofce jest niegramatyczne. Jednak ta forma ma swoją ostrość. Należy się zastanowić, czy zostać przy narażaniu się na oskarżenia, że jest błąd, czy zostawić wyrazistość, bo ma swoją moc i siłę.

Fraza też jest niegramatyczna. Nie widzę specjalnie wartości w utrzymaniu jej w tej formie.

Gdy się odcedzi te drobiazgi, wychodzi bardzo fajny wiersz.