Moim problemem jest, że właśnie układam dużo takich dziwnych zdań.
Nie umiem się przez to przebić, zmienić stylu.

Mało czytam, więc mało mam wzorców i porównań.
Ale w sumie nie mam co czytać, jestem cholernie wybredny.
Może polecicie mi coś z dramatu/thrilleru?

Dzięki za komentarz, cieszę się, że się podobało. O to mi właśnie chodziło, by dać do myślenia, pokazać, że pozory mylą i skrytykować nas samych - ludzi, że najpierw oceniamy a potem poznajemy. I nawet ja sam, gdybym był na żywo w takiej sytuacji, pomyślał bym tak jak te staruszki.
Smutne to ale prawdziwe, bo z drugiej strony nie można wrzucać też wszystkich do jednego worka.

Ps. Jaka jest właścwie różnica między w około/wokoło/wkoło?

Dzięki wam za komentarze, wezmę je do siebie i zacznę pracować na błędami.

Dzięki za uwagi.
Z tymi długimi zdaniami to mam od zawsze i nie mogę się tego wyzbyć, trzeba popracować jak sam widzisz.
Nie pisałem nigdy konkretnej książki/opowiadania więc właśnie dobrze, że piszesz mi o błędach jak np. sprawa z myślnikiem.
Nie do końca jednak wiem o co Ci chodziło z tym ''kiedy wypowiedziała''. W tym długim zdaniu zacytowanym jest mowa kiedy to miało miejsce.

Ps. Spróbuj może przeczytać całość i ocenić to pod kątem fabularnym jako sama historia, już bez patrzenia na błędy bo to inna sprawa.

Dzięki wszystkich za uwagi, wezmę je do siebie.
Jestem jeszcze młody (19) i traktuję pisanie jako hobby, od czasu do czasu. Może gdybym bardziej i częściej przykładał się do pisania to bym w końcu zmienił styl, bo właśnie słowa które pisała Miladora, np. ''gdziem'' stosuję często, tak samo jak zaimki osob. pisane z dużej.
Niestety trochę już pogłębiłem się w tym ''stylu'', bo przez długi czas, kilka lat, nikt nie oceniach moich wypocin, więc nie wiedziałem czy piszę źle czy dobrze.

Zapraszam do oceny i brutalnej krytyki tego co tu będę wstawiał, pomoże mi to.