Trochę późno przyszłam, bo wiosna w pełni, ale Twój wiersz przeniósł mnie w jesienne kilmaty. Niemal słyszałam śpiew wiatru i jego spokojną, rozkołysaną melodię. Bardzo ładny wiersz.

Wspaniały klimat. Podoba mi się, że wyważyłaś sentyment i realizm, rozsądek i lekkomyślność. Znalazłaś na to złoty środek. Wszystko jest, ale niczego nie za dużo i nie za mało.
kilka uwag
- "pomiędzy kamieniczkami, później błotnistą drogą pomiędzy domami" 2 razy pomiędzy
- "ogrzać się i podjąć swój spacer." - podjąć zamieniłabym na kontynuować, bo ten spacer został już przecież podjęty, tylko na chwilę przerwany
- "śmieją się i płaczą, ale wydawało się," - 2 razy się,

Tak, rytmika zachowana, rymy nie najgorsze, ale...
- dziwaczna ta interpunkcja, raz jest, a raz jej nie ma. proponuję odrobinę konsekwencji
- za dużo tego "czy", jakoś mi już bokiem zaczęło wychodzić
- nie rozmiem, dlaczego każdy wers zaczynasz od wielkiej litery? To powinno wynikać z interpunkcji, a nie z zachcianek Worda, który, jak widzę część winy bierze na siebie.
- "co się toczą ulicą" tu szyk i bardzo niezgrabny rym wewnętrzny "co toczą się ulicą", poprawniej stylistycznie i nie ma rymu
- temat oklepany, często poruszany

Jak dla mnie za sucho, za pobieżnie, za mało. Brak tek miniaturze wyrazu, jakiegoś rysu, który zrobiłby ją piękną, pociągającą, nie mówię miłą w odbiorze, bo taka chyba być nie miała.
Kilka uwag;
1. Kosmiczne braki w przecinkach, proszę powstawiać, a jeśli nie wiesz, gdzie, chętnie służę.
2. "a swój poziom intelektualny zostawiła w przedszkolu."
no nie, poziomu w przedszkolu nie zostawiła, raczej inteligencja zatrzymała się na poziomie przedszkolnym
3. "wtedy mawiała; Patrzcie i uczcie się. bo długo żyć nie będę."
- dwukropek zamiast średnika
- cudzysłów zamiast apostrofów
- szyk, lepiej brzmi "nie będę żyć długo"
4."powiedziałaby 'wcale tego nie napisałeś, zrobiła to twoja ręka'"
znowu apostrofy zamiast cudzysłowów
brak kropki na końcu zdania!!!
5. "Zmarło się Ani na wiosnę, kiedy wszystko budziło się" 2 razy się
6."byłem na jej grobie"
ja też nigdy nie byłam na grobie, żadnym, to bezczeszczenie zmarłych "przy jej grobie" albo "nad jej grobem"

Chodzi o to, że u Ciebie pamiętnik, nagranie i notatka prosowa właściwie nie różnią się stylem, a to są jednak różne formy wypowiedzi i wymagałoby jakoś to zaakcentować stylem. Wiem, wiem, marudzę, ale tak już mam.

A mnie się podoba. Napisane zgrabnie, czyta się szybko i płynnie. Tekst pokazuje typowo męski punk widzenia. Dałabym świetne, ale nie dam, bo skandaliczne braki w interpunkcji.

Nie powiem, ciekawe. Oryginalne ujęcie tematu. Tylko
1. Coś tu się dziwnego stało z interpunkcją.
2. Styl za bardzo podobny we wszystkich fragmentach. Pokusiłabym się o wyostrzenie różnych form wypowiedzi.
3. Końcówka kładzie całość. To Amen na końcu - nie podoba mi się.

Przemyślenia nawet ciekawe, ale wykonanie mnie pzeraża. Braki w przecinkach. Zaimków tak dużo, że więcej to już chyba nie można tam wkleić. Czasem szyk zdania tak szwankuje, że aż pięści zaciskałam, żeby nie krzyczeć z przerażenia. No nie, mnie forma nie urzekła ani troszkę.

Bardzo obrazowe, miłe w odbiorze. Podoba mi się.

Bardzo miło się czytało. Zabawne i życiowe. Nie ma co, człowiek nigdy nie wie, kiedy i w jakim momencie będzie poddany życiowemu testowi.
Dwie uwagi
1. "Żyrandolowi bardo się to podobało" - tu chyba powinno być bardzo
2. Brak mi tu jakiegoś wstępu i dalszego ciągu. Scena wydarta jak z czegoś większego. Nie wiem, kim są bohaterowie, wiem, że sypiają ze sobą. Warto by to ubogacić.

Po przeczytaniu pozostaje niedosyt i pytanie zasadnicze: "O co właściwie chodzi?" Jaki rytuał, dlaczego te łzy są aż tak cenne? Ona była boginią, a on?
Napisane jednak dobrze, ciekawie. Miło się czytało.

Nie podoba mi się. Jest tu jakieś zamieszanie. Niby dobrze się czyta, ale mam wrażenie, że tekst został przeciągnięty na siłę, że można go spokojnie skrócić. Za dużo tu poezji, jak dla mnie.

Fajny ten Lizak. Taki nieporadny, głupiutki jak mój Reks, ale tak samo sympatyczny.