Kazjuno,
nie mogę odpowiedzieć na pytanie. Tam mogło wydarzyć się wiele. Są tak zwane "osoby trzecie", itp. Będę Was trzymała w niepewności do samego końca, tj. do epilogu
A za cenzurkę dziękuję. Cieszę się, że udało mi się trafić w klimat.
Pozdrawiam

To ja tak szybciutko, o północy.
Nie, no skąd, prolog nie pokazuje finału Jest przecież tyle możliwości, a że to bohater się zbudził, a że to wyrosły mu skrzydła i inne takie...
Dziękuję za dobre słowo, a o ujednoliceniu dialogu pomyślę jutro, teraz trochę późno, nie daję rady być kreatywna.
Potem też "zrewanżuję się".

Pozdrawiam

W tym wierszu czuć wszystko: wiosnę, radość z życia i rzeczy małych. Pozdrawiam

A odnieś się, o pani! Nie żałuj sobie trudu
Od mądrego czasem można się nauczyć
i czegoś cennego.

Podoba mi się ta miniaturka.

Zapomniałam ocenić. Poprawiam się teraz.

To dopiero musiałby być nie lada huragan, żeby pestki rozwiać, a na serio, jak na mój gust, jak to powiedział inny poeta "za dużo słów", ale to moje zdanie, moje zdanie i tylko moje zdanie.



Po co ten przecinek?

Pozdrawiam

Podoba mi się to, że ten pocałunek staje się tak bardzo obecny, osobny, fizyczny, jest tylko on, samodzielny i ważny.
Pozdrawiam

chyba powinno być "drogi"


wszechświatów, chociaż Twoja forma ciekawa jest

Ja to bym w ogóle zrezygnowała z przecinków, bo wiele z nich brakuje, a bez wydaje się ciekawy ten test.

Przepraszam, że się wtrącę



A nie powinno być "kawałkA"?

Pozdrawiam

Taki prawdziwy

Ładne, podoba mi się.

To jeszcze raz ja.
Nie o stylu tym razem, a o treści.
Jest uskok, rzuca się na czytelnika z pazurami, przed ostatnim "kawałkiem", który to uskok każe myśleć, ale to "urwisko" z drugiej strony wydaje się zbyt duże. Ale gdyby nie było tak duże, to byłoby być może źle bez niego. A to takie moje rozmyślania.
Na marginesie: wysyłałeś do jakichś czasopism Twoje teksty?

Mnie taki styl podoba się.
Może to i nie miejsce (przepraszam za to Wolanda i Redakcję), ale nie mogłam nie przeczytać komentarza "korektorki".
I, muszę przyznać, uśmiechnęłam się przy tym nie jeden raz, a dwa, a może i trzy. Dlaczego? (dla przykładu)
- "kwestia" to pytanie, ale etymologicznie, obecnie słowniki rejestrują inne znaczenia;
- "więc" nie może rozpoczynać zdania "w szkole", a tu jakoś tak dziwnie to "więc" na początku pasuje;
- zdanie opatrzone "1" jest doskonale zrozumiałe i wiadomo, kto wykonuje jaką czynność, a największy uśmiech "wyrósł mi" na twarzy, gdy czytałam o tym, że "w niektórych zdaniach jest za dużo przecinków...". Otóż nie: w niektórych zdaniach, w tekście, przecinków wręcz brakuje, ale nie będę bawić się tu w "panią od polskiego", a w zdaniu przedmiotowym stoją tam, gdzie powinny.
Mam nadzieję, że nie obrazi się na mnie ani Korektorka, ani Woland, że zapełniam takimi treściami komentarz, a i że redakcja przymknie jedno oko.
Pozdrawiam

Uważam, że najgorzej to być w środku stawki, to takie nijakie wtedy. Chyba.