Hm, papier na "dyswszystko" to w wiekszości przypadków zwykłe lenistwo, ale są też osoby z rzeczywistymi trudnościam, które mają problemy porównywalne to tych, z którymi borykają się np. daltoniści i nikt nic na to nie poradzi. Mój narzeczony po 3 latach studiowania fizjoterapii nadal potrafi napisać "rechabilitacja pacjęta"... Na szczęście pracy licencjackiej nie trzeba pisać ręcznie, a ktoś wymyślił mądre programy komputerowe.
Dobry felietonik i trafiający w sedno, pozdrawiam dysmózgowców takich jak ja

Przeczytałam, jak zwykle z uśmiechem, tylko ten "alkohol" przez "ch"... Jak już wspominałam, chyba założę fan klub Zielonego z Czarnymi Robaczkami czekam na obiecany "C.D.N."

huhu, ja widzę, że tu wielka dyskusja się toczyła... Ponoć nie ważne jak mówią, ważne, że mówią Wiem, że każdy ma swoje zdanie na temat tego "co poeta miał na myśli", ale ja dalej pozostaję przy swoim, że to miała być stylizacja i językowa i w formie, w końcu to "kartka z pamiętnika", co prawda te literówki, które się zaplątały, a które poprawiłeś, zaciemniły początkowo obraz, ale teraz jest ok. Prawdę mówiąc sądzę, że autorowi wszystko wolno, jeśli tylko jest to uzasadnione. ps sama mam alergię na duże litery pozrowionka aga

Prawdę mówiąc też się zdziwiłam czytając komentarze (nie chcę tu wyjść na tą jedyną Jaśnie Oświeconą). Co do "towarzystw wzajemnej adoracji" to w pełni się zgodzę, znajomy poszedł na architekturę i tam łatwo zaobserwować (oprócz ludzi tzw. normalnych) gros "artystów" w stylu "co to nie ja", którzy są, jak mawia moja Mama, "słodko-pierdzący". Ale tak to jest, że trzeba być wielkim, żeby wiedzieć, ile jeszcze drogi przed nami, a wg mnie ktoś kto mówi o sobie "artysta" nie jest nim. A autoironia to cecha ludzi, którzy nie spoczęli na laurach, oby tak dalej Pozdrawiam serdecznie

mój kolega miał taki problem, że nikt nie wiedział kiedy żartuje, ironizuje czy sili się na sarkazm... Jakoś tak wyszło, że ktoś stwierdził, "Karol, jeśli chodzi o to, że mamy się śmiać, to machnij ręką, tak, żeby wszyscy widzieli, że to już i należy wydać z siebie dżwiek >haha<". ale to tylko dygresja, bo mi się spodobała poza (?) infantylności, a szczególnie końcowe "i w ogóle jest miło". dobrze, że wcześniej przeczytałam inne Twoje teksty, bo prawie dałabym się nabrać Co do sposobu, w który osiagasz swój cel to jednak, moim zdaniem, wystarczy język, bo brak polskich znaków i dowolność interpunkcji daje jak widzisz efekt posiadania czytelnika głęboko, a nie zamierzony.

faktycznie opowieść gingerowa, ale to jej plus, a nie minus tylko to wstawanie o 5:13... chyba popołudniu mi się podoba, ale ja jestem nieobiektywna

">motyl<" bardzo delikatne słowo, >butterfly< brzmi jak aksamit, po francusku drobniutkie >papillon<, po hiszpańsku urocze >mariposa<, po rosyjsku kochane >baboćka<, a po niemiecku >schmetterling<!. no cóż." cytując Pana Cejrowskiego a po co Kici miotła? takie nowoczesne kobiety latają na odkurzaczach Twoje pomysły są zaskakujące i oryginalne. Kicia rządzi

zniknęłam na chwilę, a tu już zostałam tematem dnia mi się najbardziej spodobało "wyszywanie sportowe", "książęta Mruczki" i pomięta bluzeczka w zestawie z nowiutkimi koralami (zapewne czerwonymi)

opowieść się rozwija, fajnie się Ciebie czyta, ciekawi mnie tylko (oprócz dalszego ciągu) co to jest "ruda od kalaryfera"?... pani monterka urządzeń grzewczych?...

piękne poprostu zdecydowanie ta wariacja na temat karczmy numer czterdzieści i cztery podoba mi się bardziej, chociaż i poprzednia niczego sobie tylu aluzji do wszystkiego co się rusza i co się nie rusza na metr kwadratowy to ja dawno nie widziałam ale to pewnie dlatego że zdążyłam przeczytać tylko trzy Twoje opowiadania

ja chcę jeszcze "- Dzięki zdolności dedukcji, dedukuję, że nie mieliśmy się tu znaleźć... - wydedukowałem drapiąc się po brodzie." dobrze, że mam uszy, bo bym się śmiała dookoła głowy

mi też pasuje Twoje poczucie humoru i autoironia ciut interpunkcji do poprawy, zaraz poczytam dalszy ciąg (uroki bycia "nową" na pp)

przeczytałam z uczuciem jakbym tam była podziwiam za udaną próbę "tapescriptu" (jakie ładne długie słowo) dialogów poprocentowych. też mi się kilka historii przypomniało i chyba też je spiszę dla potomnych

i wreszcie upubliczniony Damian, brawo podoba mi się szklano-chłodny dystans i klimat w moim odczuciu gumowych ścian krótkie zdania, akurat na jedno "bum", niecierpliwie czekam na następne