Urzekł mnie Twój wiersz Wiolin. Urzekł mnie swoją prostolinijnością, melancholijnym klimatem.
Bardzo ładny liryk. Jedynie w poniższym fragmencie na własny użytek, czytam troszkę inaczej końcówkę




rozmawiają zwyczajnie o cudzie codzienności co przecież wciąż trwa

Dziękuję za wiersz. Pozdrawiam.

Nic tu nie pomoże, to się nie zmyje, to się nie zatopi. Zawsze będziemy mieć tego świadomość. Trochę razi mnie rym wszystko - czysto - znikną. Nie żebym coś miała przeciwko rymom, ale tutaj zrobiła się taka zlepka i to mnie jakoś wybija.
Poniższy fragment bardzo obrazowy, drastyczny. Pozdrawiam.

Pokiereszowana ta peelka, ta ryba. Powiedziałabym, że po przejściach.



Świetna tu przestrzeń i ta sprzeczność niezwykle nośna. Ja słyszę.

Dla zdrowia i owszem, trzeba się wygadać, tylko trochę przykro kiedy szept nie dociera, kiedy ten



nie słucha.

Do wszystkiego można się przyzwyczaić, ale cena jaką się nieraz płaci jest wysoka, zbyt wysoka. Dla mnie to wiersz o przemocy, takiej psychicznej.

Uzależniłam się od hałasu, dlatego mówię szeptem - zabieram.

Hej Abi

Dziękuję za wizytę i komentarz, no i za maliny; czarne, złote, niegdysiejsze tudzież miejsca w które nas wpuszczają, te na topie też

Ps
A co to jest poeźa? Hm? W sumie to nie wiem o co caman, ale może, to tak poważnie o poezji?

No bo peel poszedł w maliny I nie mieszaj w to Leśmiana Jego chruśniaczek jest palce lizać
A byka trza wziąć za rogi i może, może z tego (bez)sen(su) się coś urodzi
Dzięki Florian za wizytę. Pozdrawiam.

Niestety wiele rzeczy wymyka się spod kontroli. Na niektóre nie mamy wpływu, jesteśmy bezsilni, toteż trudno wierzyć w lepsze jutro. Bo jeśli coś nie jest w naszych rękach, to i nie przebiega po naszej myśli. Więc oswajamy się z sytuacją, co nie jest łatwe do zaakceptowania.
W drugiej cząstce bardzo dużo pustki, w puncie, pomimo wszystko, cień nadziei. Zatrzymałaś.
Serdeczności w Nowym Roku.

Wspaniała aura wiersza, aż chce się w takim domu posiedzieć, odpocząć. Twój peel jest mądrym, wartościowym człowiekiem, wie co w życiu ważne, co trzeba zrobić, zbudować (i jak) by przetrwało. A to co wypracujemy, uformujemy w sobie, jest najtrudniejsze, bo tym się dzielimy, to nasza spuścizna i scheda. Serdeczności w Nowym Roku.

Każda chwila, każdy dzień daje nowe możliwości, tylko musimy się na nie otworzyć. Strach ma wielkie, a diabeł nie taki straszny. Od czasu do czasu, warto przewietrzyć szafę, coś przemeblować. Przeczytałam z przyjemnością. Pozdrawiam noworocznie.

Zgadzam się z komentarzem mike17. Mądrze napisał.



i tak trzymaj Yaro. Pozdrawiam noworocznie.

Cześć Wiolin.

Napisałeś bardzo fajny wiersz, z bardzo ładną wyrazistą puentą, ale...
No właśnie, to ale Troszkę bym go obskubała i wiesz co myślę? że on, ten wiersz ma w sobie tyle powietrza, że można by zrobić z niego liryczne cudeńko, gdyby ciut w nim pogrzebać, wydobyć dwuznaczności o które ten wiersz aż się prosi.



Powyższy wers jakoś mnie dręczy, bo niby na coś wskazuje, a jednocześnie wydaje się być niepotrzebnym. Może gdyby to inaczej zapisać, bardziej poetycko?

To samo w drugiej cząstce: urządzę, wybuduję brzmi dość sztywno, technicznie, odstaje mi od klimatu. No i ta strona duszy, mnie dusi

Na pewno jest tu ciekawie. Ten czas, taki przenicowany, niezauważony i w tym wszystkim MY zagubieni w czasie, zagonieni. To wszystko daje do myślenia.

W sumie ciekawe jak to jest być poza?

Przeczytałam i podumałam, refleksji jest sporo, więc nie jest źle.
Wybacz marudzenie, to tylko moje subiektywne zdanie na temat. Pozdrawiam.

Zielony Kwiecie, dziękuję za przemyślenia i słowo na temat. Pozdrawiam.

Nie jest źle, ale co nieco bym wycięła. Przemyśl, pogmeraj. Warto. Pozdrawiam.

Wiktor, Abi, dziękuję za czytanie. Pozdrawiam.

Wiersz o poświęceniu, o trudnych wyborach, ale też o kobiecym dramacie, którego nie widać gołym okiem, a który rozgrywa się wewnątrz podmiotki, o tym co na zawsze zostanie w pamięci.
Jeden z moich wierszy otwiera motto: najbardziej niszczące w życiu są namiętności i powiem Ci Voytku, że czytając Twój wiersz odnoszę wrażenie że to zdanie i tutaj doskonale by się sprawdziło. Piękny, poruszający utwór.

Afrodyto, dziękuję serdecznie, że na chwilkę tu przystanęłaś i tak pięknie napisałaś o swoich odczuciach. Dzięki za ślad. Pozdrawiam.

Wiolin, Tobie również bardzo dziękuję, to miłe, że zajrzałeś i poobcowałeś z wierszem. Serdeczności.