Zolu,

dziękuję, już poprawiłem! Cieszę się że przypadł Tobie do gustu, mam nadzieję ich jeszcze parę popełnić, póki szczęście dopisuje.

Hej mike! Dzięki za zajrzenie

Co zabawne, w Twoim przypadku rzeczywiście ostatnie słowa mogą stanowić puentę wiersza ;p
Zdawało mi się, że akurat ten tekst jest mniej liryczny i bardziej przejrzysty, ale jak jest potrzeba i jesteś zainteresowany, to spróbuję Cię trochę naprowadzić ;p

- spuścić psy ze smyczy, tj. poszczuć kogoś psami
- gardłem, czyli nie chodzi dosłownie o psy, a o słowa(bo też o nich mówi się, że mogą bądź nie mogą przejść przez gardło)
- angina(zapalenie gardła) - jako negatywny skutek tego działania

Tekst dotyczy nienawiści i granic człowieczeństwa. Może i jest naiwny, ale jak to mówią niedaleko pada jabłko od jabłoni

Mam nadzieję, że choć trochę pomogłem w zrozumieniu treści. Pozdrosy!

Wciąż to samo pytanie... Słowo "kimże" zastosowałem zamiast "kim" dla wyrównania, ale przecież poza nim nie ma jakiś takich większych niuansów.

Do poprawek się zastosowałem, a skojarzenie nasuwa się oczywiście dobre
Jak zawsze dziękuję za poczytanie i skomentowanie, kłaniam się nisko

Dziękuję Wam, moje drogie panie, za poczytanie i komentarze
Cieszę się, że Was zatrzymałem na chwilę; marukjo - bardzo trafny cytat na dopełnienie wiersza, uśmiechnąłem się na to Kłaniam się nisko!

Autora, dziękuję Ukłony również w stronę Redakcji, trzymałem kciuki żeby na dolnej wylądował i nie zawiodłem się Z pewnych spraw można się jedynie pośmiać, a śmiech to zdrowie Pozdrawiam!

Wzorzec prawie idealny ten brak wzruszeń można - jak już myślę spostrzegłaś - odbierać równie pozytywnie, co negatywnie. Spokój, opanowanie, a jałowość, ignorancja. Zaciśnięcie dopływu emocji, czy zatkanie ich odpływu. A to drugie już budzi niepokój. Jak zawsze dziękuję za zajrzenie do mnie Pozdrawiam

Dziękuję Wam wszystkim za poczytanie i komentarze
Inkaa - nie pierwsza mi to zarzucasz ludzie na ogół zwracają mi często uwagę na język jakim się posługuję... Cóż, poczekasz - zapraszam, zawsze będziesz u mnie mile widziana
msh - dobrze, że zmusza do zatrzymania się - w końcu ten nasz brak czasu i cierpliwości jest tutaj głównym tematem! A i szczególnie cieszę się, że zajrzałeś i poczułeś się dobrze, jako że to Twoje teksty zainspirowały mnie do napisania raz czegoś nieco mocniejszego, a więc bardziej prawdziwego.
jackass1408 - Tobie również się kłaniam

Margareta zapewne podziałałem na Ciebie tym "wybezduszeniem"? Miło że wiersz się spodobał, a co ważniejsze - że znalazłaś swoją własną interpretację Pozdrawiam!

Drogi Danielu, szkoda, że wiersz do Ciebie tak bardzo nie trafia - zwłaszcza, że jest jak najbardziej po mojemu i w pełni szczerze. Odnośnik to bardziej klucz do zrozumienia fragmentu, niż cytat, ale skoro z tego wszystkiego wyłapać byłeś w stanie jedynie "nadpobudliwy bełkot", to już nie będę dalej naprowadzał - do wszystkich nie(a nawet)stety - nie da się dotrzeć Mimo wszystko dziękuję za zajrzenie i pozdrawiam.

Espanto, dziękuję za posmyranie mojego ego po brzuszku nawet jeśli taka forma przekazu nie jest u mnie codziennością... Pozdrawiam!

Inkaa, kłaniam się dzięki za poczytanie!

Hmm każdy ma swoje spojrzenie i swoje zboczenia - ja np. tekstu takiego jak powyższy kompletnie nie widzę jako wiersz i nigdy bym go tak nie nazwał. Pewnie nawet nie zaciekawiłby mnie, gdyby nie zalążek jakiejś kłótni, dyskusji tutaj. I to jest przecież właśnie sedno, Twoja pointa! A przynajmniej jej pierwsza połowa,

jak to rzekł Edmund McMillen - prawdziwie dobra sztuka musi kogoś obrażać, sprawić żeby poczuł się niekomfortowo, dziwnie, spojrzał na sprawę inaczej; i tutaj naprawdę do mnie trafiłeś! W swojej domenie Ty "jesteś bogiem". Zastanawiam się tylko nad ostatnią linijką:

Motyla noga... Więc jednak nie do końca? Czy to dobry, czy zły znak?
Cieszę się, że przypadkiem wpadłem dziś na Ciebie, msh, gratuluję zatrzymania mnie na przemyślenie i pozdrawiam ciepło!

Zatrzymałem się już na drugim wersie, to słowo "utopić" pięknie ze mną zagrało. Cały przekaz jest naprawdę mocny, słowa świetnie dobrane, a sama pierwsza strofa mogłaby moim skromnym stanowić całość - wyznaczyłeś nią takie "wow", że trzymało mnie do końca, mimo że reszta nie miała chyba szans go przebić - przynajmniej jeśli o moje odczucie chodzi
Pozdrawiam!

Do palenieszkodzi: piszę odpowiedź po raz drugi, jako że w jakimś dziwnym przebłysku geniuszu odświeżyłem stronę. Co do czasu - kwestia bardzo sporna Ktoś niegdyś stwierdził, że "żyjemy w przeszłości", ponieważ zanim jakikolwiek sygnał opisujący chwilę obecną dotrze do naszego mózgu(~60ns o ile dobrze pamiętam ) już opisuje przeszłość! A tak już całkiem poważnie - ciężko określić, kiedy pewne rzeczy się zaczynają czy kończą, a w utworku tym tylko o takich rzeczach mówię. Część bardziej tyczy się przeszłości, część bardziej teraźniejszości, ale na wszystko patrzę już z dystansu jakiegoś czasu. Na-sze, "na nasze"; kaprys twórcy. Czytać z pauzą, przeciągnięciem. Wyrażenie o buntowniku to cytat z twórczości Grabaża, "Nie jestem buntownikiem, choć niewiele mi się tu podoba." Cieszę się, że udało mi się Ciebie zatrzymać, choćby na chwilkę! Pozdrawiam, -Z.

Hej Margareta,
dziękuję za zajrzenie do mnie i miły komentarz, cieszę się, że wiersz się spodobał
Pozdrawiam, -Z